¹اسمعوا هذا القول الذي انا انادي به عليكم مرثاة يا بيت اسرائيل.

¹Hør dette ord, en klagesang som jeg istemmer over eder, Israels hus!

²سقطت عذراء اسرائيل لا تعود تقوم. انطرحت على ارضها ليس من يقيمها.

²Hun er falt, hun skal aldri reise sig mere, jomfruen Israel; hun ligger nedkastet på sin egen grunn, det er ingen som reiser henne op.

³لانه هكذا قال السيد الرب. المدينة الخارجة بالف يبقى لها مئة والخارجة بمئة يبقى لها عشرة من بيت اسرائيل

³For så sier Herren, Israels Gud: Den by som tusen drar ut av, skal ha hundre igjen, og den by som hundre drar ut av, skal ha ti igjen, i Israels hus.

⁴لانه هكذا قال الرب لبيت اسرائيل اطلبوني فتحيوا.

⁴For så sier Herren til Israels hus: Søk mig, så skal I leve!

⁵ولا تطلبوا بيت ايل والى الجلجال لا تذهبوا والى بئر سبع لا تعبروا. لان الجلجال تسبى سبيا وبيت ايل تصير عدما.

⁵Søk ikke til Betel og kom ikke til Gilgal og dra ikke over til Be'erseba! For Gilgal skal bli bortført, og Betel bli til intet.

⁶اطلبوا الرب فتحيوا لئلا يقتحم بيت يوسف كنار تحرق ولا يكون من يطفئها من بيت ايل

⁶Søk Herren, så skal I leve! Ellers skal han komme over Josefs hus som en ild, og den skal fortære uten at Betel har nogen som slukker!

⁷يا ايها الذين يحوّلون الحق افسنتينا ويلقون البر الى الارض

⁷De som forvender retten til malurt og kaster rettferdigheten til jorden!

⁸الذي صنع الثريا والجبّار ويحوّل ظل الموت صبحا ويظلم النهار كالليل الذي يدعو مياه البحر ويصبها على وجه الارض يهوه اسمه.

⁸Han som har skapt Syvstjernen og Orion og omskifter dødsskygge til morgen og gjør dagen mørk som natten, han som kaller på havets vann og øser dem ut over jorden - Herren er hans navn!

⁹الذي يفلح الخرب على القوي فيأتي الخرب على الحصن.

⁹Han som lar ødeleggelse lyne frem mot den sterke og fører ødeleggelse over den faste borg!

¹⁰انهم في الباب يبغضون المنذر ويكرهون المتكلم بالصدق.

¹⁰På tinge hater de den som hevder retten, og de avskyr den som taler sannhet.

¹¹لذلك من اجل انكم تدوسون المسكين وتاخذون منه هدية قمح بنيتم بيوتا من حجارة منحوتة ولا تسكنون فيها وغرستم كروما شهية ولا تشربون خمرها.

¹¹Derfor, fordi I treder på den fattige og tar avgift i korn av ham, så skal I ikke få bo i de hus av huggen sten som I selv har bygget, og ikke få drikke vin fra de herlige vingårder som I selv har plantet.

¹²لاني علمت ان ذنوبكم كثيرة وخطاياكم وافرة ايها المضايقون البار الآخذون الرشوة الصادّون البائسين في الباب.

¹²For jeg vet at eders overtredelser er mange og eders synder tallrike; I forfølger den uskyldige, tar imot løsepenger* og bøier retten for de fattige på tinge. / {* 4MO 35, 31. 2MO 23, 6.}

¹³لذلك يصمت العاقل في ذلك الزمان لانه زمان رديء

¹³Derfor, den som er klok, han tier i denne tid; for det er en ond tid.

¹⁴اطلبوا الخير لا الشر لكي تحيوا فعلى هذا يكون الرب اله الجنود معكم كما قلتم.

¹⁴Søk det gode og ikke det onde, så I får leve. Da skal Herren, hærskarenes Gud, være med eder, således som I har sagt.

¹⁵ابغضوا الشر واحبوا الخير وثبّتوا الحق في الباب لعل الرب اله الجنود يترأف على بقية يوسف

¹⁵Hat det onde og elsk det gode og la retten stå fast på tinge! Kanskje Herren, hærskarenes Gud, da vil være nådig mot Josefs levning.

¹⁶لذلك هكذا قال السيد الرب اله الجنود. في جميع الاسواق نحيب وفي جميع الازقة يقولون آه آه ويدعون الفلاح الى النوح وجميع عارفي الرثاء للندب.

¹⁶Derfor sier Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud, så: På alle gater skal det høres klagerop, og i alle streder skal de rope: Ve, ve! Bonden skal kalles til sørgehøitid, og til dem som er kyndige i sørgekveder, skal de si: Syng en sørgesang!

¹⁷وفي جميع الكروم ندب لاني اعبر في وسطك قال الرب

¹⁷Og i alle vingårder skal det høres klagerop; for jeg vil skride frem midt iblandt eder, sier Herren.

¹⁸ويل للذين يشتهون يوم الرب. لماذا لكم يوم الرب. هو ظلام لا نور.

¹⁸Ve dem som stunder efter Herrens dag! Hvad vil I da med Herrens dag? Den er mørke og ikke lys.

¹⁹كما اذا هرب انسان من امام الاسد فصادفه الدب او دخل البيت ووضع يده على الحائط فلدغته الحيّة.

¹⁹Det er som når en flykter for en løve, men støter på en bjørn, og når han kommer hjem og støtter sig til veggen med hånden, blir han bitt av en orm.

²⁰أليس يوم الرب ظلاما لا نورا وقتاما لا نور له

²⁰Ja, Herrens dag er mørke og ikke lys, belgmørk og uten lysskjær.

²¹بغضت كرهت اعيادكم ولست التذّ باعتكافاتكم.

²¹Jeg hater og forakter eders høitider, og jeg har ikke behag i eders festforsamlinger;

²²اني اذا قدمتم لي محرقاتكم وتقدماتكم لا ارتضي وذبائح السلامة من مسمّناتكم لا التفت اليها.

²²for om I ofrer mig brennoffer og matoffer, finner jeg ikke behag i dem, og eders takkoffer av gjøkalver ser jeg ikke på.

²³ابعد عني ضجّة اغانيك ونغمة ربابك لا اسمع.

²³La mig slippe for dine larmende sanger! Jeg vil ikke høre på ditt harpespill.

²⁴وليجر الحق كالمياه والبرّ كنهر دائم

²⁴Men dommen skal komme veltende som vann, og rettferdigheten som en alltid strømmende bekk.

²⁵هل قدمتم لي ذبائح وتقدمات في البرية اربعين سنة يا بيت اسرائيل.

²⁵Bar I frem for mig slaktoffer og matoffer i ørkenen i de firti år, Israels hus?

²⁶بل حملتم خيمة ملكومكم وتمثال اصنامكم نجم الهكم الذي صنعتم لنفوسكم.

²⁶Nei, I bar eders konges* telt og eders billeders fotstykke, eders guds stjerne, som I hadde gjort eder. / {* d.e. Moloks.}

²⁷فاسبيكم الى ما وراء دمشق قال الرب اله الجنود اسمه

²⁷Jeg vil føre eder bort i fangenskap, langt bortenfor Damaskus, sier han hvis navn er Herren, hærskarenes Gud.