1Kalz o vezañ kemeret ar garg da skrivañ istor an traoù c'hoarvezet, hag anavezet mat evit bezañ gwir en hon touez,
1Kad već mnogi poduzeše sastaviti izvješće o događajima koji se ispuniše među nama -
2hervez m'o deus degaset deomp ar re o deus o gwelet adalek ar penn-kentañ, hag a zo bet ministred ar Ger,
2kako nam to predadoše oni koji od početka bijahu očevici i sluge Riječi -
3kredet em eus ivez, Teofil mat-meurbet, e tleen o skrivañ dit dre urzh, goude bezañ graet un enklask pizh warno holl, gant evezh,
3pošto sam sve, od početka, pomno ispitao, naumih i ja tebi, vrli Teofile, sve po redu napisati
4evit ma'c'h anavezi ar wirionez diwar-benn ar pezh a zo bet desket dit.
4da se tako osvjedočiš o pouzdanosti svega u čemu si poučen.
5En amzer Herodez, roue Judea, e oa ur beleg anvet Zakaria, eus lignez Abia; e wreg a oa eus lignez Aaron, hag en em c'halve Elizabed.
5U dane Heroda, kralja judejskoga, bijaše neki svećenik imenom Zaharija iz razreda Abijina. Žena mu bijaše od kćeri Aronovih, a ime joj Elizabeta.
6Reizh e oant o-daou dirak an Aotrou, hag e heulient holl gourc'hemennoù hag urzhioù an Aotrou, en un doare divlam.
6Oboje bijahu pravedni pred Bogom: živjeli su besprijekorno po svim zapovijedima i odredbama Gospodnjim.
7N'o devoa ket a vugale, rak Elizabed a oa gaonac'h, hag o-daou, e oant aet war an oad.
7No nisu imali djeteta jer Elizabeta bijaše nerotkinja, a oboje već poodmakle dobi.
8Erruout a reas, evel ma rae Zakaria e garg a veleg dirak Doue, hervez urzh e dro,
8Dok je Zaharija jednom po redu svoga razreda obavljao svećeničku službu pred Bogom,
9ma voe galvet dre ar sord, hervez giz ar velegiezh, da vont e-barzh templ an Aotrou, evit deviñ an ezañs.
9ždrijebom ga zapade po bogoslužnom običaju da uđe u Svetište Gospodnje i prinese kad.
10An holl bobl a oa er-maez o pediñ, d'an eur ma teved an ezañs.
10Za vrijeme kađenice sve je ono mnoštvo naroda vani molilo.
11Neuze un ael eus an Aotrou en em ziskouezas dezhañ en e sav, en tu dehou da aoter an ezañs.
11A njemu se ukaza anđeo Gospodnji. Stajao je s desne strane kadionoga žrtvenika.
12Zakaria, o welout anezhañ, a voe trubuilhet, hag ar spont a grogas ennañ.
12Ugledavši ga, Zaharija se prepade i strah ga spopade.
13Met an ael a lavaras dezhañ: Zakaria, na'z pez ket aon, rak da bedenn a zo bet selaouet, Elizabed a c'hano dit ur mab, hag e roi dezhañ an anv a Yann.
13No anđeo mu reče: "Ne boj se, Zaharija! Uslišana ti je molitva: žena će ti Elizabeta roditi sina. Nadjenut ćeš mu ime Ivan.
14Bez' e vo evidout un abeg a joa hag a laouenidigezh, ha kalz en em laouenaio eus e c'hanedigezh.
14Bit će ti radost i veselje i rođenje će njegovo mnoge obradovati.
15Rak bras e vo dirak an Aotrou; n'evo na gwin, nag evaj kreñv ebet, ha leuniet e vo eus ar Spered-Santel adalek kof e vamm;
15Bit će doista velik pred Gospodinom. Ni vina ni drugoga opojnog pića neće piti. Duha Svetoga bit će pun već od majčine utrobe.
16distreiñ a raio kalz eus bugale Israel d'an Aotrou o Doue,
16Mnoge će sinove Izraelove obratiti Gospodinu, Bogu njihovu.
17hag e valeo dirazañ e spered hag e nerzh Elia, evit treiñ kalonoù an tadoù ouzh ar vugale, hag ar re disentus ouzh furnez ar re reizh, evit aozañ d'an Aotrou ur bobl tuet mat.
17Ići će pred njim u duhu i sili Ilijinoj da obrati srce otaca k sinovima i nepokorne k razumnosti pravednih te spremi Gospodinu narod pripravan."
18Zakaria a lavaras d'an ael: A betra ec'h anavezin kement-se? Rak me a zo kozh, ha va gwreg a zo aet war an oad?
18Nato Zaharija reče anđelu: "Po čemu ću ja to razaznati. Ta star sam i žena mi poodmakle dobi."
19An ael a respontas dezhañ: Me eo Gabriel, an hini a chom dirak Doue; degaset on bet evit komz ouzhit ha disklêriañ dit ar c'heloù mat-mañ.
19Anđeo mu odgovori: "Ja sam Gabriel koji stojim pred Bogom. Poslan sam da govorim s tobom i da ti donesem ovu radosnu poruku.
20Ha setu, te a ya da vezañ mut, ha ne c'helli ken komz, betek an deiz ma c'hoarvezo an traoù-mañ, abalamour ne'c'h eus ket kredet da'm c'homzoù, hag a erruo en o amzer.
20I evo, budući da nisi povjerovao mojim riječima, koje će se ispuniti u svoje vrijeme, zanijemjet ćeš i nećeš moći govoriti do dana dok se to ne zbude."
21Koulskoude, ar bobl a c'hortoze Zakaria, hag a oa souezhet ma talee en templ.
21Narod je iščekivao Zahariju i čudio se što se toliko zadržao u Svetištu.
22Pa voe deuet er-maez, ne c'helle ket komz outo, hag ec'h anavezjont en devoa bet ur welidigezh en templ, rak dre sinoù en roe da gompren dezho; hag e chomas mut.
22Kad je napokon izašao, nije im mogao ništa reći pa zaključiše da je u Svetištu imao viđenje. Nastojao im se doduše izraziti znakovima, ali osta nijem.
23Pa voe echuet deizioù e garg, ez eas d'e di.
23Kad se navršiše dani njegove službe, otiđe kući.
24Un nebeut amzer goude, Elizabed, e wreg, en em gavas dougerez, hag en em guzhas e-pad pemp miz, o lavarout:
24Nakon tih dana zatrudnje Elizabeta, njegova žena. Krila se pet mjeseci govoreći:
25Evel-se eo, en deus graet an Aotrou em c'heñver en deizioù-mañ, m'en deus sellet ouzhin, evit lemel an dismegañs a oa warnon dirak an dud.
25"Evo, to mi je učinio Gospodin u dane kad mu se svidje skinuti s mene sramotu među ljudima."
26Er c'hwec'hvet miz, Doue a gasas an ael Gabriel en ur gêr a C'halilea galvet Nazared,
26U šestome mjesecu posla Bog anđela Gabriela u galilejski grad imenom Nazaret
27d'ur werc'hez a zlee dimeziñ d'un den anvet Jozef, eus tiegezh David; ar werc'hez-se a oa anvet Mari.
27k djevici zaručenoj s mužem koji se zvao Josip iz doma Davidova; a djevica se zvala Marija.
28An ael, o vezañ aet el lec'h ma oa, a lavaras dezhi: Da saludiñ a ran, te a zo bet resevet en gras, an Aotrou a zo ganit. [Benniget out e-touez ar gwragez.]
28Anđeo uđe k njoj i reče: "Zdravo, milosti puna! Gospodin s tobom!"
29O vezañ gwelet an ael, e voe trubuilhet gant e gomzoù, hag e soñje enni ec'h-unan petra a c'helle ar salud-se bezañ.
29Na tu se riječ ona smete i stade razmišljati kakav bi to bio pozdrav.
30Neuze an ael a lavaras dezhi: Mari, na'z pez ket aon, rak kavet ec'h eus gras dirak Doue.
30No anđeo joj reče: "Ne boj se, Marijo! Ta našla si milost u Boga.
31Setu, te a vo dougerez, hag e c'hani ur mab, hag e c'halvi e anv Jezuz.
31Evo, začet ćeš i roditi sina i nadjenut ćeš mu ime Isus.
32Bras e vo, hag e vo galvet mab an Uhelañ-Meurbet, hag an Aotrou Doue a roio dezhañ tron David e dad.
32On će biti velik i zvat će se Sin Svevišnjega. Njemu će Gospodin Bog dati prijestolje Davida, oca njegova,
33Ren a raio da virviken war diegezh Jakob, hag e ren n'en devo ken a fin.
33i kraljevat će nad domom Jakovljevim uvijeke i njegovu kraljevstvu neće biti kraja."
34Neuze Mari a lavaras d'an ael: Penaos e c'hoarvezo kement-se, pa n'anavezan gwaz ebet?
34Nato će Marija anđelu: "Kako će to biti kad ja muža ne poznajem?"
35An ael a respontas dezhi: Ar Spered-Santel a zeuio warnout, ha galloud an Uhelañ-Meurbet a c'holoio ac'hanout gant e skeud; dre-se ar bugel santel a vo ganet ac'hanout a vo galvet Mab Doue.
35Anđeo joj odgovori: "Duh Sveti sići će na te i sila će te Svevišnjega osjeniti. Zato će to čedo i biti sveto, Sin Božji.
36Ha setu, Elizabed da geniterv a zoug ivez ur mab en he c'hozhni, hag hemañ eo ar c'hwec'hvet miz eus an hini a oa galvet gaonac'h.
36A evo tvoje rođakinje Elizabete: i ona u starosti svojoj zače sina. I njoj, nerotkinjom prozvanoj, ovo je već šesti mjesec.
37Rak n'eus netra dibosupl da Zoue.
37Ta Bogu ništa nije nemoguće!"
38Ha Mari a lavaras: Setu servijerez an Aotrou, ra vo graet din hervez da gomz. Hag an ael a bellaas diouti.
38Nato Marija reče: "Evo službenice Gospodnje, neka mi bude po tvojoj riječi!" I anđeo otiđe od nje.
39Neuze Mari a savas, hag a yeas buan da vro ar menezioù, en ur gêr eus Bro-Juda,
39Tih dana usta Marija i pohiti u Gorje, u grad Judin.
40hag, o vezañ aet e ti Zakaria, e saludas Elizabed.
40Uđe u Zaharijinu kuću i pozdravi Elizabetu.
41Kerkent ha ma klevas Elizabed Salud Mari, ar bugel bihan a dridas en he c'hof; hag Elizabed a voe leuniet eus ar Spered-Santel.
41Čim Elizabeta začu Marijin pozdrav, zaigra joj čedo u utrobi. I napuni se Elizabeta Duha Svetoga
42Hag o sevel he mouezh, e krias: Te a zo benniget e-touez ar gwragez, ha benniget eo frouezh da gof.
42i povika iz svega glasa: "Blagoslovljena ti među ženama i blagoslovljen plod utrobe tvoje!
43A-belec'h e teu kement-mañ din, ma teu mamm va Aotrou etrezek ennon?
43Ta otkuda meni da mi dođe majka Gospodina mojega?
44Rak mouezh da salud n'he deus ket kentoc'h skoet va divskouarn, m'en deus ar bugel bihan tridet gant levenez em c'hof.
44Gledaj samo! Tek što mi do ušiju doprije glas pozdrava tvojega, zaigra mi od radosti čedo u utrobi.
45Eürus eo an hini he deus kredet, rak graet e vo an traoù a zo bet lavaret dezhi a-berzh an Aotrou.
45Blažena ti što povjerova da će se ispuniti što ti je rečeno od Gospodina!"
46Neuze Mari a lavaras: Va ene a veul an Aotrou,
46Tada Marija reče: "Veliča duša moja Gospodina,
47ha va spered en em laouena e Doue va Salver,
47klikće duh moj u Bogu, mome Spasitelju,
48abalamour m'en deus sellet ouzh izelded e servijerez. Ha setu, diwar vremañ, e vin galvet eürus gant an holl rummadoù,
48što pogleda na neznatnost službenice svoje: odsad će me, evo, svi naraštaji zvati blaženom.
49rak an Holl-C'halloudek en deus graet traoù bras din; e anv a zo santel,
49Jer velika mi djela učini Svesilni, sveto je ime njegovo!
50hag e drugarez en em astenn a oad en oad war ar re a zouj anezhañ.
50Od koljena do koljena dobrota je njegova nad onima što se njega boje.
51Diskouezet en deus nerzh e vrec'h; stlabezet en deus ar soñjezonoù a rae ar re lorc'hus en o c'halon.
51Iskaza snagu mišice svoje, rasprši oholice umišljene.
52Didronet en deus ar re c'halloudek, ha savet en deus ar re vihan.
52Silne zbaci s prijestolja, a uzvisi neznatne.
53Leuniet en deus a vadoù a re o devoa naon, ha kaset en deus kuit ar re binvidik er goullo.
53Gladne napuni dobrima, a bogate otpusti prazne.
54Sikouret en deus Israel e servijer, o kaout soñj eus e drugarez,
54Prihvati Izraela, slugu svoga, kako obeća ocima našim:
55evel m'en devoa e lavaret d'hon tadoù, da Abraham ha d'e lignez da viken.
55spomenuti se dobrote svoje prema Abrahamu i potomstvu njegovu dovijeka."
56Mari a chomas gant Elizabed war-dro tri miz; neuze e tistroas d'he zi.
56Marija osta s Elizabetom oko tri mjeseca, a onda se vrati kući.
57Neuze, amzer Elizabed o vezañ deuet, e c'hanas ur mab.
57Elizabeti se međutim navršilo vrijeme da rodi. I porodi sina.
58He amezeien hag he c'herent, o vezañ anavezet penaos en devoa an Aotrou diskouezet e drugarez en he c'heñver, en em laouenajont ganti.
58Kad su njezini susjedi i rođaci čuli da joj Gospodin obilno iskaza dobrotu, radovahu se s njome.
59O vezañ deuet an eizhvet deiz evit amdroc'hañ ar bugel, e c'halvjont anezhañ Zakaria, eus anv e dad.
59Osmoga se dana okupe da obrežu dječaka. Htjedoše ga prozvati imenom njegova oca - Zaharija,
60Met e vamm, o kemer ar gomz, a lavaras: Nann, met Yann e vo galvet.
60no mati se njegova usprotivi: "Nipošto, nego zvat će se Ivan!"
61Hag e lavarjont dezhi: N'eus den ez kerentiezh hag a zo galvet eus an anv-se.
61Rekoše joj na to: "Ta nikoga nema od tvoje rodbine koji bi se tako zvao."
62Neuze e c'houlennjont dre sin ouzh e dad penaos e felle dezhañ e vije galvet.
62Tada znakovima upitaju oca kojim ga imenom želi prozvati.
63Zakaria, o vezañ goulennet taolennoùigoù, a skrivas ar gerioù-mañ: Yann eo e anv. Hag an holl a voe souezhet.
63On zaiska pločicu i napisa "Ivan mu je ime!" Svi se začude,
64Kerkent e c'henou a zigoras, e deod a ziereas, hag e komze en ur veuliñ Doue.
64a njemu se umah otvoriše usta i jezik te progovori blagoslivljajući Boga.
65O holl amezeien a voe leuniet a spont, hag an holl draoù-mañ en em vrude dre holl venezioù Judea.
65Strah obuze sve njihove susjede, a po svem su se Gorju judejskom razglašavali svi ti događaji.
66An holl re o c'hleve, o mire en o c'halon, hag e lavarent: Petra eta e vo ar bugel bihan-se? Ha dorn an Aotrou a oa warnañ.
66I koji su god čuli, razmišljahu o tome pitajući se: "Što li će biti od ovoga djeteta?" Uistinu, ruka Gospodnja bijaše s njime.
67Neuze Zakaria e dad a voe leuniet eus ar Spered-Santel, hag e tiouganas, o lavarout:
67A Zaharija, otac njegov, napuni se Duha Svetoga i stade prorokovati:
68Benniget ra vo an Aotrou, Doue Israel, dre ma'z eo deuet da welout ha da zasprenañ e bobl,
68"Blagoslovljen Gospodin Bog Izraelov, što pohodi i otkupi narod svoj!
69hag abalamour m'en deus savet deomp ur Salver Galloudek e tiegezh David e servijer,
69Podiže nam snagu spasenja u domu Davida, sluge svojega,
70evel m'en devoa lavaret dre c'henou e brofeded santel, abaoe penn-kentañ ar bed,
70kao što obeća na usta svetih proroka svojih odvijeka:
71dre m'en deus hor saveteet a zaouarn hon enebourien, hag eus dorn an holl re a gasae ac'hanomp,
71spasiti nas od neprijatelja naših i od ruke sviju koji nas mrze;
72evit ober trugarez e-keñver hon tadoù, o kaout soñj eus e emglev santel,
72iskazati dobrotu ocima našim i sjetiti se svetog Saveza svojega,
73eus al le en devoa graet da Abraham hon tad,
73zakletve kojom se zakle Abrahamu, ocu našemu: da će nam dati
74penaos, o vezañ hon tennet eus dorn hon enebourien, e roje deomp da servijañ anezhañ hep aon,
74te mu, izbavljeni iz ruku neprijatelja, služimo bez straha
75er santelezh hag er reizhder dirazañ e-pad holl deizioù hor buhez.
75u svetosti i pravednosti pred njim u sve dane svoje.
76Ha te, bugel bihan, ta a vo galvet profed an Uhelañ-Meurbet; rak te a gerzho dirak dremm an Aotrou, evit kempenn e hentoù,
76A ti, dijete, prorok ćeš se Svevišnjega zvati jer ćeš ići pred Gospodinom da mu pripraviš putove,
77evit reiñ anaoudegezh ar silvidigezh d'e bobl dre pardon eus o fec'hedoù,
77da pružiš spoznaju spasenja narodu njegovu po otpuštenju grijeha njihovih,
78dre garantez trugarezus hon Doue; drezi, ar sav-heol eus an nec'h en deus hor gwelet,
78darom premilosrdnog srca Boga našega po kojem će nas pohoditi Mlado sunce s visine
79evit sklêrijennañ ar re a zo azezet en deñvalijenn hag e skeud ar marv, hag evit ren hor c'hammedoù e hent ar peoc'h.
79da obasja one što sjede u tmini i sjeni smrtnoj, da upravi noge naše na put mira."
80Ar bugel bihan a greske hag en em greñvae er spered; hag e chomas el lec'hioù distro betek an deiz ma tlee bezañ diskouezet da Israel.
80Dječak je međutim rastao i duhom jačao. Boravio je u pustinji sve do dana svoga javnog nastupa pred Izraelom.