Breton: Gospels

Portuguese: Almeida Atualizada

Matthew

22

1Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
1Então Jesus tornou a falar-lhes por parábolas, dizendo:
2Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
2O reino dos céus é semelhante a um rei que celebrou as bodas de seu filho.
3Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
3Enviou os seus servos a chamar os convidados para as bodas, e estes não quiseram vir.
4Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
4Depois enviou outros servos, ordenando: Dizei aos convidados: Eis que tenho o meu jantar preparado; os meus bois e cevados já estão mortos, e tudo está pronto; vinde �s bodas.
5Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
5Eles, porém, não fazendo caso, foram, um para o seu campo, outro para o seu negócio;
6ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
6e os outros, apoderando-se dos servos, os ultrajaram e mataram.
7Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
7Mas o rei encolerizou-se; e enviando os seus exércitos, destruiu aqueles homicidas, e incendiou a sua cidade.
8Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
8Então disse aos seus servos: As bodas, na verdade, estão preparadas, mas os convidados não eram dignos.
9It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
9Ide, pois, pelas encruzilhadas dos caminhos, e a quantos encontrardes, convidai-os para as bodas.
10E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
10E saíram aqueles servos pelos caminhos, e ajuntaram todos quantos encontraram, tanto maus como bons; e encheu-se de convivas a sala nupcial.
11Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
11Mas, quando o rei entrou para ver os convivas, viu ali um homem que não trajava veste nupcial;
12Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
12e perguntou-lhe: Amigo, como entraste aqui, sem teres veste nupcial? Ele, porém, emudeceu.
13Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
13Ordenou então o rei aos servos: Amarrai-o de pés e mãos, e lançai-o nas trevas exteriores; ali haverá choro e ranger de dentes.
14Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
14Porque muitos são chamados, mas poucos escolhidos.
15Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
15Então os fariseus se retiraram e consultaram entre si como o apanhariam em alguma palavra;
16Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
16e enviaram-lhe os seus discípulos, juntamente com os herodianos, a dizer; Mestre, sabemos que és verdadeiro, e que ensinas segundo a verdade o caminho de Deus, e de ninguém se te dá, porque não olhas a aparência dos homens.
17Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
17Dize-nos, pois, que te parece? É lícito pagar tributo a César, ou não?
18Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
18Jesus, porém, percebendo a sua malícia, respondeu: Por que me experimentais, hipócritas?
19Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
19Mostrai-me a moeda do tributo. E eles lhe apresentaram um denário.
20Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
20Perguntou-lhes ele: De quem é esta imagem e inscrição?
21Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
21Responderam: De César. Então lhes disse: Dai, pois, a César o que é de César, e a Deus o que é de Deus.
22Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
22Ao ouvirem isso, ficaram admirados; e, deixando-o, se retiraram.
23An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
23No mesmo dia vieram alguns saduceus, que dizem não haver ressurreição, e o interrogaram, dizendo:
24Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
24Mestre, Moisés disse: Se morrer alguém, não tendo filhos, seu irmão casará com a mulher dele, e suscitará descendência a seu irmão.
25Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
25Ora, havia entre nós sete irmãos: o primeiro, tendo casado, morreu: e, não tendo descendência, deixou sua mulher a seu irmão;
26En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
26da mesma sorte também o segundo, o terceiro, até o sétimo.
27Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
27depois de todos, morreu também a mulher.
28Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
28Portanto, na ressurreição, de qual dos sete será ela esposa, pois todos a tiveram?
29Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
29Jesus, porém, lhes respondeu: Errais, não compreendendo as Escrituras nem o poder de Deus;
30Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
30pois na ressurreição nem se casam nem se dão em casamento; mas serão como os anjos no céu.
31Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
31E, quanto � ressurreição dos mortos, não lestes o que foi dito por Deus:
32Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
32Eu sou o Deus de Abraão, o Deus de Isaque, e o Deus de Jacó? Ora, ele não é Deus de mortos, mas de vivos.
33Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
33E as multidões, ouvindo isso, se maravilhavam da sua doutrina.
34Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
34Os fariseus, quando souberam, que ele fizera emudecer os saduceus, reuniram-se todos;
35hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
35e um deles, doutor da lei, para o experimentar, interrogou- o, dizendo:
36Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
36Mestre, qual é o grande mandamento na lei?
37Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
37Respondeu-lhe Jesus: Amarás ao Senhor teu Deus de todo o teu coração, de toda a tua alma, e de todo o teu entendimento.
38Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
38Este é o grande e primeiro mandamento.
39Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
39E o segundo, semelhante a este, é: Amarás ao teu próximo como a ti mesmo.
40Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
40Destes dois mandamentos dependem toda a lei e os profetas.
41Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
41Ora, enquanto os fariseus estavam reunidos, interrogou-os Jesus, dizendo:
42o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
42Que pensais vós do Cristo? De quem é filho? Responderam-lhe: De Davi.
43Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
43Replicou-lhes ele: Como é então que Davi, no Espírito, lhe chama Senhor, dizendo:
44An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
44Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te � minha direita, até que eu ponha os teus inimigos de baixo dos teus pés?
45Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
45Se Davi, pois, lhe chama Senhor, como é ele seu filho?
46Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.
46E ninguém podia responder-lhe palavra; nem desde aquele dia jamais ousou alguém interrogá-lo.