1(По слав. 76). За първия певец, по Едутуна {Псал. 39 и 62, надписите.}, Асафов псалом. Викам към Бога с гласа си, Да! към Бога с гласа си; и Той ще ме послуша.
1Sa akong tingog motu-aw ako sa Dios, Bisan ngadto sa Dios uban sa akong tingog; ug siya magapatalinghug kanako.
2В деня на неволята си търсих Господа, Нощем простирах ръката си [към Него] без да престана; Душата ми не искаше да се утеши.
2Gipangita ko ang Ginoo sa adlaw sa akong kalisdanan: Akong gituy-od ang akong kamot sa kagabhion, ug wala maluya; Ang akong kalag nagdumili nga pagalipayon.
3Спомням си за Бога, и се смущавам; Оплаквам се, и духът ми отпада. (Села).
3Nahinumdum ako sa Dios, ug walay paghilum sa pag-ampo : Nag-agulo ako, ug nalumos ang akong espiritu. (Selah)
4Удържаш очите ми в неспане; Смущавам се до толкоз щото не мога да продумам.
4Ikaw nagapugong sa akong mga mata nga nagatan-aw: Tungod sa hilabihan ko nga kalibog, wala ako makasulti.
5Размислих за древните дни, За годините на старите времена.
5Gipalandong ko ang mga adlaw sa daang panahon, Ang mga katuigan sa mga panahon sa kakaraanan.
6Спомням си за нощното си пеене; Размишлявам в сърцето си, И духът ми загрижено изпитва, [като казва:]
6Nahanumdum ako sa akong awit sa kagabhion: Nagpakigsulti ako sa akong kaugalingong kasingkasing; Ug ang akong espiritu naghimo ug masingkamoton nga pagsusi.
7Господ до века ли ще отхвърля? Не ще ли вече да покаже благоволение?
7Magasalikway ba ang Ginoo sa walay katapusan? Ug dili na ba siya magmaloloy-on?
8Престанала ли е милостта Му за винаги? Пропада ли обещанието Му за всякога?
8Natiti na ba ang iyang mahigugmaong-kalolot sa walay katapusan? Natapus na ba niya sa iyang saad sa walay katapusan?
9Забрави ли Бог да бъде благодатен? Или в гнева Си е затворил Своите благи милости? (Села).
9Nahakalimot na ba ang Dios sa pagkamaloloy-on? Gilukban na ba niya sa iyang kasuko ang iyang mga malomong kalooy? (Selah)
10Тогава рекох: Това е слабост за мене Да [мисля, че] десницата на Всевишния се изменява.
10Ug ako miingon: Kini mao ang akong kasakitan; Apan mahinumdum ako sa mga tuig sa toong kamot sa Hataas Uyamut.
11Ще спомена делата Господни; Защото ще си спомня чудесата [извършени] от Тебе в древността,
11Akong pagasaysayon ang mga buhat ni Jehova; Kay akong pagahinumduman ang imong mga kahibulongan sa kakaraanan.
12И ще размишлявам върху всичко що си сторил, И деянията Ти ще преговарям.
12Magapamalandong usab ako sa tanan mong mga buhat, Ug magayamyam ako sa tanan nga imong gihimo.
13Боже, в светост е Твоят път; Кой бог е велик, както [истинският] Бог?
13Ang imong dalan, Oh Dios, anaa sa balaang puloy-anan: Kinsa ba ang daku nga dios nga sama sa Dios?
14Ти си Бог, Който вършиш чудеса; Явил си между племената силата Си.
14Ikaw mao ang Dios nga nagabuhat ug mga katingalahan: Gipahayag mo sa mga katawohan ang imong kusog.
15Изкупил си с мишцата Си людете Си, Чадата Яковови и Иосифови, (Села.)
15Sa imong bukton giluwas mo ang imong katawohan, Ang mga anak ni Jacob ug ni Jose. (Selah)
16Видяха Те водите, Боже, видяха Те водите и се уплашиха; Разтрепериха се и бездните.
16Ang katubigan nakakita kanimo, Oh Dios; Ang katubigan nakakita kanimo, sila nangahadlok: Ang mga kahiladman usab nangurog.
17Облаците изляха поройни води; небесата издадоха глас; Тоже и стрелите Ти прелетяха.
17Ang mga dag-um nanagyabo ug tubig; Ang mga langit nanagpadalugdog: Ang imong mga udyong usab mingpanaw sa halayong dapit.
18Гласът на гърма Ти бе във вихрушката; Светкавиците осветиха вселената; Земята се потресе и се разклати.
18Diha sa mga alimpulos ang tingog sa imong dalugdog; Ang mga kilat minghayag sa kalibutan: Ang yuta mikurog ug miuyog.
19През морето бе Твоят път, И стъпките Ти през големи води, И следите Ти не се познаваха.
19Diha sa dagat ang imong dalan, Ug ang imong mga alagianan diha sa dagkung mga tubig, Ug ang imong mga tunob wala maila.
20Водил си като стадо людете Си С ръката на Моисея и на Аарона.
20Gimandoan mo ang imong katawohan sama sa usa ka panon sa carnero, Pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.