1احمدوا الرب ادعوا باسمه. عرفوا بين الامم باعماله.
1โอ จงโมทนาขอบพระคุณพระเยโฮวาห์ จงร้องทูลออกพระนามพระองค์ จงให้บรรดาพระราชกิจของพระองค์แจ้งแก่ชนชาติทั้งหลาย
2غنوا له رنموا له. انشدوا بكل عجائبه.
2จงร้องเพลงถวายพระองค์ ร้องเพลงสดุดีถวายพระองค์ จงเล่าถึงการมหัศจรรย์ทั้งสิ้นของพระองค์
3افتخروا باسمه القدوس. لتفرح قلوب الذين يلتمسون الرب
3จงอวดพระนามบริสุทธิ์ของพระองค์ ให้จิตใจของบรรดาผู้แสวงหาพระเยโฮวาห์เปรมปรีดิ์
4اطلبوا الرب وقدرته. التمسوا وجهه دائما.
4จงแสวงหาพระเยโฮวาห์ และพระกำลังของพระองค์ แสวงพระพักตร์ของพระองค์เรื่อยไป
5اذكروا عجائبه التي صنع. آياته واحكام فيه
5จงระลึกถึงการอัศจรรย์ซึ่งพระองค์ทรงกระทำ การมหัศจรรย์และคำพิพากษาแห่งพระโอษฐ์ของพระองค์
6يا ذرية ابراهيم عبده يا بني يعقوب مختاريه.
6โอ เชื้อสายของอับราฮัม ผู้รับใช้ของพระองค์ เชื้อสายของยาโคบ ผู้เลือกสรรของพระองค์
7هو الرب الهنا في كل الارض احكامه.
7พระองค์คือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา คำพิพากษาของพระองค์อยู่ทั่วไปในแผ่นดินโลก
8ذكر الى الدهر عهده كلاما اوصى به الى الف دور
8พระองค์ทรงจดจำพันธสัญญาของพระองค์อยู่เป็นนิตย์ คือพระวจนะที่พระองค์ทรงบัญชาไว้ตลอดชั่วหนึ่งพันชั่วอายุ
9الذي عاهد به ابراهيم وقسمه لاسحق
9คือพันธสัญญาซึ่งพระองค์ทรงกระทำไว้กับอับราฮัม คำปฏิญาณซึ่งทรงกระทำไว้กับอิสอัค
10فثبته ليعقوب فريضة ولاسرائيل عهدا ابديا
10ซึ่งพระองค์ทรงยืนยันอีกกับยาโคบให้เป็นพระราชบัญญัติ และแก่อิสราเอลให้เป็นพันธสัญญานิรันดร์
11قائلا لك اعطي ارض كنعان حبل ميراثكم.
11ว่า "เราจะให้แผ่นดินคานาอันแก่เจ้า เป็นส่วนมรดกของเจ้าทั้งหลาย"
12اذ كانوا عددا يحصى قليلين وغرباء فيها.
12เมื่อเขายังมีคนจำนวนน้อย จำนวนน้อยจริง ยังเป็นแต่คนอาศัยอยู่ในนั้น
13ذهبوا من امة الى امة من مملكة الى شعب آخر.
13พเนจรไปจากประชาชาตินี้ถึงประชาชาตินั้น จากราชอาณาจักรนี้ถึงอีกชนชาติหนึ่ง
14فلم يدع انسانا يظلمهم. بل وبخ ملوكا من اجلهم.
14พระองค์มิได้ทรงยอมให้ผู้ใดบีบบังคับเขา พระองค์ทรงขนาบกษัตริย์หลายองค์ด้วยเห็นแก่เขา
15قائلا لا تمسوا مسحائي ولا تسيئوا الى انبيائي.
15ว่า "อย่าแตะต้องบรรดาผู้ที่เราเจิมไว้ อย่าทำอันตรายแก่ผู้พยากรณ์ทั้งหลายของเรา"
16دعا بالجوع على الارض كسر قوام الخبز كله.
16เมื่อพระองค์ทรงเรียกการกันดารอาหารให้เกิดขึ้นที่แผ่นดิน และทรงทำลายอาหารที่บำรุงชีวิตเสียสิ้น
17ارسل امامهم رجلا. بيع يوسف عبدا.
17พระองค์ทรงใช้ชายคนหนึ่งไปข้างหน้าเขา คือโยเซฟ ซึ่งถูกขายไปเป็นทาส
18آذوا بالقيد رجليه. في الحديد دخلت نفسه
18เท้าของเขาเจ็บช้ำด้วยตรวน ตัวเขาเข้าอยู่ในปลอกเหล็ก
19الى وقت مجيء كلمته. قول الرب امتحنه.
19จนกว่าสิ่งที่เขาบอกได้บังเกิดขึ้น พระวจนะของพระเยโฮวาห์ทดสอบเขา
20ارسل الملك فحله. ارسل سلطان الشعب فاطلقه.
20กษัตริย์ก็ทรงใช้ให้ไปปล่อยตัวเขา ผู้ปกครองของชนชาติทั้งหลายได้ปล่อยเขาเป็นอิสระ
21اقامه سيدا على بيته ومسلطا على كل ملكه
21กษัตริย์ทรงตั้งเขาให้เป็นเจ้านายเหนือวังของพระองค์ เป็นผู้ปกครองกรรมสิทธิ์ทั้งปวงของพระองค์
22ليأسر رؤساءه حسب ارادته ويعلم مشايخه حكمة.
22ให้ผูกมัดเจ้านายของพระองค์ตามชอบใจ และสอนสติปัญญาแก่ผู้อาวุโสของพระองค์
23فجاء اسرائيل الى مصر ويعقوب تغرب في ارض حام
23แล้วอิสราเอลได้มาที่อียิปต์ ยาโคบได้อาศัยอยู่ในแผ่นดินของฮาม
24جعل شعبه مثمرا جدا واعزه على اعدائه
24และพระเจ้าทรงกระทำให้ประชาชนของพระองค์มีลูกดก และทรงกระทำให้เขาแข็งแรงกว่าคู่อริของเขา
25حول قلوبهم ليبغضوا شعبه ليحتالوا على عبيده.
25พระองค์ทรงหันใจเขาเหล่านั้นให้เกลียดประชาชนของพระองค์ ให้ใช้กลอุบายแก่ผู้รับใช้ของพระองค์
26ارسل موسى عبده وهرون الذي اختاره.
26พระองค์ทรงใช้โมเสสผู้รับใช้ของพระองค์ และอาโรนผู้ที่พระองค์ทรงเลือกไว้
27اقاما بينهم كلام آياته وعجائب في ارض حام.
27เขาทั้งสองกระทำหมายสำคัญท่ามกลางเขาทั้งหลาย ทำการมหัศจรรย์ในแผ่นดินของฮาม
28ارسل ظلمة فاظلمت ولم يعصوا كلامه.
28พระองค์ทรงใช้ความมืดมา กระทำให้แผ่นดินมืด เขาทั้งหลายมิได้กบฏต่อพระวจนะของพระองค์
29حول مياههم الى دم وقتل اسماكهم.
29พระองค์ทรงกระทำให้น้ำกลายเป็นเลือด และให้ปลาของเขาตาย
30افاضت ارضهم ضفادع. حتى في مخادع ملوكهم.
30กบแห่กันมาเป็นฝูงใหญ่ที่แผ่นดินของเขา แม้ห้องในของกษัตริย์ของเขาก็มี
31أمر فجاء الذبان والبعوض في كل تخومهم.
31พระองค์ตรัส และฝูงเหลือบก็มาและริ้นมีไปทั่วในแผ่นดินของเขา
32جعل امطارهم بردا ونارا ملتهبة في ارضهم.
32พระองค์ประทานลูกเห็บแก่เขาแทนฝน และไฟไหม้ทั่วแผ่นดินของเขา
33ضرب كرومهم وتينهم وكسر كل اشجار تخومهم.
33พระองค์ทรงนาบเถาองุ่น และต้นมะเดื่อของเขา และทรงฟาดต้นไม้ในประเทศของเขาให้หัก
34امر فجاء الجراد وغوغاء بلا عدد
34พระองค์ตรัส และตั๊กแตนวัยบินก็มา และตั๊กแตนวัยคลานมานับไม่ถ้วน
35فأكل كل عشب في بلادهم. وأكل اثمار ارضهم.
35มากินพืชในแผ่นดินของเขาหมด และกินผลแห่งดินของเขาสิ้น
36قتل كل بكر في ارضهم. اوائل كل قوتهم.
36พระองค์ทรงสังหารบรรดาลูกหัวปีในแผ่นดินของเขา คือผลแรกแห่งกำลังทั้งสิ้นของเขา
37فاخرجهم بفضة وذهب ولم يكن في اسباطهم عاثر.
37แล้วพระองค์ทรงนำอิสราเอลออกไปพร้อมกับเงินและทองคำ และไม่มีสักคนหนึ่งในตระกูลของพระองค์ที่อ่อนแอ
38فرحت مصر بخروجهم لان رعبهم سقط عليهم
38เมื่อเขาพรากจากไป อียิปต์ก็ยินดี เพราะความครั่นคร้ามต่ออิสราเอลได้ตกอยู่บนเขา
39بسط سحابا سجفا ونارا لتضيء الليل.
39พระองค์ทรงกางเมฆเป็นเครื่องกำบัง และไฟให้ความสว่างเวลากลางคืน
40سألوا فاتاهم بالسلوى وخبز السماء اشبعهم.
40ประชาชนร้องขอ และพระองค์ทรงนำนกคุ่มมา และให้เขาอิ่มใจด้วยอาหารจากฟ้าสวรรค์
41شق الصخرة فانفجرت المياه. جرت في اليابسة نهرا.
41พระองค์ทรงเปิดหิน และน้ำก็ไหลออกมา มันไหลพุ่งไปเป็นแม่น้ำในที่แห้งแล้ง
42لانه ذكر كلمة قدسه مع ابراهيم عبده
42เพราะพระองค์ทรงระลึกถึงพระสัญญาบริสุทธิ์ของพระองค์ และอับราฮัมผู้รับใช้ของพระองค์
43فاخرج شعبه بابتهاج ومختاريه بترنم.
43พระองค์จึงทรงนำประชาชนของพระองค์ออกมาด้วยความชื่นบาน ทรงนำผู้ที่เลือกสรรไว้นั้นด้วยความเบิกบานใจ
44واعطاهم اراضي الامم. وتعب الشعوب ورثوه.
44และพระองค์ประทานแผ่นดินของบรรดาประชาชาติให้แก่เขา และเขาได้ผลงานของชาติทั้งหลายเป็นกรรมสิทธิ์
45لكي يحفظوا فرائضه ويطيعوا شرائعه. هللويا
45เพื่อเขาจะรักษากฎเกณฑ์ของพระองค์ และถือปฏิบัติพระราชบัญญัติของพระองค์ จงสรรเสริญพระเยโฮวาห์เถิด