1Аз съм човекът, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.
1Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2Той ме е водил и завел в тъмнина, а не във виделина.
2Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3Навярно против мене обръща повторно ръката Си всеки ден.
3Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4Застари месата ми и кожата ми; строши костите ми.
4Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5Издигна против мене [укрепления]; и окръжи ме с горест и труд.
5Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6Тури ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.
6Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7Обгради ме та не мога да изляза; отегчи веригите ми.
7Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8Още и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.
8Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9Огради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.
9Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10Стана ми като мечка в засада, като лъв в скришни места.
10Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11Отби настрана пътищата ми и ме разкъса; направи ме пуст.
11Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12Запъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела,
12Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13Заби в бъбреците ми стрелите на тула Си.
13Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14Станах за присмех на всичките си люде, и за песен на тях цял ден.
14Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15Насити ме с горчивини; опи ме с пелин.
15Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16При това, счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.
16Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17Отблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.
17Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18И рекох: Погина увереността ми и надеждата ми [като отдалечена] от Господа.
18Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19Помни скръбта ми и изпъждането ми, пелина и жлъчката.
19Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20Душата ми, като ги помни непрестанно, се е дълбоко смирила.
20Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21[Обаче], това си наумявам, поради което имам и надежда:
21Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22Че по милост Господна ние не се довършихме, понеже не чезнат щедростите Му.
22Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23Те се подновяват всяка заран; голяма е Твоята вярност.
23Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24Господ е дял мой, казва душата ми; затова ще се надявам на Него.
24Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25Благ е Господ към ония, които Го чакат, към душата, която Го търси.
25Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26Добро е да се надява някой и тихо да очаква спасението от Господа.
26Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27Добро е за човека да носи хомот в младостта си.
27Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28Нека седи насаме и мълчи, когато [Господ] му го наложи.
28Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29Нека тури устата си в пръстта негли има още надежда.
29Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30Нека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.
30Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31Защото Господ не отхвърля до века.
31Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32Понеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.
32Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33Защото не оскърбява нито огорчава от сърце човешките чада.
33Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34Да се тъпчат под нозе всичките затворници на света,
34Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35Да се извраща съдът на човека пред лицето на Всевишния,
35Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36Да се онеправдава човека в делото му, - Господ не одобрява това.
36Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37Кой ще е онзи, който казва нещо, и то става, без да го е заповядал Господ?
37Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38Из устата на Всевишния не излизат ли и злото и доброто?
38Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39Защо би пороптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?
39Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40Нека издирим и изпитаме пътищата си, и нека се върнем при Господа.
40Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41Нека издигнем сърцата си и ръцете си към Бога, [Който е] на небесата, [и нека речем]:
41Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42Съгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.
42Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43Покрил си се с гняв и гонил си ни, убил си без да пощадиш.
43Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44Покрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.
44Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo .
45Направил си ни като помия и смет всред племената.
45Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46Всичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.
46Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47Страхът и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.
47Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48Водни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на людете ми.
48Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49Окото ми пролива [сълзи] и не престава, защото няма отрада.
49Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50Докато не се наведе Господ и не погледне от небесата.
50Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51Окото ми прави душата ми да ме боли поради всичките дъщери на града ми.
51Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52Ония, които ми са неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.
52Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53Отнеха живота ми в тъмницата, и хвърлиха камък върху мене.
53Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54Води стигнаха над главата ми; рекох: Свърших се.
54Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55Призовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.
55Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56Ти чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишането ми, за вопъла ми;
56Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57Приближил си се в деня, когато Те призовах, рекъл си: Не бой се.
57Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58Застъпил си се Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.
58Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59Видял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.
59Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60Видял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.
60Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61Ти си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,
61Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62Думите на ония, които се подигат против мене цял ден.
62Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63Виж, кога седят и кога стават аз им съм песен.
63Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; 8 ako mao ang ilang alawiton.
64Ще им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;
64Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65Ще им дадеш, [като] клетвата Си върху тях, окаменено сърце;
65Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66Ще ги прогониш с гняв, и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.
66Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.