¹فاجاب ايوب وقال

¹တဖန်ယောဘမြွက်ဆိုသည်ကား၊

²ليت كربي وزن ومصيبتي رفعت في الموازين جميعها.

²ငါဝမ်းနည်းခြင်းအကြောင်းကို သေချာစွာ ချိန်တွယ်ပါစေ။ ငါခံရသောဒုက္ခများကိုလည်း ချိန်ခွင်၌ စုထားပါစေ။

³لانها الآن اثقل من رمل البحر. من اجل ذلك لغا كلامي.

³သို့ဖြစ်လျှင် သမုဒ္ဒရာသဲထက်သာ၍ လေးလိမ့်မည်။ ထိုကြောင့် ငါ့စကားလွန်မိပြီ။

⁴لان سهام القدير فيّ وحمتها شاربة روحي. اهوال الله مصطفة ضدي.

⁴အနန္တတန်ခိုးရှင်ပစ်တော်မူသော မြှားတို့သည် ငါ၌စွဲ၍၊ အဆိပ်အတောက်ဖြင့် ငါ့ဝိညာဉ်ကိုမွန်းစေ၏။ ဘုရားသခင်ပြတော်မူသော ကြောက်မက်ဘွယ်အရာတို့သည် ငါ့ရှေ့မှာ စီလျက်ရှိကြ၏။

⁵هل ينهق الفراء على العشب او يخور الثور على علفه.

⁵တောမြည်းသည် မြက်ပင်ပေါသောအခါ မြည်တတ်သလော။ နွားသည်စားစရာရှိသောအခါ အော် တတ်သလော။

⁶هل يؤكل المسيخ بلا ملح او يوجد طعم في مرق البقلة.

⁶မမြိန်သောအရာကို ဆားမပါဘဲ စားနိုင် သလော။ ကြက်ဥအကာသည် ဆိမ့်သောအရသာ ရှိသလော။

⁷ما عافت نفسي ان تمسّها هذه صارت مثل خبزي الكريه

⁷လက်နှင့်မျှမတို့နိုင်၊ ငါမနှစ်သက်နိုင်သောအရာကို ရွံလျက်နှင့် ငါစားရ၏။

⁸يا ليت طلبتي تاتي ويعطيني الله رجائي.

⁸ငါတောင်းသောအရာကို ရပါစေ။ ငါတောင့်တသောအရာကို ဘုရားသခင်ပေးသနားတော်မူပါစေ။

⁹ان يرضى الله بان يسحقني ويطلق يده فيقطعني.

⁹တောင့်တသောအရာဟူမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကိုဖျက်ဆီးတော်မူပါစေ။ လက်တော်ကိုဆန့်၍ ငါ့ကိုဆုံးစေတော်မူပါစေ။

¹⁰فلا تزال تعزيتي وابتهاجي في عذاب لا يشفق اني لم اجحد كلام القدوس.

¹⁰ထိုသို့ဖြစ်လျှင်ငါသည် သက်သာရ၏။ ငြိုငြင်သော်လည်း သည်းခံမည်။ ငါ့ကိုနှမြောတော်မမူပါစေနှင့်။ သန့်ရှင်တော်မူသောသူ၏စကားကို ငါမငြင်းမဆန်ပြီ။

¹¹ما هي قوتي حتى انتظر وما هي نهايتي حتى اصبّر نفسي.

¹¹ငါမြော်လင့်စရာအခွင့်ရှိရမည်အကြောင်း၊ ငါ့ခွန်အားကားအဘယ်သို့နည်း။ ငါသည်ကိုယ်အသက်ကို စောင့်ရမည်အကြောင်း၊ နောက်ဆုံးခံရသော အကျိုးကား အဘယ်သို့နည်း။

¹²هل قوتي قوة الحجارة. هل لحمي نحاس.

¹²ငါ့ခွန်အားသည် ကျောက်ခွန်အားဖြစ်သလော။ ငါ့အသားသည် ကြေးဝါဖြစ်သလော။

¹³ألا انه ليست فيّ معونتي والمساعدة مطرودة عني

¹³ငါသည်ကိုယ်ကိုမမစနိုင်။ ငါ့ဥာဏ်လည်းကုန်ပြီ။

¹⁴حق المحزون معروف من صاحبه وان ترك خشية القدير.

¹⁴ဆင်းရဲခြင်းသို့ရောက်သောသူ၏ အဆွေခင်ပွန်းသည် သနားအပ်၏။ မသနားလျှင် အနန္တတန်ခိုးရှင်ကို ကြောက်ရွံ့သောသဘောနှင့် ကင်းလွတ်၏။

¹⁵اما اخواني فقد غدروا مثل الغدير. مثل ساقية الوديان يعبرون.

¹⁵ငါ့ညီအစ်ကိုတို့သည် ချောင်းရေကဲ့သို့ လှည့်စား၍၊ ချိုင့်၌စီးသောရေကဲ့သို့ရွေ့သွား ကွယ်ပျောက် တတ်ကြ၏။

¹⁶التي هي عكرة من البرد ويختفي فيها الجليد.

¹⁶ထိုချောင်းရေသည် ရေခဲကြောင့်၎င်း၊ မထင်ရှားသော မိုဃ်းပွင့်ကြောင့်၎င်း၊

¹⁷اذا جرت انقطعت. اذا حميت جفت من مكانها.

¹⁷အလွန်စီးတတ်သော်လည်း၊ နွေးသောအခါ ကွယ်ပျောက်တတ်၏။ နေပူသောအခါ မိမိနေရာ၌ ခန်း ခြောက်တတ်၏။

¹⁸يعرّج السّفر عن طريقهم يدخلون التيه فيهلكون.

¹⁸ထိုရေစီးသောချောင်းတို့သည် လွဲသွား၍ တရွေ့တရွေ့ ကွယ်ပျောက်တတ်ကြ၏။

¹⁹نظرت قوافل تيماء. سيارة سبأ رجوها.

¹⁹တေမန်အမျိုးသားအစုအဝေးတို့သည် ရှာကြ၏။ ရှေဘပြည်မှ ခရီးသွားသောသူအစုအဝေးတို့သည် မြော်လင့်လျက် လာကြ၏။

²⁰خزوا في ما كانوا مطمئنين. جاءوا اليها فخجلوا.

²⁰မြော်လင့်၍စိတ်ပျက်ကြ၏။ ထိုအရပ်သို့ ရောက်သောအခါ ရှက်ကြောက်လျက် နေကြ၏။

²¹فالآن قد صرتم مثلها. رايتم ضربة ففزعتم.

²¹ထိုအတူ သင်တို့သည်အချည်းနှီးသက်သက် ဖြစ်ကြ၏။ ငါနှိမ့်ချခြင်းကိုမြင်လျှင် ဆုတ်၍နေကြ၏။

²²هل قلت اعطوني شيئا او من مالكم ارشوا من اجلي.

²²ငါ့ထံသို့လက်ဆောင်ကို ယူခဲ့ကြပါ။ သင်တို့ ပစ္စည်းဥစ္စာထဲကထုတ်၍ ငါ့ကိုပေးကြပါ။

²³او نجوني من يد الخصم او من يد العتاة افدوني.

²³ရန်သူလက်မှငါ့ကိုကယ်ယူကြပါ။ သူရဲလက်မှ ရွေးနှုတ်ကြပါဟု ငါပြောသလော။

²⁴علموني فانا اسكت. وفهموني في اي شيء ضللت.

²⁴ငါ့ကိုဆုံးမကြပါ။ တိတ်ဆိတ်လျက်နေပါမည်။ ငါမှားသောအရာကို ငါ့အားဘော်ပြကြပါ။

²⁵ما اشد الكلام المستقيم واما التوبيخ منكم فعلى ماذا يبرهن.

²⁵မှန်သောစကားသည် တန်ခိုးကြီး၏။ သင်တို့ ကဲ့ရဲ့သောစကားသည် အဘယ်မှာနေရာကျသနည်း။

²⁶هل تحسبون ان توبخوا كلمات. وكلام اليائس للريح.

²⁶ငါစကားပြောရုံကာမျှကို အပြစ်တင်မည်ကြံစည်ကြသလော။ မြော်လင့်စရာမရှိသောသူ ပြောသော စကားသည် လေသက်သက်ဖြစ်၏။

²⁷بل تلقون على اليتيم وتحفرون حفرة لصاحبكم.

²⁷အကယ်၍သင်တို့သည် မိဘမရှိသောသူငယ်ကို နှိပ်စက်ကြ၏။ အဆွေခင်ပွန်းဘို့ တွင်းကိုတူးကြ၏။

²⁸والآن تفرسوا فيّ. فاني على وجوهكم لا اكذب.

²⁸ငါ့ကိုစိတ်မရှိဘဲကြည့်ရှုကြပါလော့။ သင်တို့ရှေ့ မှာ ငါလှည့်စားသလော။

²⁹ارجعوا. لا يكوننّ ظلم. ارجعوا ايضا. فيه حقي.

²⁹ပြန်၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ မတရားသဖြင့်မပြုကြပါ နှင့်။ ပြန်၍ဆင်ခြင်ကြပါ။ ဤအမှု၌ ငါသည် ဖြောင့်မတ် ပါ၏။

³⁰هل في لساني ظلم ام حنكي لا يميّز فسادا

³⁰ငါ့လျှာ၌ ကောက်သောသဘောရှိသလော။ ငါသည် မြည်းစမ်း၍ အပြစ်ပါသောအရာကို ပိုင်းခြား မသိနိုင်သလော။