¹Човек, който често е изобличаван, закоравява врата си, Внезапно ще се съкруши и то без поправление.

¹அடிக்கடி கடிந்து கொள்ளப்பட்டும் தன் பிடரியைக் கடினப்படுத்துகிறவன் சகாயமின்றிச் சடிதியில் நாசமடைவான்.

²Когато праведните са на власт, людете се радват; Но когато нечестивият началствува, людете въздишат.

²நீதிமான்கள் பெருகினால் ஜனங்கள் மகிழுவார்கள்; துன்மார்க்கர் ஆளும்போதோ ஜனங்கள் தவிப்பார்கள்.

³Който обича мъдростта, радва баща си, Но който дружи с блудници, разпилява имота [му].

³ஞானத்தில் பிரியப்படுகிறவன் தன் தகப்பனை மகிழப்பண்ணுகிறான்; வேசிகளோடே தொந்திப்பானவனோ ஆஸ்தியை அழிக்கிறான்.

⁴Чрез правосъдие царят утвърждава земята [си]. А който придирва подаръци я съсипва.

⁴நியாயத்தினால் ராஜா தேசத்தை நிலைநிறுத்துகிறான்; பரிதானப்பிரியனோ அதைக் கவிழ்க்கிறான்.

⁵Човек, който ласкае ближния си, Простира мрежа пред стъпките му.

⁵பிறனை முகஸ்துதி செய்கிறவன், அவன் கால்களுக்கு வலையை விரிக்கிறான்.

⁶В беззаконието на лош човек има примка, А праведният пее и се радва.

⁶துஷ்டனுடைய துரோகத்திலே கண்ணியிருக்கிறது; நீதிமானோ பாடி மகிழுகிறான்.

⁷Праведният внимава в съдбата на бедните; Нечестивият няма [даже] разум, за да я узнае.

⁷நீதிமான் ஏழைகளின் நியாயத்தைக் கவனித்தறிகிறான்; துன்மார்க்கனோ அதை அறிய விரும்பான்.

⁸Присмивателите запалят града, Но мъдрите усмиряват гнева.

⁸பரியாசக்காரர் பட்டணத்தில் தீக்கொளுத்திவிடுகிறார்கள்; ஞானிகளோ குரோதத்தை விலக்குகிறார்கள்.

⁹Ако мъдър човек има спор с безумен, Тоя се разярява, смее се и няма спокойствие.

⁹ஞானி மூடனுடன் வழக்காடுகையில், சினந்தாலும் சிரித்தாலும் அமைதியில்லை.

¹⁰Кръвопийци мъже мразят непорочния, Но праведните се грижат {Еврейски: Питат.} за живота му.

¹⁰இரத்தப்பிரியர் உத்தமனைப் பகைக்கிறார்கள்; செம்மையானவர்களோ அவனுடைய பிராணனைக் காப்பாற்றுகிறார்கள்.

¹¹Безумният изригва целия си гняв, А мъдрият го задържа и укротява.

¹¹மூடன் தன் உள்ளத்தையெல்லாம் வெளிப்படுத்துகிறான்; ஞானியோ அதைப் பின்னுக்கு அடக்கிவைக்கிறான்.

¹²Ако слуша управителят лъжливи думи, То всичките му слуги стават нечестиви.

¹²அதிபதியானவன் பொய்களுக்குச் செவிகொடுத்தால், அவன் ஊழியக்காரர் யாவரும் துன்மார்க்கராவார்கள்.

¹³Сиромах и притеснител се срещат; Господ просвещава очите на всички тях.

¹³தரித்திரனும் கொடுமைக்காரனும் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கிறார்கள்; அவ்விருவருடைய கண்களுக்கும் கர்த்தர் வெளிச்சங்கொடுக்கிறார்.

¹⁴Когато цар съди вярно сиромасите, Престолът му ще бъде утвърден за винаги.

¹⁴ஏழைகளுடைய நியாயத்தை உண்மையாய் விசாரிக்கிற ராஜாவின் சிங்காசனம் என்றும் நிலைபெற்றிருக்கும்.

¹⁵Тоягата и изобличението дават мъдрост, А пренебрегнатото дете засрамва майка си.

¹⁵பிரம்பும் கடிந்துகொள்ளுதலும் ஞானத்தைக் கொடுக்கும்; தன் இஷ்டத்திற்கு விடப்பட்ட பிள்ளையோ தன் தாய்க்கு வெட்கத்தை உண்டுபண்ணுகிறான்.

¹⁶Когато нечестивите са на власт, беззаконието се умножава, Но праведните ще видят падането им.

¹⁶துன்மார்க்கர் பெருகினால் பாவமும் பெருகும்; நீதிமான்களோ அவர்கள் விழுவதைக் காண்பார்கள்.

¹⁷Наказвай сина си, и той ще те успокои, Да! ще даде наслада на душата ти.

¹⁷உன் மகனைச் சிட்சைசெய், அவன் உனக்கு ஆறுதல் செய்வான், உன் ஆத்துமாவுக்கு ஆனந்தத்தையும் உண்டாக்குவான்.

¹⁸Дето няма пророческо видение людете се разюздават, А който пази закона е блажен.

¹⁸தீர்க்கதரிசனமில்லாத இடத்தில் ஜனங்கள் சீர்கெட்டுப்போவார்கள்; வேதத்தைக் காக்கிறவனோ பாக்கியவான்.

¹⁹Слугата не се поправя с думи, Защото, при все че разбира, не обръща внимание.

¹⁹அடிமையானவன் வார்த்தைகளினாலே அடங்கான்; அவைகளை அவன் அறிந்தாலும் உத்தரவு கொடான்.

²⁰Видял ли си човек прибързан в работите си? Има повече надежда за безумния, отколкото за него.

²⁰தன் வார்த்தைகளில் பதறுகிற மனுஷனைக் கண்டாயானால், அவனை நம்புவதைப்பார்க்கிலும் மூடனை நம்பலாம்.

²¹Ако глези някой слугата си от детинство, Най-после той ще му стане като син {Или: Ще излезе упорит.}.

²¹ஒருவன் தன் அடிமையைச் சிறு பிராயமுதல் இளக்காரமாக வளர்த்தால், முடிவிலே அவன் தன்னைப் புத்திரனாகப் பாராட்டுவான்.

²²Гневлив човек възбужда препирни, И сприхав човек беззаконствува много.

²²கோபக்காரன் வழக்கைக் கொளுவுகிறான்; மூர்க்கன் பெரும்பாதகன்.

²³Гордостта на човека ще го смири, А смиреният ще придобие чест.

²³மனுஷனுடைய அகந்தை அவனைத் தாழ்த்தும்; மனத்தாழ்மையுள்ளவனோ கனமடைவான்.

²⁴Който е съдружник с крадец мрази своята си душа; Той слуша заклеването, а не обажда.

²⁴திருடனோடே பங்கிட்டுக்கொள்ளுகிறவன் தன் ஆத்துமாவைப் பகைக்கிறான்; சாபத்தை அவன் கேட்டாலும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தமாட்டான்.

²⁵Страхът от човека туря примка, А който уповава на Господа ще бъде поставен на високо.

²⁵மனுஷனுக்குப் பயப்படும் பயம் கண்ணியை வருவிக்கும்; கர்த்தரை நம்புகிறவனோ உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைக்கப்படுவான்.

²⁶Мнозина търсят благоволението на управителя, Но съдбата на човека е от Господа.

²⁶ஆளுகை செய்கிறவனுடைய முகதரிசனத்தைத் தேடுகிறவர்கள் அநேகர்; ஆனாலும் அவனவனுடைய நியாயம் கர்த்தராலே தீரும்.

²⁷Несправедлив човек е мерзост за праведните; И който ходи в прав път е мерзост за нечестивите.

²⁷நீதிமானுக்கு அநியாயக்காரன் அருவருப்பானவன்; சன்மார்க்கனும் துன்மார்க்கனுக்கு அருவருப்பானவன்.