Breton: Gospels

Darby's Translation

John

4

1An Aotrou, o vezañ gouezet o devoa ar farizianed klevet e rae hag e vadeze muioc'h a ziskibien eget Yann,
1When therefore the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus makes and baptises more disciples than John
2(koulskoude ne oa ket Jezuz e-unan a vadeze, met e ziskibien)
2(however, Jesus himself did not baptise, but his disciples),
3a guitaas Bro-Judea, hag a zistroas e Galilea;
3he left Judaea and went away again unto Galilee.
4met, ret e oa dezhañ tremen dre Samaria.
4And he must needs pass through Samaria.
5Erruout a reas eta en ur gêr eus Samaria, anvet Sikar, tost d'an douar en devoa Jakob roet d'e vab Jozef.
5He comes therefore to a city of Samaria called Sychar, near to the land which Jacob gave to his son Joseph.
6Eno e oa puñs Jakob. Jezuz eta, skuizh gant an hent, a azezas e-kichen ar puñs; war-dro ar c'hwec'hvet eur e oa.
6Now a fountain of Jacob's was there; Jesus therefore, being wearied with the way he had come, sat just as he was at the fountain. It was about the sixth hour.
7Ur wreg samaritan o vezañ deuet evit tennañ dour, Jezuz a lavaras dezhi: Ro din da evañ.
7A woman comes out of Samaria to draw water. Jesus says to her, Give me to drink
8E ziskibien a oa aet e kêr, evit prenañ boued.
8(for his disciples had gone away into the city that they might buy provisions).
9Ar wreg samaritan a respontas dezhañ: Penaos, te hag a zo yuzev, a c'houlenn da evañ diganin-me, ur Samaritanez? (Rak ar Yuzevien ne zarempredont ket gant ar Samaritaned.)
9The Samaritan woman therefore says to him, How dost thou, being a Jew, ask to drink of me who am a Samaritan woman? for Jews have no intercourse with Samaritans.
10Jezuz a respontas hag a lavaras dezhi: Mar anavezjes donezon Doue, ha piv eo an hini a lavar dit: Ro din da evañ, te a c'houlennje da-unan digantañ, hag eñ a roje dit dour bev.
10Jesus answered and said to her, If thou knewest the gift of God, and who it is that says to thee, Give me to drink, thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living water.
11Ar wreg a lavaras dezhañ: Aotrou, te ne'c'h eus netra evit tennañ dour, hag ar puñs a zo don; a-belec'h eta ez pefe an dour bev-se?
11The woman says to him, Sir, thou hast nothing to draw with, and the well is deep: whence then hast thou the living water?
12Brasoc'h out eget hon tad Jakob en deus roet deomp ar puñs-mañ hag en deus evet e-unan anezhañ, kenkoulz evel e vibien hag e loened?
12Art thou greater than our father Jacob, who gave us the well, and drank of it himself, and his sons, and his cattle?
13Jezuz a respontas dezhi: Piv bennak a ev eus an dour-mañ en devo c'hoazh sec'hed;
13Jesus answered and said to her, Every one who drinks of this water shall thirst again;
14met an hini a evo eus an dour a roin dezhañ n'en devo biken sec'hed; hag an dour a roin dezhañ a zeuio ennañ ur vammenn-dour a strinko evit ar vuhez peurbadus.
14but whosoever drinks of the water which I shall give him shall never thirst for ever, but the water which I shall give him shall become in him a fountain of water, springing up into eternal life.
15Ar wreg a lavaras dezhañ: Aotrou, ro din an dour-se, evit na'm bo ken sec'hed, ha na zeuin ken da dennañ dour amañ.
15The woman says to him, Sir, give me this water, that I may not thirst nor come here to draw.
16Jezuz a lavaras dezhi: Kae, galv da bried, ha deus amañ.
16Jesus says to her, Go, call thy husband, and come here.
17Ar wreg a respontas: Ne'm eus pried ebet. Jezuz a lavaras dezhi: Lavaret mat ec'h eus: Ne'm eus pried ebet;
17The woman answered and said, I have not a husband. Jesus says to her, Thou hast well said, I have not a husband;
18rak pemp pried ac'h eus bet; hag an hini a zo ganit bremañ n'eo ket da bried; gwir ac'h eus lavaret e kement-se.
18for thou hast had five husbands, and he whom now thou hast is not thy husband: this thou hast spoken truly.
19Ar wreg a lavaras dezhañ: Aotrou, gwelout a ran out ur profed.
19The woman says to him, Sir, I see that thou art a prophet.
20Hon tadoù o deus azeulet war ar menez-mañ, ha c'hwi a lavar penaos al lec'h e pelec'h eo ret azeuliñ eo Jeruzalem.
20Our fathers worshipped in this mountain, and ye say that in Jerusalem is the place where one must worship.
21Jezuz a lavaras dezhi: Gwreg, kred ac'hanon; an amzer a zeu ma n'azeulor ken an Tad na war ar menez-mañ nag e Jeruzalem.
21Jesus says to her, Woman, believe me, [the] hour is coming when ye shall neither in this mountain nor in Jerusalem worship the Father.
22C'hwi a azeul ar pezh n'anavezit ket; evidomp-ni, ni a azeul ar pezh a anavezomp, rak ar silividigezh a zeu eus ar Yuzevien.
22Ye worship ye know not what; we worship what we know, for salvation is of the Jews.
23Met an eur a zeu, ha deuet eo dija, ma'c'h azeulo ar gwir azeulerien an Tad e spered hag e gwirionez, rak an Tad a c'houlenn ar seurt azeulerien-se.
23But [the] hour is coming and now is, when the true worshippers shall worship the Father in spirit and truth; for also the Father seeks such as his worshippers.
24Doue a zo Spered, hag eo ret d'ar re en azeul, e azeuliñ e spered hag e gwirionez.
24God [is] a spirit; and they who worship him must worship [him] in spirit and truth.
25Ar wreg a lavaras dezhañ: Gouzout a ran penaos ar Mesiaz, an hini a c'halver Krist, a dle dont; pa vo-eñ deuet, e tisklêrio deomp an holl draoù.
25The woman says to him, I know that Messias is coming, who is called Christ; when *he* comes he will tell us all things.
26Jezuz a lavaras dezhi: Me eo, me, an hini a gomz ouzhit.
26Jesus says to her, I who speak to thee am [he].
27War gement-se, e ziskibien a erruas, hag e oant souezhet dre ma komze gant ur wreg; koulskoude hini anezho ne lavaras dezhañ: Petra a c'houlennez? Pe, perak e komzez ganti?
27And upon this came his disciples, and wondered that he spoke with a woman; yet no one said, What seekest thou? or, Why speakest thou with her?
28Neuze ar wreg a lezas he fod-dour, a yeas e kêr, hag a lavaras d'an dud:
28The woman then left her waterpot and went away into the city, and says to the men,
29Deuit da welout un den en deus lavaret din kement am eus graet; ne vefe ket eñ ar C'hrist?
29Come, see a man who told me all things I had ever done: is not he the Christ?
30Mont a rejont eta eus kêr, hag ez ejont d'e gavout.
30They went out of the city and came to him.
31Koulskoude, e ziskibien a bede anezhañ, o lavarout: Mestr, debr.
31But meanwhile the disciples asked him saying, Rabbi, eat.
32Met eñ a lavaras dezho: Me am eus da zebriñ ur boued n'anavezit ket.
32But he said to them, I have food to eat which ye do not know.
33An diskibien a lavare eta an eil d'egile: Unan bennak en defe degaset da zebriñ dezhañ?
33The disciples therefore said to one another, Has any one brought him [anything] to eat?
34Jezuz a lavaras dezho: Va boued eo ober bolontez an hini en deus va c'haset, ha peurober e oberenn.
34Jesus says to them, My food is that I should do the will of him that has sent me, and that I should finish his work.
35Ne lavarit ket ez eus c'hoazh pevar miz ac'han d'an eost? Setu, me a lavar deoc'h: Savit ho taoulagad, ha sellit ouzh ar maezioù a wenna dija evit an eost.
35Do not ye say, that there are yet four months and the harvest comes? Behold, I say to you, Lift up your eyes and behold the fields, for they are already white to harvest.
36An hini a ved en deus ur gopr, hag a zastum frouezh evit ar vuhez peurbadus, evit m'en em laouenaio an hini a had ivez gant an hini a ved.
36He that reaps receives wages and gathers fruit unto life eternal, that both he that sows and he that reaps may rejoice together.
37Rak e kement-mañ eo gwir ar gomz-mañ: Unan all eo an hader, hag unan all eo ar meder.
37For in this is [verified] the true saying, It is one who sows and another who reaps.
38Me am eus ho kaset e-lec'h n'hoc'h eus ket labouret; reoù all o deus labouret, ha c'hwi a zo aet war o labour.
38I have sent you to reap that on which ye have not laboured; others have laboured, and ye have entered into their labours.
39Kalz eus Samaritaned ar gêr-se a gredas ennañ, abalamour da gomz ar wreg; roet he devoa an testeni-mañ: Lavaret en deus din kement am eus graet.
39But many of the Samaritans of that city believed on him because of the word of the woman who bore witness, He told me all things that I had ever done.
40Ar Samaritaned eta, o vezañ deuet d'e gavout, a bedas anezhañ da chom ganto; hag e chomas daou zevezh eno.
40When therefore the Samaritans came to him they asked him to abide with them, and he abode there two days.
41Hag un niver brasoc'h a gredas abalamour d'e gelennadurezh.
41And more a great deal believed on account of his word;
42Hag e lavarent d'ar wreg: N'eo ket abalamour da'z lavar eo e kredomp, rak klevet hon eus anezhañ hon-unan, hag ec'h anavezomp penaos hemañ eo e gwirionez Salver ar bed[, ar C'hrist].
42and they said to the woman, [It is] no longer on account of thy saying that we believe, for we have heard him ourselves, and we know that this is indeed the Saviour of the world.
43Daou zevezh goude, ez eas kuit ac'hano, evit mont e Galilea,
43But after the two days he went forth thence and went away into Galilee,
44rak Jezuz e-unan en devoa disklêriet penaos ur profed n'eo ket enoret en e vro.
44for Jesus himself bore witness that a prophet has no honour in his own country.
45Pa oa erru e Galilea, e voe degemeret mat gant ar C'halileiz o devoa gwelet kement en devoa graet e Jeruzalem deiz ar gouel; rak int ivez a oa aet d'ar gouel.
45When therefore he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all that he had done in Jerusalem during the feast, for they also went to the feast.
46Jezuz a zeuas eta a-nevez da Gana e Galilea, e-lec'h m'en devoa graet gwin gant dour. Ha, bez' e oa e Kafarnaoum un Aotrou a di ar roue a oa klañv e vab.
46He came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water wine. And there was a certain courtier in Capernaum whose son was sick.
47An den-mañ, o vezañ anavezet penaos Jezuz a oa deuet eus Judea da C'halilea, a yeas d'e gavout hag a bedas anezhañ da ziskenn evit yac'haat e vab, rak mont a rae da vervel.
47He, having heard that Jesus had come out of Judaea into Galilee, went to him and asked [him] that he would come down and heal his son, for he was about to die.
48Jezuz a lavaras: Ma ne welit ket a sinoù hag a virakloù, ne gredit ket.
48Jesus therefore said to him, Unless ye see signs and wonders ye will not believe.
49An Aotrou-mañ a di ar roue a lavaras dezhañ: Aotrou, diskenn, a-raok ma varvo va bugel.
49The courtier says to him, Sir, come down ere my child die.
50Jezuz a lavaras dezhañ: Kae, da vab a vev. An den-mañ a gredas ar pezh en devoa Jezuz lavaret dezhañ, hag a yeas kuit.
50Jesus says to him, Go, thy son lives. And the man believed the word which Jesus said to him, and went his way.
51Evel ma tiskenne, e vevelien a zeuas a-raok dezhañ, hag a lavaras dezhañ: Da vab a vev.
51But already, as he was going down, his servants met him and brought [him] word saying, Thy child lives.
52Eñ a c'houlennas outo da bet eur e oa en em gavet gwelloc'h. Hag int a lavaras dezhañ: Dec'h d'ar seizhvet eur, an derzhienn a guitaas anezhañ.
52He inquired therefore from them the hour at which he got better. And they said to him, Yesterday at the seventh hour the fever left him.
53Hag an tad a anavezas e oa d'an eur-se en devoa Jezuz lavaret dezhañ: Da vab a vev; hag e kredas, eñ hag holl dud e di.
53The father therefore knew that [it was] in that hour in which Jesus said to him, Thy son lives; and he believed, himself and his whole house.
54Jezuz a reas an eil mirakl-se en e zistro eus Judea da C'halilea.
54This second sign again did Jesus, being come out of Judaea into Galilee.