¹(По слав. 123). Давидова песен на възкачванията. Ако не беше Господ с нас, (Нека рече сега Израил),

¹மனுஷர் நமக்கு விரோதமாய் எழும்பினபோது, கர்த்தர் நமது பக்கத்திலிராவிட்டால்,

²Ако не беше Господ с нас, Когато се надигнаха човеци против нас,

²கர்த்தர் தாமே நமது பக்கத்திலிராவிட்டால்,

³Тогава те биха ни погълнали живи, Когато яростта им пламтеше против нас, -

³அவர்கள் கோபம் நம்மேல் எரிகையில், நம்மை உயிரோடே விழுங்கியிருப்பார்கள்.

⁴Тогава водите биха ни потопили, Пороят би преминал върху душата ни, -

⁴அப்பொழுது தண்ணீர்கள் நம்மேல் பாய்ந்து, வெள்ளங்கள் நமது ஆத்துமாவின்மேல் பெருகி,

⁵Тогава надигнатите води Биха преминали върху душата ни.

⁵கொந்தளிக்கும் ஜலங்கள் நமது ஆத்துமாவின்மேல் புரண்டுபோயிருக்கும் என்று இஸ்ரவேல் இப்பொழுது சொல்வதாக.

⁶Благословен да е Господ, Който не ни предаде в зъбите им като лов!

⁶நம்மை அவர்களுடைய பற்களுக்கு இரையாக ஒப்புக்கொடாதிருக்கிற கர்த்தருக்கு ஸ்தோத்திரம்.

⁷Душата ни се избави като птица от примката на ловците; Примката се строши, и ние се избавихме.

⁷வேடருடைய கண்ணிக்குத் தப்பின குருவியைப்போல நம்முடைய ஆத்துமா தப்பிற்று, கண்ணி தெறித்தது, நாம் தப்பினோம்.

⁸Помощта ни е в името на Господа, Който направи небето и земята.

⁸நம்முடைய சகாயம் வானத்தையும் பூமியையும் உண்டாக்கின கர்த்தருடைய நாமத்தில் உள்ளது.