Breton: Gospels

Darby's Translation

Luke

20

1Un deiz ma kelenne Jezuz ar bobl en templ, ha ma prezege an Aviel, ar veleien vras, ar skribed, hag an henaourien, o vezañ deuet, a gomzas outañ,
1And it came to pass on one of the days, as he was teaching the people in the temple, and announcing the glad tidings, the chief priests and the scribes with the elders came up,
2hag a lavaras dezhañ: Lavar deomp dre beseurt galloud e rez an traoù-se, ha piv en deus roet dit ar galloud-se?
2and spoke to him saying, Tell us by what authority thou doest these things, or who is it who has given thee this authority?
3Eñ a respontas dezho: Me a c'houlenno ivez un dra ouzhoc'h; lavarit din,
3And he answering said to them, *I* also will ask you [one] thing, and tell me:
4badeziant Yann, ha dont a rae eus an neñv, pe eus an dud?
4The baptism of John, was it of heaven or of men?
5Hag int a soñje enno oc'h-unan, o lavarout: Mar lavaromp: Eus an neñv, e lavaro: Perak eta n'hoc'h eus ket kredet ennañ?
5And they reasoned among themselves, saying, If we should say, Of heaven, he will say, Why have ye not believed him?
6Ha mar lavaromp: Eus an dud, an holl bobl hor meinataio; rak krediñ a reont ez eo Yann ur profed.
6but if we should say, Of men, the whole people will stone us, for they are persuaded that John was a prophet.
7Dre-se e respontjont ne ouient ket a-belec'h e teue.
7And they answered, they did not know whence.
8Ha Jezuz a lavaras dezho: Ha me kennebeut, ne lavarin ket deoc'h dre beseurt galloud e ran an traoù-se.
8And Jesus said to them, Neither do *I* tell you by what authority I do these things.
9Neuze en em lakaas da lavarout d'ar bobl ar barabolenn-mañ: Un den a blantas ur winieg, he feurmas da winierien, hag ez eas evit pell amzer en ur vro all.
9And he began to speak to the people this parable: A man planted a vineyard and let it out to husbandmen, and left the country for a long time.
10Da amzer ar frouezh e kasas unan eus e servijerien etrezek ar winierien, evit ma rojent dezhañ frouezh eus ar winieg. Met ar winierien a gannas anezhañ hag e kasjont anezhañ kuit hep netra.
10And in the season he sent to the husbandmen a bondman, that they might give to him of the fruit of the vineyard; but the husbandmen, having beaten him, sent [him] away empty.
11Kas a reas dezho c'hoazh ur servijer all; met e kannjont anezhañ, e rejont dezhañ meur a zismegañs, hag e kasjont anezhañ kuit hep netra.
11And again he sent another bondman; but they, having beaten him also, and cast insult upon him, sent [him] away empty.
12Kas a reas c'hoazh un trede, met int a c'hloazas anezhañ ivez, hag e gasas kuit.
12And again he sent a third; and they, having wounded him also, cast [him] out.
13Mestr ar winieg a lavaras neuze: Petra a rin? Kas a rin va mab karet-mat; marteze, [pa en gwelint,] e toujint anezhañ.
13And the lord of the vineyard said, What shall I do? I will send my beloved son: perhaps when they see him they will respect [him].
14Met ar winierien, o vezañ e welet, a soñjas enno o-unan, o lavarout: Setu an heritour; [deuit,] lazhomp-eñ, evit ma vo an heritaj deomp.
14But when the husbandmen saw him, they reasoned among themselves, saying, This is the heir; [come,] let us kill him, that the inheritance may become ours.
15Hag o vezañ e daolet er-maez eus ar winieg, e lazhjont anezhañ. Petra eta a raio mestr ar winieg?
15And having cast him forth out of the vineyard, they killed [him]. What therefore shall the lord of the vineyard do to them?
16Dont a raio, hag e tistrujo ar winierien-se, hag e roio ar winieg da re all. O vezañ klevet kement-se, e lavarjont: Ra ne c'hoarvezo ket-se!
16He will come and destroy those husbandmen, and will give the vineyard to others. And when they heard it they said, May it never be!
17Neuze, Jezuz, o sellout outo, a lavaras dezho: Petra eta eo ar pezh a zo skrivet evel-hen: Ar maen taolet kuit gant ar re a vañsone, a zo deuet da vezañ penn ar c'horn?
17But he looking at them said, What then is this that is written, The stone which they that builded rejected, this has become the corner-stone?
18An hini a gouezho war ar maen-se a vo brevet, ha flastret e vo an hini ma kouezho warnañ.
18Every one falling on this stone shall be broken, but on whomsoever it shall fall, it shall grind him to powder.
19Neuze ar veleien vras hag ar skribed a glaskas lakaat o daouarn warnañ d'an eur-se memes, rak anavezet o devoa mat penaos en devoa lavaret ar barabolenn-se a-enep dezho; met aon o devoa rak ar bobl.
19And the chief priests and the scribes sought the same hour to lay hands on him, and they feared the people; for they knew that he had spoken this parable of them.
20Setu perak, oc'h evezhiañ anezhañ, e kasjont dezhañ tud hag a rae an neuz da vezañ reizh, evit e dapout en e gomzoù, abalamour d'e lakaat e daouarn mestr ar vro hag e galloud ar gouarner.
20And having watched [him], they sent out suborned persons, pretending to be just men, that they might take hold of him in [his] language, so that they might deliver him up to the power and authority of the governor.
21An dud-mañ eta a c'houlennas digantañ: Mestr, gouzout a reomp e komzez hag e kelennez gant eeunder ha ne rez van a zen ebet, met e kelennez hent Doue hervez ar wirionez.
21And they asked him saying, Teacher, we know that thou sayest and teachest rightly, and acceptest no [man's] person, but teachest with truth the way of God:
22Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
22Is it lawful for us to give tribute to Caesar, or not?
23Met eñ, oc'h anavezout o gwidre, a lavaras dezho: [Perak e temptit ac'hanon?]
23But perceiving their deceit he said to them, Why do ye tempt me?
24Diskouezit din un diner. Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ? Int a respontas: Eus Kezar.
24Shew me a denarius. Whose image and superscription has it? And answering they said, Caesar's.
25Neuze eñ a lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
25And he said to them, Pay therefore what is Caesar's to Caesar, and what is God's to God.
26Ne c'helljont ket e dapout en e gomzoù dirak ar bobl; met, o vezañ souezhet gant e respont, e tavjont.
26And they were not able to take hold of him in [his] expressions before the people, and, wondering at his answer, they were silent.
27Neuze hiniennoù a-douez ar sadukeiz, ar re a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a dostaas, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
27And some of the Sadducees, who deny that there is any resurrection, coming up [to him],
28Mestr, Moizez en deus gourc'hemennet deomp, ma teuje breur unan bennak da vervel ha da lezel e wreg hep bugale, e vreur a zimezo d'ar wreg, evit sevel lignez d'e vreur.
28demanded of him saying, Teacher, Moses wrote to us, If any one's brother, who has a wife, die, and he die childless, his brother shall take the wife and raise up seed to his brother.
29Bez' e oa eta seizh breur. An hini kentañ o vezañ kemeret ur wreg, a varvas hep lezel bugale.
29There were then seven brethren: and the first, having taken a wife, died childless;
30An eil a zimezas d'e wreg, hag a varvas hep bugale.
30and the second [took the woman, and *he* died childless];
31An trede he c'hemeras ivez, hag o seizh holl en hevelep doare, hag e varvjont hep lezel bugale.
31and the third took her: and in like manner also the seven left no children and died;
32Ha goude holl ar wreg a varvas ivez.
32and last of all the woman also died.
33A behini anezho e vo eta gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak bet eo gwreg dezho o seizh.
33In the resurrection therefore of which of them does she become wife, for the seven had her as wife?
34Jezuz a respontas dezho: Bugale ar c'hantved-mañ a zimez, hag a ro da zimeziñ.
34And Jesus said to them, The sons of this world marry and are given in marriage,
35Met ar re a vo kavet din da gaout lod er c'hantved da zont en adsavidigezh a-douez ar re varv, ne zimezint ket ha ne roint ket da zimeziñ.
35but they who are counted worthy to have part in that world, and the resurrection from among [the] dead, neither marry nor are given in marriage;
36Rak ne c'hellint ket kennebeut mervel, abalamour ma vint heñvel ouzh an aeled, ha ma vint bugale Doue, o vezañ bugale an adsavidigezh a varv.
36for neither can they die any more, for they are equal to angels, and are sons of God, being sons of the resurrection.
37Met, penaos ar re varv a adsav da vev, kement-se eo a ziskouez Moizez pa c'halv er vodenn loskus an Aotrou, Doue Abraham, Doue Izaak ha Doue Jakob.
37But that the dead rise, even Moses shewed in [the section of] the bush, when he called [the] Lord the God of Abraham and the God of Isaac and the God of Jacob;
38Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev; rak an holl a vev evitañ.
38but he is not God of [the] dead but of [the] living; for all live for him.
39Hag hiniennoù eus ar skribed, o kemer ar gomz, a lavaras: Mestr, komzet mat ec'h eus.
39And some of the scribes answering said, Teacher, thou hast well spoken.
40Ha ne gredent ken goulenn netra outañ.
40For they did not dare any more to ask him anything.
41Neuze e lavaras dezho: Perak e lavarer eo ar C'hrist Mab David?
41And he said to them, How do they say that the Christ is David's son,
42David e-unan a lavar e levr ar Salmoù: An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din,
42and David himself says in the book of Psalms, The Lord said to my Lord, Sit at my right hand
43betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
43until I put thine enemies [as] footstool of thy feet?
44Mar galv eta David anezhañ Aotrou, penaos eo eñ e vab?
44David therefore calls him Lord, and how is he his son?
45Evel ma selaoue an holl bobl, e lavaras d'e ziskibien:
45And, as all the people were listening, he said to his disciples,
46Diwallit diouzh ar skribed a gar pourmen gant saeoù hir ha bezañ saludet er marc'hallac'hioù, hag a gar ar c'hadorioù kentañ er sinagogennoù, hag ar plasoù kentañ er festoù;
46Beware of the scribes, who like to walk about in long robes, and who love salutations in the market-places, and first seats in the synagogues, and first places at suppers;
47int a zismantr tiez an intañvezed, hag a ra evit ar gweled pedennoù hir; bez' o devo ur varnedigezh gwashoc'h.
47who devour the houses of widows, and as a pretext make long prayers. These shall receive a severer judgment.