¹وكان رجل من جبل افرايم اسمه ميخا.

¹Maður hét Míka. Hann var frá Efraímfjöllum.

²فقال لامه ان الالف والمئة شاقل الفضة التي أخذت منك وانت لعنت وقلت ايضا في اذنيّ. هوذا الفضة معي انا اخذتها. فقالت امه مبارك انت من الرب يا ابني.

²Hann sagði við móður sína: ,,Þeir ellefu hundruð siklar silfurs, sem hafa verið teknir frá þér og þú hefir beðið bölbæna fyrir og talað það í mín eyru, _ sjá, það silfur er nú hjá mér. Ég var sá, sem tók það.`` Þá sagði móðir hans: ,,Blessaður veri sonur minn af Drottni.``

³فرد الالف والمئة شاقل الفضة لامه فقالت امه تقديسا قدست الفضة للرب من يدي لابني لعمل تمثال منحوت وتمثال مسبوك. فالآن اردها لك.

³Síðan skilaði hann móður sinni þessum ellefu hundruð siklum silfurs aftur, og móðir hans sagði: ,,Ég helga að öllu leyti Drottni silfrið úr minni hendi til heilla fyrir son minn, til þess að úr því verði gjört útskorið og steypt líkneski, og fyrir því fæ ég þér það nú aftur.``

⁴فرد الفضّة لامه فاخذت امه مئتي شاقل فضة واعطتها للصائغ فعملها تمثالا منحوتا وتمثالا مسبوكا وكانا في بيت ميخا.

⁴Er hann hafði skilað móður sinni aftur silfrinu, þá tók móðir hans tvö hundruð sikla silfurs og fékk þá gullsmið, og hann gjörði úr þeim útskorið og steypt líkneski, og það var í húsi Míka.

⁵وكان للرجل ميخا بيت للآلهة فعمل افودا وترافيم وملأ يد واحد من بنيه فصار له كاهنا.

⁵Þessi maður, Míka, átti goðahús, og hann bjó til hökullíkneski og húsgoð, og hann vígði einn sona sinna, og varð hann prestur hans.

⁶وفي تلك الايام لم يكن ملك في اسرائيل. كان كل واحد يعمل ما يحسن في عينيه

⁶Í þá daga var enginn konungur í Ísrael. Hver maður gjörði það, er honum vel líkaði.

⁷وكان غلام من بيت لحم يهوذا من عشيرة يهوذا وهو لاوي متغرب هناك.

⁷Í Betlehem í Júda var ungur maður, af ætt Júda. Hann var levíti og var þar dvalarmaður.

⁸فذهب الرجل من المدينة من بيت لحم يهوذا لكي يتغرب حيثما اتفق. فأتى الى جبل افرايم الى بيت ميخا وهو آخذ في طريقه.

⁸Þessi maður fór burt úr borginni Betlehem í Júda til þess að fá sér dvalarvist, hvar sem hann gæti. Og hann kom upp í Efraímfjöll, til húss Míka, og ætlaði að halda áfram ferð sinni.

⁹فقال له ميخا من اين اتيت. فقال له انا لاوي من بيت لحم يهوذا وانا ذاهب لكي اتغرب حيثما اتّفق.

⁹Míka sagði við hann: ,,Hvaðan kemur þú?`` Hann svaraði honum: ,,Ég er levíti frá Betlehem í Júda, og er ég á ferðalagi til þess að fá mér dvalarvist, hvar sem ég get.``

¹⁰فقال له ميخا اقم عندي وكن لي ابا وكاهنا وانا اعطيك عشرة شواقل فضة في السنة وحلّة ثياب وقوتك. فذهب معه اللاوي.

¹⁰Þá sagði Míka við hann: ,,Sestu að hjá mér, og skaltu vera faðir minn og prestur, og ég mun gefa þér tíu sikla silfurs um árið og fullan klæðnað og viðurværi þitt.`` Og levítinn gekk inn til hans.

¹¹فرضي اللاوي بالاقامة مع الرجل وكان الغلام له كاحد بنيه.

¹¹Levítinn lét sér vel líka að setjast að hjá manninum, og fór hann með hinn unga mann sem væri hann einn af sonum hans.

¹²فملأ ميخا يد اللاوي وكان الغلام له كاهنا وكان في بيت ميخا.

¹²Og Míka setti levítann inn í embætti, og varð hinn ungi maður prestur hans og var í húsi Míka.Þá sagði Míka: ,,Nú veit ég, að Drottinn muni gjöra vel við mig, af því að ég hefi levíta fyrir prest.``

¹³فقال ميخا الآن علمت ان الرب يحسن اليّ لانه صار لي اللاوي كاهنا

¹³Þá sagði Míka: ,,Nú veit ég, að Drottinn muni gjöra vel við mig, af því að ég hefi levíta fyrir prest.``