American Standard Version

Tagalog 1905

Lamentations

5

1Remember, O Jehovah, what is come upon us: Behold, and see our reproach.
1Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2Our inheritance is turned unto strangers, Our houses unto aliens.
2Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3We are orphans and fatherless; Our mothers are as widows.
3Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4We have drunken our water for money; Our wood is sold unto us.
4Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5Our pursuers are upon our necks: We are weary, and have no rest.
5Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6We have given the hand to the Egyptians, And to the Assyrians, to be satisfied with bread.
6Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7Our fathers sinned, and are not; And we have borne their iniquities.
7Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.
8Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9We get our bread at the peril of our lives, Because of the sword of the wilderness.
9Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10Our skin is black like an oven, Because of the burning heat of famine.
10Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11They ravished the women in Zion, The virgins in the cities of Judah.
11Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12Princes were hanged up by their hand: The faces of elders were not honored.
12Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13The young men bare the mill; And the children stumbled under the wood.
13Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14The elders have ceased from the gate, The young men from their music.
14Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15The joy of our heart is ceased; Our dance is turned into mourning.
15Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16The crown is fallen from our head: Woe unto us! for we have sinned.
16Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17For this our heart is faint; For these things our eyes are dim;
17Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18For the mountain of Zion, which is desolate: The foxes walk upon it.
18Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19Thou, O Jehovah, abidest for ever; Thy throne is from generation to generation.
19Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20Wherefore dost thou forget us for ever, [And] forsake us so long time?
20Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21Turn thou us unto thee, O Jehovah, and we shall be turned; Renew our days as of old.
21Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22But thou hast utterly rejected us; Thou art very wroth against us.
22Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.