¹If I speak with the tongues of men and of angels, but have not love, I am become sounding brass, or a clanging cymbal.

¹Kung ako'y magsalita ng mga wika ng mga tao at ng mga anghel, datapuwa't wala akong pagibig, ay ako'y naging tanso na tumutunog, o batingaw na umaalingawngaw.

²And if I have [the gift of] prophecy, and know all mysteries and all knowledge; and if I have all faith, so as to remove mountains, but have not love, I am nothing.

²At kung magkaroon ako ng kaloob na panghuhula, at maalaman ko ang lahat ng mga hiwaga at ang lahat ng mga kaalaman; at kung magkaroon ako ng buong pananampalataya, na ano pa't mapalipat ko ang mga bundok, datapuwa't wala akong pagibig, ay wala akong kabuluhan.

³And if I bestow all my goods to feed [the poor], and if I give my body to be burned, but have not love, it profiteth me nothing.

³At kung ipagkaloob ko ang lahat ng aking mga tinatangkilik upang ipakain sa mga dukha, at kung ibigay ko ang aking katawan upang sunugin, datapuwa't wala akong pagibig, ay walang pakikinabangin sa akin.

⁴Love suffereth long, [and] is kind; love envieth not; love vaunteth not itself, is not puffed up,

⁴Ang pagibig ay mapagpahinuhod, at magandang-loob; ang pagibig ay hindi nananaghili; ang pagibig ay hindi nagmamapuri, hindi mapagpalalo.

⁵doth not behave itself unseemly, seeketh not its own, is not provoked, taketh not account of evil;

⁵Hindi naguugaling mahalay, hindi hinahanap ang kaniyang sarili, hindi nayayamot, hindi inaalumana ang masama;

⁶rejoiceth not in unrighteousness, but rejoiceth with the truth;

⁶Hindi nagagalak sa kalikuan, kundi nakikigalak sa katotohanan;

⁷beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things.

⁷Lahat ay binabata, lahat ay pinaniniwalaan, lahat ay inaasahan, lahat ay tinitiis.

⁸Love never faileth: but whether [there be] prophecies, they shall be done away; whether [there be] tongues, they shall cease; whether [there be] knowledge, it shall be done away.

⁸Ang pagibig ay hindi nagkukulang kailan man: kahit maging mga hula, ay mangatatapos; maging mga wika, ay titigil: maging kaalaman, ay mawawala.

⁹For we know in part, and we prophesy in part;

⁹Sapagka't nangakakakilala tayo ng bahagya, at nanganghuhula tayo ng bahagya;

¹⁰but when that which is perfect is come, that which is in part shall be done away.

¹⁰Datapuwa't kung dumating ang sakdal, ang bahagya ay matatapos.

¹¹When I was a child, I spake as a child, I felt as a child, I thought as a child: now that I am become a man, I have put away childish things.

¹¹Nang ako'y bata pa, ay nagsasalita akong gaya ng bata, nagdaramdam akong gaya ng bata, nagiisip akong gaya ng bata: ngayong maganap ang aking pagkatao, ay iniwan ko na ang mga bagay ng pagkabata.

¹²For now we see in a mirror, darkly; but then face to face: now I know in part; but then shall I know fully even as also I was fully known.

¹²Sapagka't ngayo'y malabo tayong nakakikita sa isang salamin; nguni't pagkatapos ay makikita natin sa mukhaan: ngayo'y nakikilala ko ng bahagya, nguni't pagkatapos ay makikilala ko ng gaya naman ng pagkakilala sa akin.

¹³But now abideth faith, hope, love, these three; and the greatest of these is love.

¹³Datapuwa't ngayo'y nanatili ang tatlong ito: ang pananampalataya, ang pagasa, at ang pagibig; nguni't ang pinakadakila sa mga ito ay ang pagibig.