1Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
1A Ježiš odpovediac opät im hovoril v podobenstvách a povedal:
2Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
2Nebeské kráľovstvo je podobné človeku-kráľovi, ktorý učinil svojmu synovi svadbu.
3Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
3A poslal svojich sluhov, aby išli povolať pozvaných na svadbu. Ale nechceli prijsť.
4Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
4Opät poslal iných sluhov a povedal: Povedzte pozvaným: Hľa, svoj obed som prichystal, moje voly a krmný dobytok je pobitý, a všetko je hotové; poďte na svadbu!
5Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
5Ale oni nedbali a odišli, ktorý na vlastné pole, ktorý po svojom kupectve,
6ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
6a ostatní schopiac jeho sluhov hanebne ich doriadili a pobili.
7Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
7A keď to počul kráľ, rozhneval sa a poslal svoje vojská a zahubil tých vrahov a ich mesto podpálil.
8Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
8Vtedy povedal svojim sluhom: Svadba je síce hotová, ale pozvaní neboli hodni.
9It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
9Teda iďte na rozcestia a všetkých, ktorých najdete, pozvite na svadbu.
10E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
10A tí sluhovia vyšli na cesty a shromaždili všetkých, ktorých našli, zlých i dobrých, a svadobná dvorana sa naplnila hodovníkmi.
11Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
11Ale keď vošiel kráľ podívať sa na hodovníkov, videl tam človeka neodiateho svadobným rúchom,
12Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
12a povedal mu: Priateľu, jako si sem vošiel, nemajúc svadobného rúcha? A on zanemel.
13Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
13Vtedy povedal kráľ posluhovačom: Sviažte mu nohy aj ruky a vezmite ho a vyhoďte ho do vonkajšej tmy! Tam bude plač a škrípanie zubami.
14Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
14Lebo je mnoho povolaných, ale málo vyvolených.
15Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
15Vtedy odišli farizeovia a radili sa, jako by ho lapili v reči.
16Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
16A poslali k nemu svojich učeníkov s heródiánmi, ktorí mu povedali: Učiteľu, vieme, že si pravdivý a že ceste Božej učíš v pravde a nedbáš na nikoho, lebo nehľadíš na osobu ľudí;
17Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
17povedzže nám tedy, čo sa tebe zdá: či sa má dať cisárovi daň a či nie?
18Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
18Ale Ježiš poznal ich zlobu a povedal: Čo ma pokúšate, pokrytci?
19Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
19Ukážte mi daňový peniaz! A oni mu doniesli denár.
20Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
20A povedal im: Čí je tento obraz a nápis?
21Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
21A riekli: Cisárov. Vtedy im povedal: Tedy dajte, čo je cisárovo, cisárovi, a čo je Božie, Bohu.
22Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
22A keď to počuli, zadivili sa a zanechajúc ho odišli.
23An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
23Toho dňa pristúpili k nemu sadúceovia, ktorí hovoria, že nieto zmŕtvychvstania, a opýtali sa ho
24Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
24a riekli: Učiteľu, Mojžiš povedal: Keby niekto zomrel nemajúc detí, nech si jeho brat švagrovským právom vezme jeho ženu a vzbudí svojmu bratovi semeno.
25Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
25Nuž bolo u nás sedem bratov, a prvý oženiac sa zomrel a pretože nemal semena, zanechal svoju ženu svojmu bratovi.
26En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
26Tak podobne aj druhý aj tretí až do siedmeho.
27Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
27A naposledy po všetkých zomrela aj žena.
28Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
28Pri zmŕtvychvstaní tedy ktorého z tých siedmich bude ženou, lebo ju všetci mali?
29Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
29A Ježiš odpovedal a riekol im: Blúdite, pretože neznáte písem ani moci Božej;
30Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
30lebo pri zmŕtvychvstaní nebudú sa ani ženiť ani vydávať, ale budú jako anjelia Boží v nebi.
31Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
31A o zmŕtvychvstaní mŕtvych či ste nečítali, čo vám je povedané od Boha, ktorý povedal:
32Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
32Ja som Bôh Abrahámov, Bôh Izákov a Bôh Jakobov? Bôh nie je Bohom mŕtvych, ale živých.
33Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
33A keď to počuly zástupy, žasly nad jeho učením.
34Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
34Ale farizeovia počujúc že umlčal sadúceov, sišli sa dovedna,
35hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
35a jeden z nich, zákonník sa opýtal pokúšajúc ho a povedal:
36Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
36Učiteľu, ktoré prikázanie je veľké v zákone?
37Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
37A Ježiš mu riekol: Milovať budeš Pána, svojeho Boha, celým svojím srdcom, celou svojou dušou a celou svojou mysľou!
38Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
38To je to veľké a prvé prikázanie.
39Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
39A druhé, tomu podobné je: Milovať budeš svojho blížneho jako samého seba!
40Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
40Na týchto dvoch prikázaniach visí celý zákon i proroci.
41Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
41A keď sa sišli farizeovia, opýtal sa ich Ježiš
42o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
42a riekol: Čo sa vám zdá o Kristovi, čí je syn? Povedali mu: Dávidov.
43Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
43A povedal im: Ako ho tedy Dávid v Duchu nazýva Pánom, keď hovorí:
44An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
44Pán riekol môjmu Pánovi: Seď po mojej pravici, dokiaľ nepoložím tvojich nepriateľov za podnož tvojich nôh.
45Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
45Ak ho tedy Dávid nazýva svojím Pánom, ako je potom jeho synom?
46Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.
46A nikto mu nemohol odpovedať ani slova, ani sa ho viacej od toho dňa nikto neopovážil opytovať.