Breton: Gospels

Portuguese: Almeida Atualizada

Mark

3

1Jezuz a yeas ur wech all er sinagogenn, hag e oa eno un den en devoa un dorn disec'het.
1Outra vez entrou numa sinagoga, e estava ali um homem que tinha uma das mãos atrofiada.
2Hag ec'h eveshaent outañ da welout hag eñ a yac'hafe anezhañ, deiz ar sabad, evit e damall.
2E observavam-no para ver se no sábado curaria o homem, a fim de o acusarem.
3Neuze e lavaras d'an den en devoa an dorn disec'het: En em zalc'h aze er c'hreiz.
3E disse Jesus ao homem que tinha a mão atrofiada: Levanta-te e vem para o meio.
4Hag e lavaras dezho: Hag aotreet eo ober vad pe droug, e deizioù ar sabad, saveteiñ un den pe e lezel da goll? Hag int a davas.
4Então lhes perguntou: É lícito no sábado fazer bem, ou fazer mal? salvar a vida ou matar? Eles, porém, se calaram.
5Neuze, o sellout outo gant fae, hag o vezañ glac'haret eus kaleter o c'halon, e lavaras d'an den-se: Astenn da zorn. Hag ec'h astennas anezhañ, hag e teuas yac'h [evel egile].
5E olhando em redor para eles com indignação, condoendo-se da dureza dos seus corações, disse ao homem: Estende a tua mão. Ele estendeu, e lhe foi restabelecida.
6Ar farizianed, o vezañ aet er-maez, a zalc'has raktal kuzul gant an herodianed a-enep dezhañ, evit e lakaat da vervel.
6E os fariseus, saindo dali, entraram logo em conselho com os herodianos contra ele, para o matarem.
7Neuze Jezuz en em dennas gant e ziskibien war-zu ar mor, hag ul lod bras a dud a heulie anezhañ eus Galilea, eus Judea,
7Jesus, porém, se retirou com os seus discípulos para a beira do mar; e uma grande multidão dos da Galiléia o seguiu; também da Judéia,
8eus Jeruzalem, eus Idumea, hag eus an tu all d'ar Jordan. Hag ar re a oa diwar-dro Tir ha Sidon, o vezañ klevet komz eus an traoù bras a reas, a zeuas e niver bras war-zu ennañ.
8e de Jerusalém, da Iduméia e de além do Jordão, e das regiões de Tiro e de Sidom, grandes multidões, ouvindo falar de tudo quanto fazia, vieram ter com ele.
9Eñ a lavaras d'e ziskibien derc'hel prest ur vag dezhañ, abalamour d'ar bobl vras-se, gant aon na vije re wasket ganto.
9Recomendou, pois, a seus discípulos que se lhe preparasse um barquinho, por causa da multidão, para que não o apertasse;
10Rak kalz anezho en devoa yac'haet, en hevelep doare ma en em daole warnañ, evit stekiñ outañ, kement en devoa ur c'hleñved.
10porque tinha curado a muitos, de modo que todos quantos tinham algum mal arrojavam-se a ele para lhe tocarem.
11Ha pa wele an speredoù hudur anezhañ, e taoulinent dirazañ hag e krient: Te eo Mab Doue!
11E os espíritos imundos, quando o viam, prostravam-se diante dele e clamavam, dizendo: Tu és o Filho de Deus.
12Met eñ a c'hourc'hemenne start dezho na zisklêrjent ket anezhañ.
12E ele lhes advertia com insistência que não o dessem a conhecer.
13Pignat a reas neuze war ur menez, hag e c'halvas ar re a felle dezhañ, hag e teujont d'e gavout.
13Depois subiu ao monte, e chamou a si os que ele mesmo queria; e vieram a ele.
14Hag e lakaas daouzek anezho, da vezañ gantañ, evit o c'has da brezeg,
14Então designou doze para que estivessem com ele, e os mandasse a pregar;
15hag evit kaout ar galloud [da yac'haat ar re glañv ha] da gas kuit an diaoulien.
15e para que tivessem autoridade de expulsar os demônios.
16Bez' e oant: Simon, ma roas an anv a Bêr dezhañ;
16Designou, pois, os doze, a saber: Simão, a quem pôs o nome de Pedro;
17Jakez mab Zebedea, ha Yann breur Jakez, ma roas an anv a Voanergez dezho, da lavarout eo, mibien ar c'hurun;
17Tiago, filho de Zebedeu, e João, irmão de Tiago, aos quais pôs o nome de Boanerges, que significa: Filhos do trovão;
18Andrev, Filip, Bartolome, Mazhev, Tomaz, Jakez mab Alfe, Tadde, Simon ar C'hananeat,
18André, Filipe, Bartolomeu, Mateus, Tomé, Tiago, filho de Alfeu, Tadeu, Simão, o cananeu,
19ha Judaz Iskariod, a oa an hini en gwerzhas. Neuze e tistrojont d'an ti;
19e Judas Iscariotes, aquele que o traiu.
20ar bobl en em zastumas a-nevez eno, en hevelep doare ma ne c'hellent ket memes kemer o fred.
20Depois entrou numa casa. E afluiu outra vez a multidão, de tal modo que nem podiam comer.
21E gerent, o vezañ klevet kement-se, a yeas evit e gemer, rak lavarout a raent: Diskiantet eo.
21Quando os seus ouviram isso, saíram para o prender; porque diziam: Ele está fora de si.
22Hag ar skribed, a oa diskennet eus Jeruzalem, a lavare: Trec'het eo gant Beelzebul; kas a ra kuit an diaoulien dre briñs an diaoulien.
22E os escribas que tinham descido de Jerusalém diziam: Ele está possesso de Belzebu; e: É pelo príncipe dos demônios que expulsa os demônios.
23Met Jezuz, o vezañ o galvet, a lavaras dezho dre barabolennoù: Penaos e c'hell Satan kas Satan kuit?
23Então Jesus os chamou e lhes disse por parábolas: Como pode Satanás expulsar Satanás?
24Mar bez ur rouantelezh a-enep dezhi hec'h-unan, ne c'hell ket ar rouantelezh-se padout;
24Pois, se um reino se dividir contra si mesmo, tal reino não pode subsistir;
25ha mar bez un ti a-enep dezhañ e-unan, ne c'hell ket an ti-se padout;
25ou, se uma casa se dividir contra si mesma, tal casa não poderá subsistir;
26evel-se, mar sav Satan a-enep dezhañ e-unan ha mar deo dizunvan, ne c'hell ket padout, met e ziwezh eo.
26e se Satanás se tem levantado contra si mesmo, e está dividido, tampouco pode ele subsistir; antes tem fim.
27Den ne c'hell mont e ti un den kreñv ha preizhañ e vadoù, nemet en defe da gentañ ereet an den kreñv-se; neuze e preizho e di.
27Pois ninguém pode entrar na casa do valente e roubar-lhe os bens, se primeiro não amarrar o valente; e então lhe saqueará a casa.
28Me a lavar deoc'h e gwirionez, penaos pep pec'hed a vo pardonet da vugale an dud, kenkoulz hag ar gwallgomzoù m'o devo touet drezo;
28Em verdade vos digo: Todos os pecados serão perdoados aos filhos dos homens, bem como todas as blasfêmias que proferirem;
29met piv bennak en devo gwallgomzet a-enep ar Spered-Santel, n'en devo biken a bardon; met dalc'het e vo dindan ar varn peurbadus.
29mas aquele que blasfemar contra o Espírito Santo, nunca mais terá perdão, mas será réu de pecado eterno.
30Jezuz a gomze evel-se, abalamour ma lavarent: Dalc'het eo gant ur spered hudur.
30Porquanto eles diziam: Está possesso de um espírito imundo.
31E vreudeur hag e vamm a erruas eta, hag oc'h en em zerc'hel er-maez, e kasjont d'e c'hervel;
31Chegaram então sua mãe e seus irmãos e, ficando da parte de fora, mandaram chamá-lo.
32ar bobl a oa azezet en-dro dezhañ, hag e voe lavaret dezhañ: Setu, da vamm ha da vreudeur a zo er-maez aze o c'houlenn ac'hanout.
32E a multidão estava sentada ao redor dele, e disseram-lhe: Eis que tua mãe e teus irmãos estão lá fora e te procuram.
33Met eñ a respontas: Piv eo va mamm, piv eo va breudeur?
33Respondeu-lhes Jesus, dizendo: Quem é minha mãe e meus irmãos!
34Hag o teurel e zaoulagad war ar re a oa en-dro dezhañ, e lavaras: Setu va mamm ha va breudeur.
34E olhando em redor para os que estavam sentados � roda de si, disse: Eis aqui minha mãe e meus irmãos!
35Rak piv bennak a ra bolontez Doue, hennezh eo va breur ha va c'hoar ha va mamm.
35Pois aquele que fizer a vontade de Deus, esse é meu irmão, irmã e mãe.