¹Мъдрият син слуша бащината си поука, А присмивателят не внимава на изобличение.

¹ஞானமுள்ள மகன் தகப்பனுடைய போதகத்தைக் கேட்கிறான்; பரியாசக்காரனோ கடிந்துகொள்ளுதலுக்குச் செவிகொடான்.

²От плодовете на устата си човек ще се храни с добрини, А душата на коварните ще яде насилство.

²மனுஷன் தன் வாயின் பலனால் நன்மையைப் புசிப்பான்; துரோகிகளின் ஆத்துமாவோ கொடுமையைப் புசிக்கும்.

³Който пази устата си, опазва душата си, А който отваря широко устните си ще погине.

³தன் வாயைக் காக்கிறவன் தன் பிராணனைக் காக்கிறான்; தன் உதடுகளை விரிவாய்த் திறக்கிறவனோ கலக்கமடைவான்.

⁴Душата на ленивия желае и няма, А душата на трудолюбивите ще се насити.

⁴சோம்பேறியுடைய ஆத்துமா விரும்பியும் ஒன்றும் பெறாது; ஜாக்கிரதையுள்ளவர்களுடைய ஆத்துமாவோ புஷ்டியாகும்;

⁵Праведният мрази лъжата, А нечестивият постъпва подло и срамно.

⁵நீதிமான் பொய்ப்பேச்சை வெறுக்கிறான்; துன்மார்க்கனோ வெட்கமும் இலச்சையும் உண்டாக்குகிறான்.

⁶Правдата пази ходещия непорочно, А нечестието съсипва грешния.

⁶நீதி உத்தமமார்க்கத்தானைத் தற்காக்கும்; துன்மார்க்கமோ பாவியைக் கவிழ்த்துப்போடும்.

⁷Един се преструва на богат, а няма нищо; Друг се преструва на сиромах, но [има] много имот.

⁷ஒன்றுமில்லாதிருக்கத் தன்னைச் செல்வனாகப் பாராட்டுகிறவனும் உண்டு; மிகுந்த செல்வமிருக்கத் தன்னைத் தரித்திரனாகப் பாராட்டுகிறவனும் உண்டு.

⁸Богатството на човека служи за откуп на живота му; А сиромахът не внимава на заплашвания.

⁸மனுஷனுடைய ஐசுவரியம் அவன் பிராணனை மீட்கும்; தரித்திரனோ மிரட்டுதலைக் கேளாதிருக்கிறான்.

⁹Виделото на праведните е весело, А светилникът на нечестивите ще изгасне.

⁹நீதிமான்களின் வெளிச்சம் சந்தோஷிப்பிக்கும்; துன்மார்க்கரின் தீபமோ அணைந்துபோகும்.

¹⁰От гордостта произхожда само препиране, А мъдростта е с ония, които приемат съвети.

¹⁰அகந்தையினால் மாத்திரம் வாது பிறக்கும்; ஆலோசனையைக் கேட்கிறவர்களிடத்திலோ ஞானம் உண்டு.

¹¹Богатството придобито чрез измама ще намалее, А който събира с ръката си ще [го] умножи.

¹¹வஞ்சனையால் தேடின பொருள் குறைந்துபோகும்; கைப்பாடாய்ச் சேர்க்கிறவனோ விருத்தியடைவான்.

¹²Отлагано ожидане изнемощява сърцето, А постигнатото желание е дърво на живот.

¹²நெடுங்காலமாய்க் காத்திருக்குதல் இருதயத்தை இளைக்கப்பண்ணும்; விரும்பினது வரும்போதோ ஜீவவிருட்சம்போல் இருக்கும்.

¹³Който презира словото, сам на себе си вреди, А който почита заповедта има отплата.

¹³திருவசனத்தை அவமதிக்கிறவன் நாசமடைவான்; கற்பனைக்குப் பயப்படுகிறவனோ பலனடைவான்.

¹⁴Поуката на мъдрия е извор на живот. За да отбягва човек примките на смъртта.

¹⁴ஞானவான்களுடைய போதகம் ஜீவஊற்று; அதினால் மரணக்கண்ணிகளுக்குத் தப்பலாம்.

¹⁵Здравият разум дава благодат, А пътят на коварните е неравен.

¹⁵நற்புத்தி தயையை உண்டாக்கும்; துரோகிகளுடைய வழியோ கரடுமுரடானது.

¹⁶Всеки благоразумен човек работи със знание, А безумният разсява глупост,

¹⁶விவேகியானவன் அறிவோடு நடந்துகொள்ளுகிறான்; மூடனோ தன் மூடத்தனத்தை வெளிப்படுத்துகிறான்.

¹⁷Лошият пратеник изпада в зло, А верният посланик [дава] здраве.

¹⁷துரோகமுள்ள தூதன் தீதிலே விழுவான்; உண்மையுள்ள ஸ்தானாபதியோ ஒளஷதம்.

¹⁸Сиромашия и срам [ще постигнат] този, който отхвърля поука, А който внимава на изобличение ще бъде почитан.

¹⁸புத்திமதிகளைத் தள்ளுகிறவன் தரித்திரத்தையும் இலச்சையையும் அடைவான்; கடிந்து கொள்ளுதலைக் கவனித்து நடக்கிறவனோ கனமடைவான்.

¹⁹Изпълнено желание услажда душата, А на безумните е омразно да се отклоняват от злото.

¹⁹வாஞ்சை நிறைவேறுவது ஆத்துமாவுக்கு இனிது; தீமையை விட்டு விலகுவது மூடருக்கு அருவருப்பு.

²⁰Ходи с мъдрите, и ще станеш мъдър, А другарят на безумните ще пострада зле.

²⁰ஞானிகளோடே சஞ்சரிக்கிறவன் ஞானமடைவான்; மூடருக்குத் தோழனோ நாசமடைவான்.

²¹Злото преследва грешните, А на праведните ще се въздаде добро.

²¹பாவிகளைத் தீவினை தொடரும்; நீதிமான்களுக்கோ நன்மை பலனாக வரும்.

²²Добрият оставя наследство на внуците си, А богатството на грешния се запазва за праведния,

²²நல்லவன் தன் பிள்ளைகளின் பிள்ளைகளுக்குச் சுதந்தரம் வைத்துப்போகிறான்; பாவியின் ஆஸ்தியோ நீதிமானுக்காகச் சேர்த்துவைக்கப்படும்.

²³Земеделието на сиромасите доставя много храна, Но някои погиват от липса на разсъдък.

²³ஏழைகளின் வயல் மிகுதியான ஆகாரத்தை விளைவிக்கும்; நியாயம் கிடையாமல் கெட்டுப்போகிறவர்களும் உண்டு.

²⁴Който щади тоягата си, мрази сина си, А който го обича наказва го на време.

²⁴பிரம்பைக் கையாடாதவன் தன் மகனைப் பகைக்கிறான்; அவன்மேல் அன்பாயிருக்கிறவனோ அவனை ஏற்கனவே தண்டிக்கிறான்.

²⁵Праведният [яде] до насищане на душата си, А коремът на нечестивите не ще се задоволи.

²⁵நீதிமான் தனக்குத் திருப்தியாகப் புசிக்கிறான்; துன்மார்க்கருடைய வயிறோ பசித்திருக்கும்.