1قصيدة لآساف. لماذا رفضتنا يا الله الى الابد. لماذا يدخن غضبك على غنم مرعاك.
1ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ทั้งหลายทิ้งเสียเป็นนิตย์ ไฉนความกริ้วของพระองค์กรุ่นขึ้นต่อแกะแห่งทุ่งหญ้าของพระองค์
2اذكر جماعتك التي اقتنيتها منذ القدم وفديتها سبط ميراثك. جبل صهيون هذا الذي سكنت فيه.
2ขอทรงระลึกถึงชุมนุมชนของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงไถ่มาแต่ดึกดำบรรพ์ ซึ่งพระองค์ทรงไถ่ไว้ให้เป็นตระกูลที่เป็นมรดกของพระองค์ ขอทรงระลึกถึงภูเขาศิโยน ซึ่งพระองค์ทรงเคยประทับนั้น
3ارفع خطواتك الى الخرب الابدية. الكل قد حطم العدو في المقدس.
3ขอทรงนำย่างพระบาทของพระองค์มายังซากปรักหักพังอยู่เนืองนิตย์ คือมายังสิ่งทั้งปวงที่ถูกศัตรูกระทำอย่างชั่วร้ายในสถานบริสุทธิ์นั้น
4قد زمجر مقاوموك في وسط معهدك جعلوا آياتهم آيات.
4พวกคู่อริของพระองค์คำรามอยู่กลางสถานประชุมของพระองค์ เขาตั้งธงของเขาเองไว้เป็นหมายสำคัญ
5يبان كانه رافع فؤوس على الاشجار المشتبكة.
5คนหนึ่งคนใดจะมีชื่อเสียงเหมือนคนยกขวานขึ้นเหนือพุ่มต้นไม้
6والآن منقوشاته معا بالفؤوس والمعاول يكسرون.
6แต่บัดนี้บรรดาไม้ที่แกะสลักทั้งสิ้นเขาก็พังลงมาเสียด้วยขวานและค้อน
7اطلقوا النار في مقدسك. دنسوا للارض مسكن اسمك.
7เขาเอาไฟเผาสถานบริสุทธิ์ของพระองค์ เขาทำลายความศักดิ์สิทธิ์แห่งสถานที่พระนามของพระองค์ประทับนั้นถึงดิน
8قالوا في قلوبهم لنفنيهم معا. احرقوا كل معاهد الله في الارض.
8เขารำพึงในใจว่า "เราจงทำลายเขาทั้งหลายให้สิ้นเชิง" เขาเผาบรรดาสถานประชุมของพระเจ้าที่ในแผ่นดินหมด
9آياتنا لا نرى. لا نبي بعد. ولا بيننا من يعرف حتى متى
9พวกเราไม่เห็นหมายสำคัญทั้งหลายของเรา ไม่มีผู้พยากรณ์อีกแล้ว ในพวกเราไม่มีใครทราบว่านานเท่าใด
10حتى متى يا الله يعير المقاوم ويهين العدو اسمك الى الغاية.
10ข้าแต่พระเจ้า คู่อริจะเย้ยอยู่นานเท่าใด ศัตรูจะหมิ่นประมาทพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ
11لماذا ترد يدك ويمينك. اخرجها من وسط حضنك. افن.
11ไฉนพระองค์จึงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์ ขอทรงเหยียดพระหัตถ์จากพระทรวงของพระองค์
12والله ملكي منذ القدم فاعل الخلاص في وسط الارض.
12ถึงกระนั้น พระเจ้า กษัตริย์ของข้าพระองค์ ทรงอยู่แต่ดึกดำบรรพ์ ทรงประกอบกิจความรอดท่ามกลางแผ่นดินโลก
13انت شققت البحر بقوتك. كسرت رؤوس التنانين على المياه.
13พระองค์ทรงแยกทะเลด้วยฤทธานุภาพของพระองค์ พระองค์ทรงหักหัวมังกรในน้ำ
14انت رضضت رؤوس لوياثان. جعلته طعاما للشعب لاهل البرية.
14พระองค์ทรงทุบหัวทั้งหลายของเลวีอาธานเป็นชิ้นๆ พระองค์ประทานมันให้เป็นอาหารของคนที่อาศัยอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
15انت فجرت عينا وسيلا. انت يبّست انهارا دائمة الجريان.
15พระองค์ทรงแยกเปิดน้ำพุและลำธาร พระองค์ทรงให้แม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอแห้งไป
16لك النهار ولك ايضا الليل. انت هيأت النور والشمس.
16วันเป็นของพระองค์ คืนเป็นของพระองค์ด้วย พระองค์ทรงสถาปนาความสว่างและดวงอาทิตย์
17انت نصبت كل تخوم الارض الصيف والشتاء انت خلقتهما
17พระองค์ทรงจัดเขตทั้งสิ้นของแผ่นดินโลก พระองค์ทรงสร้างฤดูร้อนและฤดูหนาว
18اذكر هذا ان العدو قد عيّر الرب وشعبا جاهلا قد اهان اسمك.
18ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ขอทรงระลึกข้อนี้ว่า ศัตรูเยาะเย้ยอย่างไร และชนชาติโง่ได้หมิ่นประมาทพระนามของพระองค์อย่างไร
19لا تسلم للوحش نفس يمامتك. قطيع بائسيك لا تنس الى الابد.
19ขออย่าทรงมอบวิญญาณนกเขาของพระองค์แก่ฝูงชนโหดร้าย ขออย่าทรงลืมชุมนุมชนยากจนของพระองค์เป็นนิตย์
20انظر الى العهد. لان مظلمات الارض امتلأت من مساكن الظلم.
20ขอสนพระทัยในพันธสัญญา เพราะสถานที่มืดของแผ่นดินเต็มไปด้วยที่อยู่ของความทารุณ
21لا يرجعن المنسحق خازيا. الفقير والبائس ليسبحا اسمك.
21ขออย่าให้ผู้ที่ถูกบีบบังคับได้อาย ขอให้คนจนและคนขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์
22قم يا الله. اقم دعواك. اذكر تعيير الجاهل اياك اليوم كله.
22ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น สู้คดีของพระองค์ ขอทรงระลึกว่าคนโง่เย้ยพระองค์อยู่วันยังค่ำ
23لا تنس صوت اضدادك ضجيج مقاوميك الصاعد دائما
23ขออย่าทรงลืมเสียงของคู่อริของพระองค์ เสียงอึงคะนึงของคนที่ลุกขึ้นสู้พระองค์ก็เพิ่มขึ้นอยู่เรื่อยๆ