¹وكلم موسى رؤوس اسباط بني اسرائيل قائلا هذا ما امر به الرب.

¹וידבר משה אל ראשי המטות לבני ישראל לאמר זה הדבר אשר צוה יהוה׃

²اذا نذر رجل نذرا للرب او اقسم قسما ان يلزم نفسه بلازم فلا ينقض كلامه. حسب كل ما خرج من فمه يفعل.

²איש כי ידר נדר ליהוה או השבע שבעה לאסר אסר על נפשו לא יחל דברו ככל היצא מפיו יעשה׃

³واما المرأة فاذا نذرت نذرا للرب والتزمت بلازم في بيت ابيها في صباها

³ואשה כי תדר נדר ליהוה ואסרה אסר בבית אביה בנעריה׃

⁴وسمع ابوها نذرها واللازم الذي الزمت نفسها به فان سكت ابوها لها ثبتت كل نذورها. وكل لوازمها التي الزمت نفسها بها تثبت.

⁴ושמע אביה את נדרה ואסרה אשר אסרה על נפשה והחריש לה אביה וקמו כל נדריה וכל אסר אשר אסרה על נפשה יקום׃

⁵وان نهاها ابوها يوم سمعه فكل نذورها ولوازمها التي الزمت نفسها بها لا تثبت. والرب يصفح عنها لان اباها قد نهاها.

⁵ואם הניא אביה אתה ביום שמעו כל נדריה ואסריה אשר אסרה על נפשה לא יקום ויהוה יסלח לה כי הניא אביה אתה׃

⁶وان كانت لزوج ونذورها عليها او نطق شفتيها الذي الزمت نفسها به

⁶ואם היו תהיה לאיש ונדריה עליה או מבטא שפתיה אשר אסרה על נפשה׃

⁷وسمع زوجها فان سكت في يوم سمعه ثبتت نذورها. ولوازمها التي الزمت نفسها بها تثبت.

⁷ושמע אישה ביום שמעו והחריש לה וקמו נדריה ואסרה אשר אסרה על נפשה יקמו׃

⁸وان نهاها رجلها في يوم سمعه فسخ نذرها الذي عليها ونطق شفتيها الذي الزمت نفسها به والرب يصفح عنها.

⁸ואם ביום שמע אישה יניא אותה והפר את נדרה אשר עליה ואת מבטא שפתיה אשר אסרה על נפשה ויהוה יסלח לה׃

⁹واما نذر ارملة او مطلّقة فكل ما الزمت نفسها به يثبت عليها.

⁹ונדר אלמנה וגרושה כל אשר אסרה על נפשה יקום עליה׃

¹⁰ولكن ان نذرت في بيت زوجها او الزمت نفسها بلازم بقسم

¹⁰ואם בית אישה נדרה או אסרה אסר על נפשה בשבעה׃

¹¹وسمع زوجها فان سكت لها ولم ينهها ثبتت كل نذورها. وكل لازم الزمت نفسها به يثبت.

¹¹ושמע אישה והחרש לה לא הניא אתה וקמו כל נדריה וכל אסר אשר אסרה על נפשה יקום׃

¹²وان فسخها زوجها في يوم سمعه فكل ما خرج من شفتيها من نذورها او لوازم نفسها لا يثبت. قد فسخها زوجها. والرب يصفح عنها.

¹²ואם הפר יפר אתם אישה ביום שמעו כל מוצא שפתיה לנדריה ולאסר נפשה לא יקום אישה הפרם ויהוה יסלח לה׃

¹³كل نذر وكل قسم التزام لاذلال النفس زوجها يثبته وزوجها يفسخه.

¹³כל נדר וכל שבעת אסר לענת נפש אישה יקימנו ואישה יפרנו׃

¹⁴وان سكت لها زوجها من يوم الى يوم فقد اثبت كل نذورها او كل لوازمها التي عليها. اثبتها لانه سكت لها في يوم سمعه.

¹⁴ואם החרש יחריש לה אישה מיום אל יום והקים את כל נדריה או את כל אסריה אשר עליה הקים אתם כי החרש לה ביום שמעו׃

¹⁵فان فسخها بعد سمعه فقد حمل ذنبها.

¹⁵ואם הפר יפר אתם אחרי שמעו ונשא את עונה׃

¹⁶هذه هي الفرائض التي امر بها الرب موسى بين الزوج وزوجته وبين الاب وابنته في صباها في بيت ابيها

¹⁶אלה החקים אשר צוה יהוה את משה בין איש לאשתו בין אב לבתו בנעריה בית אביה׃