1وتقول في ذلك اليوم احمدك يا رب لانه اذ غضبت عليّ ارتد غضبك فتعزيني.
1På den tid skal du si: Jeg takker dig, Herre; for du var vred på mig, men din vrede hørte op, og du trøstet mig.
2هوذا الله خلاصي فاطمئن ولا ارتعب لان ياه يهوه قوتي وترنيمتي وقد صار لي خلاصا.
2Se, Gud er min frelse, jeg er trygg og frykter ikke; for Herren, Israels Gud, er min styrke og lovsang, og han blev mig til frelse.
3فتستقون مياها بفرح من ينابيع الخلاص.
3Og I skal øse vann med glede av frelsens kilder.
4وتقولون في ذلك اليوم احمدوا الرب ادعوا باسمه عرّفوا بين الشعوب بافعاله ذكّروا بان اسمه قد تعالى.
4Og I skal si på den tid: Takk Herren, påkall hans navn, kunngjør hans gjerninger blandt folkene, forkynn at hans navn er ophøiet!
5رنموا للرب لانه قد صنع مفتخرا. ليكن هذا معروفا في كل الارض.
5Syng Herrens pris, for herlige ting har han gjort! La dette bli kunngjort over hele jorden!
6صوّتي واهتفي يا ساكنة صهيون لان قدوس اسرائيل عظيم في وسطك
6Rop høit og juble, I Sions innbyggere! Stor er Israels Hellige midt iblandt eder!