1وكان في قيصرية رجل اسمه كرنيليوس قائد مئة من الكتيبة التي تدعى الايطالية.
1ДАР Қайсария Корнилюс ном марде мирисади фавҷи ба ном Итолиявй буд
2وهو تقي وخائف الله مع جميع بيته يصنع حسنات كثيرة للشعب ويصلّي الى الله في كل حين.
2Ва бо тамоми аҳли байташ парҳеэгор ва ҳудотарс буда, ба қавм садақоти бисьёре медод ва ҳамеша назди Худо дуо мегуфт.
3فرأى ظاهرا في رؤيا نحو الساعة التاسعة من النهار ملاكا من الله داخلا اليه وقائلا له يا كرنيليوس.
3Рӯзе, тақрибан соати нӯҳ, фариштаи Худоро ошкоро дар рӯъё дид, ки назди ӯ омада, гуфт: «Эй Корнилюс!»
4فلما شخص اليه ودخله الخوف قال ماذا يا سيد. فقال له. صلواتك وصدقاتك صعدت تذكارا امام الله.
4Ӯ бар вай нигариста ва ба ҳарос афтода, гуфт: «Худовандо, чӣ мефармоӣ?» Ба ҷавоби ӯ гуфт: «Дуоҳо ва садақоти ту дар ҳузури Худо зикр ёфтаанд;
5والآن ارسل الى يافا رجالا واستدع سمعان الملقب بطرس.
5«Акнун ба Ёфо кас фиристода, Шимъӯнро, ки Лақабаш Петрус аст, даъват намо:
6انه نازل عند سمعان رجل دباغ بيته عند البحر. هو يقول لك ماذا ينبغي ان تفعل.
6«Ӯ назди Шимъӯн ном даббоғе ки хонааш дар соҳили баҳр аст, меҳмон аст; ӯ ба ту хоҳад гуфт, ки туро чи бояд кард».
7فلما انطلق الملاك الذي كان يكلم كرنيليوس نادى اثنين من خدامه وعسكريا تقيا من الذين كانوا يلازمونه
7Чун он фариштае ки бо Корнилюс суҳан гуфт, нопадид шуд, ӯ ду нафар аз навкарони ҳуд ва як сарбози парҳезгорро, аз онҳое ки дар ҳизматащ буданд, даъват намуд
8واخبرهم بكل شيء وارسلهم الى يافا
8Ва тамоми ҳодисаро ба онҳо нақл карда, онҳоро ба Ёфо фирнстод.
9ثم في الغد فيما هم يسافرون ويقتربون الى المدينة صعد بطرس على السطح ليصلّي نحو الساعة السادسة.
9Фардои он, ки онҳо роҳ паймуда, ба шаҳр наздик мешуданд, Петрус тақрибан соати шаш ба боми хона баромад, то ки дуо гӯяд.
10فجاع كثيرا واشتهى ان يأكل. وبينما هم يهيئون له وقعت عليه غيبة.
10Дар он ҷо гурусна монда, хост чизе бихӯрад, ва ҳангсме ки барои ӯ муҳайё мекарданд, ҳолати бехудй ӯро фаро гирифт,
11فرأى السماء مفتوحة واناء نازلا عليه مثل ملاءة عظيمة مربوطة باربعة اطراف ومدلاة على الارض.
11Ва осмонро кушода дид, ва инак зарфе сӯи ӯ нозил мешуд, монанди суфраи калоне ки аз чор гӯшаащ овезон ба замин мефуромада бошад;
12وكان فيها كل دواب الارض والوحوش والزحافات وطيور السماء.
12Дар дохили он ҳар гуна чорвои замин, ҳайвоноти ваҳшӣ, ҳазандагон ва мурғони ҳаво буданд.
13وصار اليه صوت قم يا بطرس اذبح وكل.
13Хитобе ба гӯшаш расид, ки мегуфт: «Эй Петрус, бархоста, забҳ кун ва бихӯр!»
14فقال بطرس كلا يا رب لاني لم آكل قط شيئا دنسا او نجسا.
14Аммо Петрус гуфт: «Ҳошо, Худовандо, зеро ки ҳаргиз чизе ҳаром ё палид нахӯрдаам».
15فصار اليه ايضا صوت ثانية ما طهره الله لا تدنسه انت.
15Бори дигар хитобе ба гӯшаш расид, ки мегуфт: «Он чи Худо пок кардааст, ту ҳаром нахон».
16وكان هذا على ثلاث مرات ثم ارتفع الاناء ايضا الى السماء
16Ин ҳодиса се бор такрор ёфт, ва он зарф ба осмон баромад.
17واذ كان بطرس يرتاب في نفسه ماذا عسى ان تكون الرؤيا التي رآها اذا الرجال الذين ارسلوا من قبل كرنيليوس. وكانوا قد سألوا عن بيت سمعان وقد وقفوا على الباب
17Чун Петрус бисьёр мутаҳайир шуда, фикр мекард, ки ин рӯъё чӣ маънӣ дошта бошад, фиристодагони Корнилюс ҳонаи Шимъӯнро суроғ карда, назди дарвозаи он омаданд
18ونادوا يستخبرون هل سمعان الملقب بطرس نازل هناك.
18Ва нидо карда, пурсиданд: «Оё Шимъӯне ки лақабаш Петрус аст, дар ин ҷост?»
19وبينما بطرس متفكر في الرؤيا قال له الروح هوذا ثلاثة رجال يطلبونك.
19Дар сурате ки Петрус ҳанӯз дар бораи рӯъё андеша мекард, Рӯҳ ба ӯ гуфт: «Инак, се мард туро суроғ меқунанд;
20لكن قم وانزل واذهب معهم غير مرتاب في شيء لاني انا قد ارسلتهم.
20«Пас, барҳоста, фуруд ой ва ҳеҷ шубҳа накарда, ҳамроҳи онҳо бирав, зеро ки Ман онҳоро фиристодаам».
21فنزل بطرس الى الرجال الذين أرسلوا اليه من قبل كرنيليوس وقال ها انا الذي تطلبونه. ما هو السبب الذي حضرتم لاجله.
21Петрус назди одамоне ки аз ҷониби Корнилюс сӯи ӯ фиристода шуда буданд, фуромада, гуфт: «Манам он касе ки суроғ мекунед; ба чӣ кор омадаед?»
22فقالوا ان كرنيليوس قائد مئة رجلا بارا وخائف الله ومشهودا له من كل امة اليهود أوحي اليه بملاك مقدس ان يستدعيك الى بيته ويسمع منك كلاما.
22Гуфтанд: «Корнилюси мирисад, ки марди некӯкор ва худотарс ва назди тамоми кавми яҳудй иекном аст, аз фариштаи муқаддас фармон гирифтааст, ки туро ба хонаи худ даъват намояд ва суханонатро бишнавад».
23فدعاهم الى داخل واضافهم. ثم في الغد خرج بطرس معهم واناس من الاخوة الذين من يافا رافقوه
23Онҳоро ба хона таклиф карда, зиёфат дод, ва рӯзи дигар бархоста, ҳамроҳашон равона шуд, ва чанд нафар аз бародарон, ки аҳли Ёфо буданд, бо ӯ рафтанд.
24وفي الغد دخلوا قيصرية. واما كرنيليوس فكان ينتظرهم وقد دعا انسباءه واصدقاءه الاقربين.
24Фардои он ба Қайсария расиданд. Корнилюс, ки хешу табор ва дӯстони наздикашро даъват карда буд, ба онҳо интизорй дошт.
25ولما دخل بطرس استقبله كرنيليوس وسجد واقعا على قدميه.
25Вакте ки Петрус дохили хона мешуд, Корнилюс ӯро пешвоэ гирифт ва бар пойҳояш афтода, таъзим кард.
26فاقامه بطرس قائلا قم انا ايضا انسان.
26Аммо Петрус ӯро ба по хезонда, гуфт: сБархез, зеро ки ман низ инсон ҳастам».
27ثم دخل وهو يتكلم معه ووجد كثيرين مجتمعين.
27Бо ӯ сӯҳбаткунон ба хона даромада, дид, ки мардуми бисьёре ҷамъ омадаанд;
28فقال لهم انتم تعلمون كيف هو محرم على رجل يهودي ان يلتصق باحد اجنبي او يأتي اليه. واما انا فقد أراني الله ان لا اقول عن انسان ما انه دنس او نجس.
28Ба онҳо гуфт: «Шумо ҳуб медонед, ки ба яхудӣ бо шахси бегона муошират доштан е наздик шудан мамнӯъ аст, вале Худо ба ман дастур дод, ки ҳеҷ касро палид ё иаҷис надонам;
29فلذلك جئت من دون مناقضة اذ استدعيتموني. فاستخبركم لاي سبب استدعيتموني.
29«Бинобар ин, вакте ки даъват шудам, бечуну чаро омадам, ва акнун мепурсам: аз барои чн маро даъват намудаед?»
30فقال كرنيليوس منذ اربعة ايام الى هذه الساعة كنت صائما. وفي الساعة التاسعة كنت اصلّي في بيتي واذا رجل قد وقف امامي بلباس لامع
30Корнилюс гуфт: «Чор рӯз пеш аз ин ман то ҳамин соат рӯза доштам ва дар соати нӯҳум дар хонаи худ дуо мегуфтам, ки ногоҳ шахсе бо либоси нуроиӣ пеши ман пайдо
31وقال يا كرنيليوس سمعت صلاتك وذكرت صدقاتك امام الله.
31«Ва гуфт: "Эй Корнилюс! Дуоҳои ту мустаҷоб шуд ва садақоти ту дар хузури Худо зикр ёфт;
32فارسل الى يافا واستدعي سمعان الملقب بطرس. انه نازل في بيت سمعان رجل دباغ عند البحر. فهو متى جاء يكلمك.
32"Акнун ба Ёфо фиристода, Шимъӯнро, ки лақабаш Петрус аст, даъват намо: ӯ дар хонаи Шимъӯн ном даббоғе дар соҳили баҳр меҳмон аст; ӯ чун биёяд» бо ту сухан хоҳад ронд".
33فارسلت اليك حالا. وانت فعلت حسنا اذ جئت. والآن نحن جميعا حاضرون امام الله لنسمع جميع ما امرك به الله
33«Дарҳод назди гу фиристодам, ва ту хуб кардӣ, ки омадӣ; алҳол ҳамаамон дар ҳузури Худо ҳозирем, то ҳар он чиро, ки Худо ба ту фармудааст, бишнавем»,
34ففتح بطرس فاه وقال. بالحق انا اجد ان الله لا يقبل الوجوه.
34Петрус ба сухан оғоз карда, гуфт: «Акнун якин донистам, ки Худо рӯйбинӣ надорад.
35بل في كل امة الذي يتقيه ويصنع البر مقبول عنده
35«Ва аз ҳар қавм ҳар кӣ аз Ӯ тарсад ва аз рӯи адолат рафтор кунад, дар ҳузури Ӯ мақбул аст.
36الكلمة التي ارسلها الى بني اسرائيل يبشر بالسلام بيسوع المسيح. هذا هو رب الكل.
36«Ӯ каломи Худро ба банӣИсроил фирисгода, ба василаи Исои Масеҳ, ки Худованди ҳама аст, башорати сулҳу осоиштагӣ дод.
37انتم تعلمون الامر الذي صار في كل اليهودية مبتدئا من الجليل بعد المعمودية التي كرز بها يوحنا.
37«Шумо аз воқеае ки дар сар то сари Яҳудо рӯй дод, хабардор ҳастед, ки он баъд аз таъмиде ки Яҳьё мавъиза намуд, аз Ҷалил оғоз шуда буд:
38يسوع الذي من الناصرة كيف مسحه الله بالروح القدس والقوة الذي جال يصنع خيرا ويشفي جميع المتسلط عليهم ابليس لان الله كان معه.
38«Исои Носириро Худо бо Рӯҳулкудс ва қуввати Худ тадҳин кард, ва Ӯ ба ҳама ҷо рафта, корҳои нек мекард ва ба ҳамаи онҳое ки дар қайди иблис буданд, шифо мебахшид,
39ونحن شهود بكل ما فعل في كورة اليهودية وفي اورشليم. الذي ايضا قتلوه معلقين اياه على خشبة.
39«Мо шоҳидони ҳамаи он корҳое ҳастем, ки Ӯ дар кишвари яҳудиен ва дар Ерусалим ба чо овард, ва онҳо Ӯро ба салиб овехта, куштанд.
40هذا اقامه الله في اليوم الثالث واعطى ان يصير ظاهرا
40«Худо Ӯро дар рӯзи сеюм эҳьё кард, ва «Ӯро зоҳир сохт.
41ليس لجميع الشعب بل لشهود سبق الله فانتخبهم. لنا نحن الذين اكلنا وشربنا معه بعد قيامته من الاموات.
41«Аммо на бар тамоми қавм, балки ба шоҳидоне ки Худо пешакӣ баргузида буд, яъне ба моён, ки баъд аз эҳьё шуданаш аз мурдагон, бо Ӯ ҳӯрдаем ва нӯшидаем,
42واوصانا ان نكرز للشعب ونشهد بان هذا هو المعين من الله ديانا للاحياء والاموات.
42«Ва Ӯ ба мо фармуд, ки ба мардум мавъиэа намоем ва шаҳодат диҳем, ки Худо Ӯро Довари зиндагон ва мурдагон таъин кардааст.
43له يشهد جميع الانبياء ان كل من يؤمن به ينال باسمه غفران الخطايا
43«Тамоми анбиё бар Ӯ шаҳодат медиҳанд, ки ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, ба василаи исми Ӯ гуноҳҳояш омурзида ҳоҳад шуд».
44فبينما بطرس يتكلم بهذه الامور حل الروح القدس على جميع الذين كانوا يسمعون الكلمة.
44Ин суханон ҳанӯз бар забони Петрус буд, ки Рӯҳулқудс бар ҳамаи шунавандагони калом нозил шуд,
45فاندهش المؤمنون الذين من اهل الختان كل من جاء مع بطرس لان موهبة الروح القدس قد انسكبت على الامم ايضا.
45Ва имоидорони маҳтун, ки ҳамроҳи Петрус омада буданд, дар ҳайрат афтоданд, ки атои Рӯҳулқудс ба гайрияҳудиён низ ҷорй шудааст,
46لانهم كانوا يسمعونهم يتكلمون بألسنة ويعظمون الله. حينئذ اجاب بطرس
46Зеро шуниданд, ки онҳо ба забонҳо сухан ронда, Худоро ҳамду сано меҳонанд. Он гоҳ Петрус гуфт:
47أترى يستطيع احد ان يمنع الماء حتى لا يعتمد هؤلاء الذين قبلوا الروح القدس كما نحن ايضا.
47«Оё касе метавонад ба оиҳое ки Рӯҳулқудсро мисли мо низ ёфтаанд, бо об таъмид гирифтанро манъ кунад?»
48وامر ان يعتمدوا باسم الرب. حينئذ سألوه ان يمكث اياما
48Ва фармуд, ки онҳоро ба исми Исои Масеҳ таъмид диҳанд. Ва аз ӯ хоҳиш карданд, ки якчанд рӯз назди онҳо бимонад.