¹The Song of songs, which is Solomon's.

¹Ang Awit sa mga alawiton, nga iya ni Salomon.

²Let him kiss me with the kisses of his mouth; For thy love is better than wine.

²Kanako pahaloka siya sa mga halok sa iyang ngabil; Kay ang imong gugma labaw kay sa vino.

³Thine oils have a goodly fragrance; Thy name is [as] oil poured forth; Therefore do the virgins love thee.

³Ang imong mga lana adunay maayong kahumot; Ang imong ngalan sama sa lana nga gibubo; Busa ang mga ulay nahagugma kanimo.

⁴Draw me; we will run after thee: The king hath brought me into his chambers; We will be glad and rejoice in thee; We will make mention of thy love more than of wine: Rightly do they love thee.

⁴Daniha ako; kami modalagan sunod kanimo: Ang hari midala kanako ngadto sa iyang mga lawak; Mahinangop ug magakalipay kami diha kanimo; Magahisgot kami sa imong gugma labaw kay sa vino: Sa pagkamatul-id sila nahagugma kanimo.

⁵I am black, but comely, Oh ye daughters of Jerusalem, As the tents of Kedar, As the curtains of Solomon.

⁵Ako maitum, apan matahum. Oh kamo nga mga anak nga babaye sa Jerusalem, Sama sa mga balong-balong sa Cedar, Sama sa mga tabil ni Salomon.

⁶Look not upon me, because I am swarthy, Because the sun hath scorched me. My mother's sons were incensed against me; They made me keeper of the vineyards; [But] mine own vineyard have I not kept.

⁶Ayaw pagtan-aw kanako, kay ako maitum man, Tungod kay ang adlaw nagpaig kanako. Mga anak nga lalake sa akong inahan nangasuko batok kanako; Ako gihimo nila nga magbalantay sa kaparrasan; Apan ang akong kaugalingon nga kaparrasan wala nako bantayi.

⁷Tell me, O thou whom my soul loveth, Where thou feedest [thy flock], Where thou makest [it] to rest at noon: For why should I be as one that is veiled Beside the flocks of thy companions?

⁷Sayri ako, Oh ikaw nga gihigugma sa akong kalag, Asa ikaw magpasibsib sa imong panon sa carnero : Asa ikaw magpapahulay sa imong hayup maudto: Kay ngano man nga ako mahimo nga sama niadtong hingsalipdan Haduol sa mga panon sa imong mga kauban?

⁸If thou know not, O thou fairest among women, Go thy way forth by the footsteps of the flock, And feed thy kids beside the shepherds' tents.

⁸Kong ikaw wala masayud, Oh ikaw nga labing maanyag sa mga kababayen-an, Umadto ka sa imong dalan duol sa mga tunob sa mga panon, Ug pasibsiba ang imong mga nati nga kanding duol sa mga balong-balong sa mga magbalantay.

⁹I have compared thee, O my love, To a steed in Pharaoh's chariots.

⁹Giindig ko ikaw, Oh gugma ko, Sa usa ka kabayo sa mga carro ni Faraon.

¹⁰Thy cheeks are comely with plaits [of hair], Thy neck with strings of jewels.

¹⁰Ang imong mga aping matahum uban sa mga sinalapid sa buhok . Ang imong liog uban sa mga kolintas nga mutya.

¹¹We will make thee plaits of gold With studs of silver.

¹¹Buhatan ikaw namo ug mga sinalapid nga bulawan Nga may tarogong salapi.

¹²While the king sat at his table, My spikenard sent forth its fragrance.

¹²Samtang ang hari naglingkod diha sa iyang lamesa, Ang akong nardo mipaalimyon sa iyang kahumot.

¹³My beloved is unto me [as] a bundle of myrrh, That lieth betwixt my breasts.

¹³Ang akong hinigugma alang kanako sama sa usa ka hugpong sa mirra, Nga napaoraray sa taliwala sa akong mga dughan.

¹⁴My beloved is unto me [as] a cluster of henna-flowers In the vineyards of En-gedi.

¹⁴Ang akong hinigugma alang kanako sama sa usa ka pongpong sa bulak nga copher Diha sa kaparrasan sa Engadi.

¹⁵Behold, thou art fair, my love; Behold thou art fair; Thine eyes are [as] doves.

¹⁵Ania karon, maanyag ikaw, gugma ko; Ania karon, maanyag man ikaw; Ang imong mga mata sama sa mga salampati.

¹⁶Behold, thou art fair, my beloved, yea, pleasant: Also our couch is green.

¹⁶Ania karon, maanyag ikaw, gugma ko, oo, makapahimuot: Ingon man ang atong higdaanan malunhaw.

¹⁷The beams of our house are cedars, [And] our rafters are firs.

¹⁷Kahoy nga cedro ang sagbayan sa atong balay, Ug ang atong mga katsaw kahoy nga cipres.