¹ألعل الحكمة لا تنادي والفهم ألا يعطي صوته.

¹הלא חכמה תקרא ותבונה תתן קולה׃

²عند رؤوس الشواهق عند الطريق بين المسالك تقف.

²בראש מרומים עלי דרך בית נתיבות נצבה׃

³بجانب الابواب عند ثغر المدينة عند مدخل الابواب تصرّح.

³ליד שערים לפי קרת מבוא פתחים תרנה׃

⁴لكم ايها الناس انادي وصوتي الى بني آدم.

⁴אליכם אישים אקרא וקולי אל בני אדם׃

⁵ايها الحمقى تعلموا ذكاء ويا جهال تعلموا فهما.

⁵הבינו פתאים ערמה וכסילים הבינו לב׃

⁶اسمعوا فاني اتكلم بامور شريفة وافتتاح شفتيّ استقامة.

⁶שמעו כי נגידים אדבר ומפתח שפתי מישרים׃

⁷لان حنكي يلهج بالصدق ومكرهة شفتيّ الكذب.

⁷כי אמת יהגה חכי ותועבת שפתי רשע׃

⁸كل كلمات فمي بالحق. ليس فيها عوج ولا التواء.

⁸בצדק כל אמרי פי אין בהם נפתל ועקש׃

⁹كلها واضحة لدى الفهيم ومستقيمة لدى الذين يجدون المعرفة.

⁹כלם נכחים למבין וישרים למצאי דעת׃

¹⁰خذوا تاديبي لا الفضة. والمعرفة اكثر من الذهب المختار.

¹⁰קחו מוסרי ואל כסף ודעת מחרוץ נבחר׃

¹¹لان الحكمة خير من اللآلئ وكل الجواهر لا تساويها

¹¹כי טובה חכמה מפנינים וכל חפצים לא ישוו בה׃

¹²انا الحكمة اسكن الذكاء واجد معرفة التدابير.

¹²אני חכמה שכנתי ערמה ודעת מזמות אמצא׃

¹³مخافة الرب بغض الشر. الكبرياء والتعظم وطريق الشر وفم الاكاذيب ابغضت.

¹³יראת יהוה שנאת רע גאה וגאון ודרך רע ופי תהפכות שנאתי׃

¹⁴لي المشورة والرأي. انا الفهم. لي القدرة.

¹⁴לי עצה ותושיה אני בינה לי גבורה׃

¹⁵بي تملك الملوك وتقضي العظماء عدلا.

¹⁵בי מלכים ימלכו ורוזנים יחקקו צדק׃

¹⁶بي تترأس الرؤساء والشرفاء. كل قضاة الارض.

¹⁶בי שרים ישרו ונדיבים כל שפטי צדק׃

¹⁷انا احب الذين يحبونني والذين يبكّرون اليّ يجدونني.

¹⁷אני אהביה אהב ומשחרי ימצאנני׃

¹⁸عندي الغنى والكرامة. قنية فاخرة وحظ.

¹⁸עשר וכבוד אתי הון עתק וצדקה׃

¹⁹ثمري خير من الذهب ومن الابريز وغلتي خير من الفضة المختارة.

¹⁹טוב פריי מחרוץ ומפז ותבואתי מכסף נבחר׃

²⁰في طريق العدل اتمشى في وسط سبل الحق

²⁰בארח צדקה אהלך בתוך נתיבות משפט׃

²¹فاورّث محبيّ رزقا واملأ خزائنهم

²¹להנחיל אהבי יש ואצרתיהם אמלא׃

²²الرب قناني اول طريقه من قبل اعماله منذ القدم.

²²יהוה קנני ראשית דרכו קדם מפעליו מאז׃

²³منذ الازل مسحت منذ البدء منذ اوائل الارض.

²³מעולם נסכתי מראש מקדמי ארץ׃

²⁴اذ لم يكن غمر أبدئت اذ لم تكن ينابيع كثيرة المياه.

²⁴באין תהמות חוללתי באין מעינות נכבדי מים׃

²⁵من قبل ان تقررت الجبال قبل التلال أبدئت.

²⁵בטרם הרים הטבעו לפני גבעות חוללתי׃

²⁶اذ لم يكن قد صنع الارض بعد ولا البراري ولا اول اعفار المسكونة.

²⁶עד לא עשה ארץ וחוצות וראש עפרות תבל׃

²⁷لما ثبت السموات كنت هناك انا. لما رسم دائرة على وجه الغمر.

²⁷בהכינו שמים שם אני בחוקו חוג על פני תהום׃

²⁸لما اثبت السحب من فوق لما تشددت ينابيع الغمر.

²⁸באמצו שחקים ממעל בעזוז עינות תהום׃

²⁹لما وضع للبحر حده فلا تتعدى المياه تخمه لما رسم أسس الارض.

²⁹בשומו לים חקו ומים לא יעברו פיו בחוקו מוסדי ארץ׃

³⁰كنت عنده صانعا وكنت كل يوم لذّته فرحة دائما قدامه.

³⁰ואהיה אצלו אמון ואהיה שעשעים יום יום משחקת לפניו בכל עת׃

³¹فرحة في مسكونة ارضه ولذّاتي مع بني آدم

³¹משחקת בתבל ארצו ושעשעי את בני אדם׃

³²فالآن ايها البنون اسمعوا لي. فطوبى للذين يحفظون طرقي.

³²ועתה בנים שמעו לי ואשרי דרכי ישמרו׃

³³اسمعوا التعليم وكونوا حكماء ولا ترفضوه.

³³שמעו מוסר וחכמו ואל תפרעו׃

³⁴طوبى للانسان الذي يسمع لي ساهرا كل يوم عند مصاريعي حافظا قوائم ابوابي.

³⁴אשרי אדם שמע לי לשקד על דלתתי יום יום לשמר מזוזת פתחי׃

³⁵لانه من يجدني يجد الحياة وينال رضى من الرب.

³⁵כי מצאי מצאי חיים ויפק רצון מיהוה׃

³⁶ومن يخطئ عني يضر نفسه. كل مبغضي يحبون الموت

³⁶וחטאי חמס נפשו כל משנאי אהבו מות׃