¹(По слав. 70). На Тебе, Господи, уповавам; Да се не посрамя никога.

¹Kanimo, Oh Jehova, modangup ako: Ayaw gayud ako itugyan sa kaulawan.

²Избави ме в правдата Си и освободи ме; Приклони към мене ухото Си и спаси ме.

²Luwasa ako diha sa imong pagkamatarung, ug bawia ako: Ikiling kanako ang imong igdulungog, ug luwasa ako.

³Бъди ми канара за прибежище, към което винаги да се обръщам. Ти си разрешил спасението ми, Защото канара моя и крепост моя си Ти.

³Himoa nga ikaw maoy puloy-anan ko nga bato, diin ako modangup sa kanunay: Ikaw naghatag ug sugo aron sa pagluwas kanako; Kay ikaw mao ang akong bato ug ang akong kuta.

⁴Боже мой избави ме от ръката на нечестивия, От ръката на законопрестъпника и насилника.

⁴Bawia ako, Oh Dios ko, gikan sa kamot sa dautan, Gikan sa kamot sa dili-matarung ug walay-puangod nga tawo.

⁵Защото Ти, Господи Иеова, си моя надежда; На Тебе съм уповавал от младостта си.

⁵Kay ikaw ang akong paglaum, Oh Ginoong Jehova: Ikaw mao ang akong pagsalig sukad pa sa akong pagkabatan-on.

⁶Ти си ми бил подпорка от рождението ми; От утробата на майка ми Ти си бил мой благодетел; За Тебе [ще бъде] винаги хвалението ми.

⁶Pinaagi kanimo nasapnay ako gikan sa tagoangkan; Ikaw mao ang nagkuha kanako gikan sa ginhawahan sa akong inahan: Ang akong pagdayeg magapadayon gihapon kanimo.

⁷Като чудовище съм станал на мнозина; Но Ти си ми яко прибежище.

⁷Ako maingon sa usa ka katingalahan sa daghan; Apan ikaw mao ang akong dalangpanan nga malig-on.

⁸Устата ми ще се пълнят всеки ден С хваление и славене Тебе.

⁸Ang akong baba mapuno sa pagdayeg kanimo, Ug sa pagpasidungog kanimo sa tibook nga adlaw.

⁹Не ме отхвърляй във време на старостта [ми;] Не ме оставяй, когато отпада силата ми;

⁹Ayaw ako pag-isalikway sa panahon sa pagkatigulang; Ayaw ako pagbiyai sa diha nga ang akong kusog maluya na.

¹⁰Защото неприятелите ми за мене говорят, И ония, които причакват душата ми, наговарят се помежду си

¹⁰Kay ang akong mga kaaway nanagsulti mahatungod kanako; Ug sila nga nanagpaniid sa akong kalag nanagpakitambag sa tingub,

¹¹И казват: Бог го е оставил; Погнете и хванете го, защото няма кой да [го] избави.

¹¹Nga nagaingon: Ang Dios mibiya kaniya: Lutosa ug dakpa siya; kay walay bisan usa nga moluwas kaniya .

¹²Боже, не се отдалечавай от мене; Боже мой, побързай да ми помогнеш.

¹²Oh Dios, ayaw pagpahalayo gikan kanako; Oh Dios ko, pagdali sa pagtabang kanako.

¹³Нека се посрамят [и] се изтребят противниците на душата ми; Нека се покрият с укор и срам ония, които искат зло за мене.

¹³Ipatugyan sila sa kaulawan ug ipaut-ut kadtong mga kaaway sa akong kalag; Pataboni sa kaulaw ug sa pagkatalamayon kadtong nanagpangita sa akong kadaut.

¹⁴Но аз винаги ще се надявам. И ще Те хваля все повече и повече.

¹⁴Apan ako magapadayon sa paglaum, Ug magadugang gayud ang akong pagdayeg kanimo.

¹⁵Устата ми цял ден ще разказват правдата Ти и избавлението, [което ми вършиш, ]Защото не мога [да ги] изброя.

¹⁵Ang akong baba magamantala sa imong pagkamatarung, Ug sa imong kaluwasan sa tibook nga adlaw, Kay wala ko mahibaloi ang mga isip niini .

¹⁶Ще дойда [и ще хваля] мощните дела на Господа Иеова. Ще спомням Твоята правда, само Твоята.

¹⁶Moanha ako uban sa mga gamhanang buhat sa Ginoong Jehova: Magahisgut ako sa imong pagkamatarung, bisan sa imo lamang.

¹⁷Боже, Ти си ме научил от младостта ми; И досега съм разгласявал Твоите чудесни дела.

¹⁷Oh Dios, gitudloan mo ako sukad pa sa akong pagkabatan-on; Ug hangtud karon ginapahayag ko ang imong mga katingalahang buhat.

¹⁸Да! дори до старост и бели коси, Боже, не ме оставяй, Докато не разглася силата {Еврейски: Мишцата.} Ти на [идещия] род, Твоята мощ на всичките бъдещи [поколения].

¹⁸Oo, bisan sa diha nga matigulang na ako ug maubanon, Oh Dios, ayaw ako pagbiyai, Hangtud nga ikamantala ko ang imong kusog ngadto sa sunod nga kaliwatan, Ang imong gahum ngadto sa tagsa-tagsa nga moanhi.

¹⁹Също и правдата Ти, Боже, стигна на високо; Ти, Боже, Който си извършил велики дела, кой е подобен на Тебе?

¹⁹Ang imong pagkamatarung usab, Oh Dios, hataas kaayo; Ikaw nga nagabuhat ug mga dagkung butang, Oh Dios, kinsa ba ang ingon kanimo?

²⁰Ти, Който си ми показал много и тежки притеснения, Пак ще ме съживиш, И от дълбочините на земята пак ще ме извадиш.

²⁰Ikaw, nga nagapakita kanamo ug daghan ug masakit nga mga kagul-anan, Pagabuhion mo kami pag-usab, Ug magapabangon kanamo pagusab gikan sa kahiladman sa yuta.

²¹Ще уголемиш величието ми, И наново ще ме утешиш.

²¹Dugangan mo ang akong pagkadaku, Ug lingia pag-usab ug lipaya ako.

²²И аз, Боже мой, ще славословя с псалтир Тебе и Твоята вярност; На Тебе, Свети Израилев, ще пея хваление с арфа.

²²Magadayeg usab ako kanimo uban ang salterio, Bisan ang imong kamatuoran, Oh akong Dios: Kanimo magaawit ako ug mga pagdayeg uban sa alpa, Oh ikaw nga Balaan sa Israel.

²³ще се радват много устните ми, когато Те славословя, Тоже и душата ми, която си изкупил.

²³Ang akong mga ngabil magahugyaw sa kalipay sa diha nga magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo; Ug ang akong kalag nga gitubos mo.

²⁴Езикът ми, тъй също, ще приказва за правдата Ти всеки ден, Защото се посрамиха - защото се смутиха - ония, които искат зло за мене.

²⁴Ang dila ko usab magasulti sa imong pagkamatarung sa tibook nga adlaw; Kay nabutang sila sa kaulaw, kay sila gilibug, kadtong nanagpangita sa akong kadaut.