¹الذباب الميت ينتن ويخمر طيب العطّار. جهالة قليلة اثقل من الحكمة ومن الكرامة.

¹Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.

²قلب الحكيم عن يمينه وقلب الجاهل عن يساره.

²Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.

³ايضا اذا مشى الجاهل في الطريق ينقص فهمه ويقول لكل واحد انه جاهل

³Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.

⁴ان صعدت عليك روح المتسلط فلا تترك مكانك لان الهدوء يسكّن خطايا عظيمة.

⁴Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;

⁵يوجد شر رأيته تحت الشمس كسهو صادر من قبل المتسلط.

⁵Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;

⁶الجهالة جعلت في معالي كثيرة والاغنياء يجلسون في السافل.

⁶marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.

⁷قد رأيت عبيدا على الخيل ورؤساء ماشين على الارض كالعبيد.

⁷Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.

⁸من يحفر هوة يقع فيها ومن ينقض جدارا تلدغه حية.

⁸Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.

⁹من يقلع حجارة يوجع بها. من يشقق حطبا يكون في خطر منه.

⁹Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.

¹⁰ان كلّ الحديد ولم يسنن هو حده فليزد القوة. اما الحكمة فنافعة للانجاح.

¹⁰Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t'ia dalë gjithnjë mbarë.

¹¹ان لدغت الحية بلا رقية فلا منفعة للراقي.

¹¹Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.

¹²كلمات فم الحكيم نعمة وشفتا الجاهل تبتلعانه.

¹²Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.

¹³ابتداء كلام فمه جهالة وآخر فمه جنون رديء.

¹³Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.

¹⁴والجاهل يكثر الكلام. لا يعلم انسان ما يكون وماذا يصير بعده من يخبره.

¹⁴Edhe sikur budallai t'i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t'i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?

¹⁵تعب الجهلاء يعييهم لانه لا يعلم كيف يذهب الى المدينة

¹⁵Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.

¹⁶ويل لك ايتها الارض اذا كان ملكك ولدا ورؤساؤك ياكلون في الصباح.

¹⁶Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!

¹⁷طوبى لك ايتها الارض اذا كان ملكك ابن شرفاء ورؤساؤك يأكلون في الوقت للقوة لا للسكر

¹⁷Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t'u dehur!

¹⁸بالكسل الكثير يهبط السقف وبتدلي اليدين يكف البيت.

¹⁸Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.

¹⁹للضحك يعملون وليمة والخمر تفرح العيش اما الفضة فتحصّل الكل.

¹⁹Një banket shtrohet për t'u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.

²⁰لا تسبّ الملك ولا في فكرك. ولا تسبّ الغني في مضجعك. لان طير السماء ينقل الصوت وذو الجناح يخبر بالامر

²⁰Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.