¹He that being often reproved hardeneth his neck Shall suddenly be destroyed, and that without remedy.

¹Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.

²When the righteous are increased, the people rejoice; But when a wicked man beareth rule, the people sigh.

²Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.

³Whoso loveth wisdom rejoiceth his father; But he that keepeth company with harlots wasteth [his] substance.

³Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.

⁴The king by justice establisheth the land; But he that exacteth gifts overthroweth it.

⁴Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.

⁵A man that flattereth his neighbor Spreadeth a net for his steps.

⁵Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.

⁶In the transgression of an evil man there is a snare; But the righteous doth sing and rejoice.

⁶Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.

⁷The righteous taketh knowledge of the cause of the poor; The wicked hath not understanding to know [it].

⁷Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.

⁸Scoffers set a city in a flame; But wise men turn away wrath.

⁸Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.

⁹If a wise man hath a controversy with a foolish man, Whether he be angry or laugh, there will be no rest.

⁹Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.

¹⁰The bloodthirsty hate him that is perfect; And as for the upright, they seek his life.

¹⁰Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.

¹¹A fool uttereth all his anger; But a wise man keepeth it back and stilleth it.

¹¹Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.

¹²If a ruler hearkeneth to falsehood, All his servants are wicked.

¹²Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.

¹³The poor man and the oppressor meet together; Jehovah lighteneth the eyes of them both.

¹³Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.

¹⁴The king that faithfully judgeth the poor, His throne shall be established for ever.

¹⁴Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.

¹⁵The rod and reproof give wisdom; But a child left to himself causeth shame to his mother.

¹⁵Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.

¹⁶When the wicked are increased, transgression increaseth; But the righteous shall look upon their fall.

¹⁶Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.

¹⁷Correct thy son, and he will give thee rest; Yea, he will give delight unto thy soul.

¹⁷Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.

¹⁸Where there is no vision, the people cast off restraint; But he that keepeth the law, happy is he.

¹⁸Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.

¹⁹A servant will not be corrected by words; For though he understand, he will not give heed.

¹⁹Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.

²⁰Seest thou a man that is hasty in his words? There is more hope of a fool than of him.

²⁰Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.

²¹He that delicately bringeth up his servant from a child Shall have him become a son at the last.

²¹Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.

²²An angry man stirreth up strife, And a wrathful man aboundeth in transgression.

²²Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.

²³A man's pride shall bring him low; But he that is of a lowly spirit shall obtain honor.

²³Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.

²⁴Whoso is partner with a thief hateth his own soul; He heareth the adjuration and uttereth nothing.

²⁴Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.

²⁵The fear of man bringeth a snare; But whoso putteth his trust in Jehovah shall be safe.

²⁵Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.

²⁶Many seek the ruler's favor; But a man's judgment [cometh] from Jehovah.

²⁶Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.

²⁷An unjust man is an abomination to the righteous; And he that is upright in the way is an abomination to the wicked.

²⁷Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.