Breton: Gospels

Darby's Translation

Mark

5

1Erruout a rejont en tu all d'ar mor, e bro ar C'hadareniz.
1And they came to the other side of the sea, to the country of the Gadarenes.
2Ha raktal, evel ma tiskennas Jezuz eus ar vag, un den dalc'het gant ur spered hudur a zeuas eus ar bezioù d'e gavout.
2And immediately on his going out of the ship there met him out of the tombs a man possessed by an unclean spirit,
3Chom a rae er bezioù, ha den ne c'helle e zerc'hel ereet, na zoken gant chadennoù;
3who had his dwelling in the tombs; and no one was able to bind him, not even with chains;
4rak alies, o kaout an hern ouzh e dreid, hag o vezañ bet ereet gant chadennoù, en devoa torret ar chadennoù ha friket an hern; ha den ne c'helle e zoñvaat.
4because he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been torn asunder by him, and the fetters were shattered; and no one was able to subdue him.
5Chom a rae dalc'hmat, noz ha deiz, war ar menezioù hag er bezioù, o krial hag oc'h en em vloñsañ gant mein.
5And continually night and day, in the tombs and in the mountains, he was crying and cutting himself with stones.
6P'en devoe gwelet Jezuz a-bell, e teredas, e taoulinas dirazañ,
6But seeing Jesus from afar off, he ran and did him homage,
7hag e lavaras, o krial a vouezh uhel: Petra a zo etre te ha me, Jezuz, Mab an Doue uhel-meurbet? Da bediñ a ran dre anv Doue, na boagn ket ac'hanon.
7and crying with a loud voice he says, What have I to do with thee, Jesus, Son of the Most High God? I adjure thee by God, torment me not.
8Rak Jezuz a lavare dezhañ: Spered hudur, kae eus an den-se.
8For he said to him, Come forth, unclean spirit, out of the man.
9Ha Jezuz a c'houlennas digantañ: Pe anv ac'h eus? Eñ a respontas: Va anv a zo Lejion; rak kalz omp.
9And he asked him, What is thy name? And he says to him, Legion is my name, because we are many.
10Hag e pede start anezhañ na gasje ket anezho er-maez eus ar vro-se.
10And he besought him much that he would not send them away out of the country.
11Bez' e oa eno, war ar menezioù, ur vandenn vras a voc'h o peuriñ.
11Now there was there just at the mountain a great herd of swine feeding;
12Hag an holl diaoulien en pede, o lavarout: Kas ac'hanomp er moc'h-se, evit ma'z aimp enno.
12and they besought him, saying, Send us into the swine that we may enter into them.
13Raktal Jezuz o lezas da vont. Neuze ar speredoù hudur-mañ, o vezañ aet er-maez, a yeas er moc'h, hag ar vandenn voc'h en em daolas eus al lec'h uhel-se er mor, hag e oant beuzet er mor; bez' e oa anezho war-dro daou vil.
13And Jesus [immediately] allowed them. And the unclean spirits going out entered into the swine, and the herd rushed down the steep slope, into the sea (about two thousand), and were choked in the sea.
14Ar re a vesae ar moc'h a dec'has kuit da lavarout kement-se e kêr ha war ar maez. An dud a zeuas da welout ar pezh a oa erruet;
14And those that were feeding them fled and reported it in the city and in the country. And they went out to see what it was that had taken place.
15dont a rejont da gavout Jezuz, hag e weljont an hini a oa bet dalc'het gant an diaoul, an hini a oa bet dalc'het gant al lejion, azezet, gwisket hag en e skiant vat; hag o devoe aon.
15And they come to Jesus, and they see the possessed of demons sitting [and] clothed and sensible, [him] that had had the legion: and they were afraid.
16Ar re o devoa gwelet-se a lavaras dezho ar pezh a oa c'hoarvezet gant an hini a oa dalc'het gant an diaoul, ha gant ar moc'h.
16And they that had seen [it] related to them how it had happened to the [man] possessed by demons, and concerning the swine.
17Neuze en em lakajont d'e bediñ da bellaat diouzh o bro.
17And they began to beg him to depart from their coasts.
18Pa oa aet er vag, an hini a oa bet dalc'het gant an diaoul en pedas d'e lezel da vont gantañ.
18And as he went on board ship, the man that had been possessed by demons besought him that he might be with him.
19Met Jezuz n'en lezas ket, hag a lavaras dezhañ: Kae da'z ti, etrezek da dud, ha lavar dezho an traoù bras en deus an Aotrou graet dit, ha penaos en deus bet truez ouzhit.
19And he suffered him not, but says to him, Go to thine home to thine own people, and tell them how great things the Lord has done for thee, and has had mercy on thee.
20Eñ a yeas kuit, hag en em lakaas da embann e Dekapoliz an traoù bras en devoa Jezuz graet dezhañ, hag e oant holl souezhet bras.
20And he went away and began to proclaim in the Decapolis how great things Jesus had done for him; and all wondered.
21Jezuz o vezañ, dre ar vag, tremenet en tu all, ul lod bras a bobl en em zastumas en-dro dezhañ; tost d'ar mor e oa.
21And Jesus having passed over in the ship again to the other side, a great crowd gathered to him; and he was by the sea.
22Unan a vestroù ar sinagogenn, anvet Jairuz, a zeuas, hag o vezañ e welet, en em daolas d'e dreid,
22And [behold] there comes one of the rulers of the synagogue, by name Jairus, and seeing him, falls down at his feet;
23hag e pedas start anezhañ, o lavarout: Va merc'h vihan a zo ar marv ganti; deus da lakaat da zaouarn warni, evit ma vo yac'haet, hag e vevo.
23and he besought him much, saying, My little daughter is at extremity; [I pray] that thou shouldest come and lay thy hands upon her so that she may be healed, and may live.
24Ha Jezuz a yeas gantañ; ur bobl vras a yeas war e lerc'h, hag a waske anezhañ.
24And he went with him, and a large crowd followed him and pressed on him.
25Bez' e oa ur wreg klañv, daouzek vloaz a oa, gant an diwadañ;
25And a certain woman who had had a flux of blood twelve years,
26gouzañvet he devoa kalz a boan etre daouarn ar vedisined, ha dispignet he devoa he holl vadoù hep bezañ bet diboan ebet, met aet e oa kentoc'h war gwashaat;
26and had suffered much under many physicians, and had spent everything she had and had found no advantage from it, but had rather got worse,
27o vezañ klevet komz eus Jezuz, e teuas e-touez ar vandenn dre ziadreñv, hag e stokas ouzh e zilhad.
27having heard concerning Jesus, came in the crowd behind and touched his clothes;
28Rak hi a lavare: Mar gellan hepken stekiñ ouzh e zilhad, e vin yac'haet.
28for she said, If I shall touch but his clothes I shall be healed.
29Raktal he diwadañ a baouezas, hag e santas, en he c'horf, e oa yac'haet eus he foan.
29And immediately her fountain of blood was dried up, and she knew in her body that she was cured from the scourge.
30Kerkent, Jezuz, oc'h anavezout ennañ e-unan ar galloud a oa aet er-maez anezhañ, en em droas e-kreiz ar bobl, o lavarout: Piv en deus stoket ouzh va dilhad?
30And immediately Jesus, knowing in himself the power that had gone out of him, turning round in the crowd said, Who has touched my clothes?
31E ziskibien a lavaras dezhañ: Te a wel e wask ar bobl ac'hanout hag e lavarez: Piv en deus stoket ouzhin?
31And his disciples said to him, Thou seest the crowd pressing on thee, and sayest thou, Who touched me?
32Hag e selle en-dro, evit gwelout piv en devoa graet-se.
32And he looked round about to see her who had done this.
33Neuze ar wreg, spontet hag en ur grenañ, o c'houzout ar pezh a oa bet graet enni, a zeuas hag en em daolas d'e dreid, hag e lavaras dezhañ an holl wirionez.
33But the woman, frightened and trembling, knowing what had taken place in her, came and fell down before him, and told him all the truth.
34Jezuz a lavaras dezhi: Va merc'h, da feiz he deus da yac'haet; kae e peoc'h, ha bez dizereet eus da gleñved.
34And he said to her, Daughter, thy faith has healed thee; go in peace, and be well of thy scourge.
35Evel ma komze c'hoazh, tud penn ar sinagogenn a zeuas da lavarout dezhañ: Da verc'h a zo marv; na ro ket ken muioc'h a boan d'ar Mestr.
35While he was yet speaking, they come from the ruler of the synagogue's [house], saying, Thy daughter has died, why troublest thou the teacher any further?
36Kerkent, evel ma klevas Jezuz kement-se, e lavaras da benn ar sinagogenn: Na'z pez ket aon, kred hepken.
36But Jesus [immediately], having heard the word spoken, says to the ruler of the synagogue, Fear not; only believe.
37Ha ne lezas den da heuliañ anezhañ, nemet Pêr, Jakez, ha Yann, breur Jakez.
37And he suffered no one to accompany him save Peter and James, and John the brother of James.
38O vezañ erruet e ti penn ar sinagogenn, e welas e raed ennañ un drouz vras, ha tud a ouele, hag a laoske kriadennoù kreñv.
38And he comes to the house of the ruler of the synagogue, and sees the tumult, and people weeping and wailing greatly.
39Hag o vezañ aet e-barzh, e lavaras dezho: Perak e rit an drouz-se, ha perak e ouelit? Ar bugel n'eo ket marv, met kousket a ra.
39And entering in he says to them, Why do ye make a tumult and weep? the child has not died, but sleeps.
40Hag int a rae goap outañ; met eñ, o vezañ graet dezho holl mont er-maez, a gemeras tad ha mamm ar bugel, hag ar re a oa gantañ, hag ez eas el lec'h ma oa gourvezet.
40And they derided him. But he, having put [them] all out, takes with [him] the father of the child, and the mother, and those that were with him, and enters in where the child was lying.
41O kemer he dorn, e lavaras dezhi: Talitha koumi, da lavarout eo: Plac'h yaouank, me a lavar dit, sav.
41And having laid hold of the hand of the child, he says to her, Talitha koumi, which is, interpreted, Damsel, I say to thee, Arise.
42Kerkent ar plac'h yaouank a savas hag en em lakaas da vale, rak oadet e oa a zaouzek vloaz; hag e oant souezhet meurbet.
42And immediately the damsel arose and walked, for she was twelve years old. And they were astonished with great astonishment.
43Neuze e c'hourc'hemennas start dezho na lavarjent kement-se da zen, hag e lavaras reiñ da zebriñ d'ar plac'h yaouank.
43And he charged them much that no one should know this; and he desired that [something] should be given her to eat.