1(По слав. 143). Давидов [псалом]. Благословен да бъде Господ, моята канара. Който учи ръцете ми да воюват, Пръстите ми да се бият, -
1Dalayegon si Jehova nga akong bato, Nga nagatudlo sa akong mga kamot sa pagpakiggubat, Ug sa akong mga tudlo sa pagpakig-away:
2[Който] ми [показва] милосърдие, Който е моята крепост, Високата ми кула, и моят избавител, Щитът мой, и Онзи на Когото уповавам, - Който покорява людете ми под мене.
2Ang mahigugmaong-kalolot ko, ug ang akong kuta, Ang hataas ko nga torre, ug akong magbabawi; Ang akong taming, ug siya nga mao ang akong gidangpan; Ang nakadaug sa akong katawohan sa ilalum ko.
3Господи, що е човек та да обръщаш внимание на него! Син човешки та да го зачиташ!
3Oh Jehova, unsa ba ang tawo, nga ikaw nagmatinagdanon man kaniya? Kun ang anak sa tawo, nga ikaw nagpamalandong man kaniya?
4Човек прилича на лъх; Дните му са като сянка, която преминава.
4Ang tawo sama sa kakawangan: Ang iyang mga adlaw molabay lamang ingon sa anino.
5Господи, приклони небесата Си и слез, Допри се до планините, и те ще задимят.
5Ipaubos ang imong kalangitan, Oh Jehova, ug kumunsad ka: Hikapa ang kabukiran, ug sila moaso.
6Застрели със светкавица, за да ги разпръснеш, Хвърли стрелите Си, за да ги поразиш.
6Pagul-a ang mga kilat, ug isabulak sila; Ipadala ang imong mga udyong, ug patibulaaga sila.
7Простри ръката Си от горе, Избави ме, и извлечи ме от големи води, От ръката на чужденците,
7Tuy-ora ang imong kamot gikan sa kahitas-an; Luwasa ako, ug haw-asa ako gikan sa mga dagkung tubig, Gikan sa kamot sa mga dumuloong;
8Чиито уста говорят суета, И чиято десница [в клетва] е десница на лъжа,
8Kansang baba nagasulti ug limbong, Ug kansang toong kamot maoy toong kamot sa kabakakan.
9Боже, нова песен ще Ти възпея, С десетострунен псалтир ще пея хваления на Тебе,
9Moawit ako ug bag-ong alawiton kanimo, Oh Dios: Sa salterio nga may napulo ka kuldas moawit ako ug mga pagdayeg kanimo.
10Който даваш избавление на царете, И Който спасяваш слугата Си Давида от пагубен меч.
10Ikaw mao ang nagahatag ug kaluwasan sa mga hari; Nga nagaluwas kang David nga iyang alagad gikan sa makamatay nga pinuti.
11Избави ме, и изтръгни ме от ръката на чужденците, Чиито уста говорят суета, И чиято десница [в клетва] е десница на лъжа.
11Luwasa ako, ug tubsa ako gikan sa kamot sa mga dumuloong, Kansang baba nagasulti ug limbong, Ug kansang toong kamot maoy toong kamot sa kabakakan.
12Когато нашите синове в младостта си Бъдат като пораснали младоки, И нашите дъщери като краеъгълни камъни Издялани за украшение на дворци;
12Sa diha nga ang among mga anak nga lalake mangahimo nga ingon sa mga tanum nga managpanubo sa ilang pagkabatan-on, Ug ang among mga anak nga babaye nga ingon sa mga bato sa pamag-ang nga sinapsapan sunod sa hulagway sa palacio;
13[Когато] житниците ни бъдат пълни, Доставящи всякакъв вид храна, [И] овцете ни се умножават с хиляди И десетки хиляди по полетата ни;
13Sa diha nga ang among mga dapa mangapuno, nga sangkap sa tanang mga butang sa paggamit, Ug ang among kahayupan managpanganak sa linibo ug sa napulo ka libo sa among mga kapatagan;
14[Когато] воловете ни бъдат добре натоварени; Когато няма нито нахлуване навътре, нито налитане на вън, Нито вик по нашите улици;
14Sa diha nga ang among kabakahan takus sa mga bulohaton nga mabug-at; Sa diha nga walay moabut nga kadaut, ug walay modangat nga kapildihon, Ug walay pagsinggit sa pagpakitabang sa among kadalanan:
15[Тогава] блазе на оня народ, който е в такова състояние! Блажен оня народ, на когото Господ е Бог!
15Malipayon ang katawohan nga anaa sa maong kahimtang; Oo , malipayon ang katawohan kansang Dios mao si Jehova.