1(По слав. 121). Давидова песен на възкачванията. Зарадвах се, когато ми рекоха: Да отидем в дома Господен.
1Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.
2Ето, нозете ни стоят Отвътре портите ти, Ерусалиме.
2Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,
3Ерусалиме, който си съграден Като град сглобен ведно;
3Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;
4Гдето възлизат племената, Господните племена. [Според] надеждите на Израиля, За да славят името Господно.
4Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.
5Защото там са поставени престоли за съд, Престолите на Давидовия дом.
5Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.
6Молитствувайте за мира на Ерусалим; Нека благоденствуват ония, които те обичат!
6Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag sila nga nahigugma kanimo.
7Мир да бъде отвътре стените ти, Благоденствие в палатите ти!
7Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.
8Заради братята и другарите си Ще кажа сега: Мир да е в тебе!
8Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.
9Заради дома на Господа нашия Бог Ще търся доброто ти.
9Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.