1وكلم داود الرب بكلام هذا النشيد في اليوم الذي انقذه فيه الرب من ايدي كل اعدائه ومن يد شاول
1Davíð flutti Drottni orð þessa ljóðs, þá er Drottinn frelsaði hann af hendi allra óvina hans og af hendi Sáls.
2فقال. الرب صخرتي وحصني ومنقذي
2Hann mælti: Drottinn er bjarg mitt og vígi, hann er sá sem hjálpar mér.
3اله صخرتي به احتمي. ترسي وقرن خلاصي. ملجإي ومناصي. مخلّصي من الظلم تخلصني.
3Guð minn er hellubjarg mitt, þar sem ég leita hælis, skjöldur minn og horn hjálpræðis míns, háborg mín og hæli, frelsari minn, sem frelsar mig frá ofbeldi.
4ادعو الرب الحميد فاتخلّص من اعدائي.
4Lofaður sé Drottinn, hrópa ég, og ég frelsast frá óvinum mínum.
5لان امواج الموت اكتنفتني. سيول الهلاك افزعتني.
5Brimöldur dauðans umkringdu mig, elfur glötunarinnar skelfdu mig,
6حبال الهاوية احاطت بي. شرك الموت اصابتني.
6snörur Heljar luktu um mig, möskvar dauðans féllu yfir mig.
7في ضيقي دعوت الرب والى الهي صرخت فسمع من هيكله صوتي وصراخي دخل اذنيه.
7Í angist minni kallaði ég á Drottin, og til Guðs míns hrópaði ég. Í helgidómi sínum heyrði hann raust mína, óp mitt barst til eyrna honum.
8فارتجت الارض وارتعشت. أسس السموات ارتعدت وارتجت لانه غضب.
8Jörðin bifaðist og nötraði, undirstöður fjallanna skulfu, þær bifuðust, því að hann var reiður.
9صعد دخان من انفه ونار من فمه اكلت. جمر اشتعلت منه.
9Reykur gekk fram úr nösum hans og eyðandi eldur af munni hans, glóðir brunnu út frá honum.
10طأطأ السموات ونزل وضباب تحت رجليه.
10Hann sveigði himininn og steig niður, og skýsorti var undir fótum hans.
11ركب على كروب وطار ورئي على اجنحة الريح.
11Hann steig á bak kerúb og flaug af stað og sveif á vængjum vindarins.
12جعل الظلمة حوله مظلات مياها حاشكة وظلام الغمام.
12Hann gjörði myrkrið í kringum sig að skýli, regnsortann og skýþykknið.
13من الشعاع قدامه اشتعلت جمر نار.
13Frá ljómanum fyrir honum flugu hagl og eldglæringar.
14ارعد الرب من السموات والعلي اعطى صوته.
14Drottinn þrumaði af himni, hinn hæsti lét raust sína gjalla.
15ارسل سهاما فشتتهم برقا فازعجهم.
15Hann skaut örvum sínum og tvístraði þeim, lét eldingarnar leiftra og hræddi þá.
16فظهرت اعماق البحر وانكشفت أسس المسكونة من زجر الرب من نسمة ريح انفه.
16Þá sá í mararbotn, og undirstöður jarðarinnar urðu berar fyrir ógnum Drottins, fyrir andgustinum úr nösum hans.
17ارسل من العلى فأخذني. نشلني من مياه كثيرة.
17Hann seildist niður af hæðum og greip mig, dró mig upp úr hinum miklu vötnum.
18انقذني من عدوي القوي. من مبغضيّ لانهم اقوى مني.
18Hann frelsaði mig frá hinum sterku óvinum mínum, frá fjandmönnum mínum, er voru mér yfirsterkari.
19اصابوني في يوم بليتي وكان الرب سندي.
19Þeir réðust á mig á mínum óheilladegi, en Drottinn var mín stoð.
20اخرجني الى الرحب. خلصني لانه سرّ بي.
20Hann leiddi mig út á víðlendi, hann frelsaði mig, af því að hann hafði þóknun á mér.
21يكافئني الرب حسب بري. حسب طهارة يدي يرد عليّ.
21Drottinn fór með mig eftir réttlæti mínu, eftir hreinleik handa minna galt hann mér,
22لاني حفظت طرق الرب ولم اعص الهي.
22því að ég hefi varðveitt vegu Drottins og hefi ekki reynst ótrúr Guði mínum.
23لان جميع احكامه امامي وفرائضه لا احيد عنها.
23Allar skipanir hans hefi ég fyrir augum og frá boðorðum hans hefi ég ekki vikið.
24واكون كاملا لديه واتحفظ من اثمي.
24Ég var lýtalaus fyrir honum og gætti mín við misgjörðum.
25فيرد الرب عليّ كبرّي وكطهارتي امام عينيه
25Drottinn galt mér eftir réttlæti mínu, eftir hreinleik handa minna fyrir augliti hans.
26مع الرحيم تكون رحيما. مع الرجل الكامل تكون كاملا.
26Gagnvart ástríkum ert þú ástríkur, gagnvart ráðvöndum ráðvandur,
27مع الطاهر تكون طاهرا ومع الاعوج تكون ملتويا.
27gagnvart hreinum hreinn, en gagnvart rangsnúnum ert þú afundinn.
28وتخلص الشعب البائس وعيناك على المترفعين فتضعهم.
28Þú hjálpar þjáðum lýð, en gjörir alla hrokafulla niðurlúta.
29لانك انت سراجي يا رب. والرب يضيء ظلمتي.
29Já, þú ert lampi minn, Drottinn, Guð minn lýsir mér í myrkrinu.
30لاني بك اقتحمت جيشا. بالهي تسورت اسوارا.
30Fyrir þína hjálp hleyp ég yfir virkisgrafir, fyrir hjálp Guðs míns stekk ég yfir borgarveggi.
31الله طريقه كامل وقول الرب نقي. ترس هو لجميع المحتمين به.
31Vegur Guðs er lýtalaus, orð Drottins er skírt. Skjöldur er hann öllum þeim, sem leita hælis hjá honum.
32لانه من هو اله غير الرب ومن هو صخرة غير الهنا
32Því að hver er Guð, nema Drottinn, og hver er hellubjarg, utan vor Guð?
33الاله الذي يعزّزني بالقوة ويصير طريقي كاملا.
33Sá Guð, sem gyrðir mig styrkleika og gjörir veg minn sléttan.
34الذي يجعل رجلي كالايل وعلى مرتفعاتي يقيمني
34Hann gjörir fætur mína sem hindanna og veitir mér fótfestu á hæðunum.
35الذي يعلم يديّ القتال فتحنى بذراعي قوس من نحاس.
35Hann æfir hendur mínar til hernaðar, svo að armar mínir benda eirbogann.
36وتجعل لي ترس خلاصك ولطفك يعظمني.
36Þú gafst mér skjöld hjálpræðis þíns, og lítillæti þitt gjörði mig mikinn.
37توسع خطواتي تحتي فلم تتقلقل كعباي.
37Þú rýmdir til fyrir skrefum mínum og ökklar mínir riðuðu ekki.
38الحق اعدائي فاهلكهم ولا ارجع حتى افنيهم.
38Ég elti óvini mína og náði þeim, og sneri ekki aftur fyrr en ég hafði gjöreytt þeim.
39افنيهم واسحقهم فلا يقومون بل يسقطون تحت رجليّ
39Ég gjöreyddi þeim og molaði þá sundur, svo að þeir risu ekki upp framar og hnigu undir fætur mér.
40تنطقني قوة للقتال وتصرع القائمين عليّ تحتي.
40Þú gyrtir mig styrkleika til ófriðarins, beygðir fjendur mína undir mig.
41وتعطيني اقفية اعدائي ومبغضي فافنيهم.
41Þú lést mig sjá bak óvina minna, þeim eyddi ég, sem hata mig.
42يتطلعون فليس مخلّص. الى الرب فلا يستجيبهم.
42Þeir hrópuðu, en enginn kom til hjálpar, þeir hrópuðu til Drottins, en hann svaraði þeim ekki.
43فاسحقهم كغبار الارض. مثل طين الاسواق ادقهم وادوسهم.
43Ég muldi þá sem mold á jörð, tróð þá fótum sem skarn á strætum.
44وتنقذني من مخاصمات شعبي وتحفظني راسا للامم. شعب لم اعرفه يتعبد لي.
44Þú frelsaðir mig úr fólkorustum, gjörðir mig að höfðingja þjóðanna. Lýður, sem ég þekkti ekki, þjónar mér.
45بنو الغرباء يتذللون لي. من سماع الاذن يسمعون لي.
45Framandi menn smjaðra fyrir mér, óðara en þeir heyra mín getið, hlýða þeir mér.
46بنو الغرباء يبلون ويزحفون من حصونهم.
46Framandi menn dragast upp og koma skjálfandi fram úr fylgsnum sínum.
47حيّ هو الرب ومبارك صخرتي ومرتفع اله صخرة خلاصي
47Lifi Drottinn, lofað sé mitt bjarg, og hátt upp hafinn sé Guð hjálpræðis míns!
48الاله المنتقم لي والمخضع شعوبا تحتي.
48Þú Guð, sem veittir mér hefndir og braust þjóðir undir mig,
49والذي يخرجني من بين اعدائي ويرفعني فوق القائمين عليّ وينقذني من رجل الظلم.
49sem hreifst mig úr höndum óvina minna og hófst mig yfir mótstöðumenn mína. Frá ójafnaðarmönnum frelsaðir þú mig.
50لذلك احمدك يا رب في الامم ولاسمك ارنم.
50Fyrir því vil ég vegsama þig, Drottinn, meðal þjóðanna og lofsyngja þínu nafni.Hann veitir konungi sínum mikla hjálp og auðsýnir miskunn sínum smurða, Davíð og niðjum hans að eilífu.
51برج خلاص لملكه والصانع رحمة لمسيحه لداود ونسله الى الابد
51Hann veitir konungi sínum mikla hjálp og auðsýnir miskunn sínum smurða, Davíð og niðjum hans að eilífu.