1Adunay panahon alang sa tanang butang, ug panahon alang sa tagsatagsa ka tuyo ilalum sa langit:
1 神规划万事叫人敬畏他
2Panahon sa pagkatawo, ug panahon sa pagkamatay; panahon sa pagtanum, ug panahon sa pag-ibut niadtong natanum na;
2生有时，死有时；栽种有时，拔出所种的也有时；
3Panahon sa pagpatay, ug panahon sa pag-ayo; panahon sa paglumpag, ug panahon sa pagtukod;
3杀戮有时，医治有时；拆毁有时，建造有时；
4Panahon sa paghilak, ug panahon sa pagkatawa; panahon sa pagbalata, ug panahon sa pagsayaw;
4哭有时，笑有时；哀恸有时，踊跃有时；
5Panahon sa pagsalibay ug mga bato, panahon sa pagtigum sa mga bato; panahon sa panaggakus, ug panahon sa pagpugong gikan sa panaggakus;
5拋掷石头有时，堆聚石头有时；拥抱有时，避免拥抱有时；
6Panahon sa pagpangita, ug panahon sa pagwala; panahon sa pagtipig, ug panahon sa pag-usik;
6寻找有时，舍弃有时；保存有时，拋弃有时；
7Panahon sa paggisi, ug panahon sa pagtahi; panahon sa paghilum ug panahon sa pagsulti;
7撕裂有时，缝补有时；静默有时，讲话有时；
8Panahon sa paghigugma, ug panahon sa pagdumot; panahon alang sa gubat ug panahon alang sa pakigdait.
8爱有时，恨有时；战争有时，和平有时。
9Unsay makuha niadtong nagabuhat niana nga iyang ginahimo?
9作工的人在自己的劳碌上得到什么益处呢？
10Nakita ko ang kasakitan nga gihatag sa Dios sa mga anak nga lalake sa mga tawo aron sila pagabansayon niini.
10我看 神给予世人的担子，是要他们为此烦恼。
11Gihimo niya ang tanang butang nga matahum sa iyang panahon: gibutang usab niya ang pagka-walay katapusan sa sulod sa ilang kasingkasing, ngani aron ang tawo dili makatugkad sa buhat nga nahimo sa Dios gikan sa sinugdan bisan hangtud sa katapusan.
11他使万事各按其时，成为美好；他又把永恒的意识放在人的心里；虽然这样，人还是不能察觉 神自始至终的作为。
12Ako nasayud nga walay lain nga maayo alang kanila, kay sa pagkalipay, ug sa pagbuhat sa maayo samtang sila buhi pa.
12我晓得人生最好是寻乐享福，
13Ug nga ang tagsatagsa ka tawo usab mokaon unta ug moinum, ug maglipay pag-ayo sa tanan niyang buhat, kini maoy hatag sa Dios.
13人人有吃有喝，在自己的一切劳碌中自得其乐；这就是 神的恩赐。
14Ako nasayud, nga bisan unsa ang buhaton sa Dios, kini alang man sa walay katapusan: walay ikadugang niini, ni makuhaan kini sa bisan unsa: ug gibuhat kini sa Dios, aron ang mga tawo magkahadlok sa iyang atubangan.
14我知道 神所作的一切，都必永存，无可增添，无可减少； 神这样作，为要使人在他面前存敬畏的心。
15Kadtong diha sa kanhing panahon; ug kana nga umalabut pa, diha man sa kanhing panahon: ug ginapangita sa Dios pag-usab kadtong miagi na.
15现在有的，先前就有；将来有的，早已有了；因为 神使已过的事重新出现（“ 神使已过的事重新出现”原文作“ 神寻回已过的事”）。
16Ug labut pa nakita ko ilalum sa adlaw nga sa dapit sa justicia, ang kahugawan maoy diha; ug sa dapit sa pagkamatarung, ang kasal-anan maoy diha.
16 神的审判都有定时我在日光之下又看见：审判的地方有奸恶，维护公义的地方也有奸恶。
17Ako miingon sulod sa akong kasingkasing: Ang Dios magahukom sa matarung ug sa dautan: kay adunay panahon alang sa tagsatagsa ka tuyo ug alang sa tagsatagsa ka buhat.
17我自己心里说：“ 神必审判义人和恶人，因为各样事务、各样工作都有定时。”
18Ako miingon sulod sa akong kasingkasing: Kini tungod man sa mga anak nga lalake sa mga tawo, aron ang Dios magasulay kanila, ug aron sila makakita nga sila gayud maingon lamang sa mga mananap.
18我自己心里说：“至于世人， 神要试验他们，使他们看见自己与牲畜无异。
19Kay kadtong nagakahatabo sa mga anak nga lalake sa mga tawo nagakahatabo sa mga mananap, bisan pa usa ra gayud ka butang ang nagakahinabo kanila: ingon nga mamatay ang usa mao nga mamatay usab ang usa; oo, sila ngatanan adunay usa ka gininhawa; ug ang tawo dili labaw sa mga mananap: kay ang tanan kakawangan man.
19因为世人所遭遇的与牲畜所遭遇的，都是一样：这个怎样死，那个也怎样死，两者的气息都是一样，所以人并不胜于牲畜。一切都是虚空。
20Ang tanan mangadto sa usa lamang ka dapit; ang tanan gikan sa abug, ug ang tanan mopauli sa pag-kaabug pag-usab.
20大家都到一个地方去，都出于尘土，也都归回尘土。
21Kinsa bay nasayud sa espiritu sa tawo kong kana mosaka ba sa itaas, ug ang espiritu sa mananap kong kana manaug ba padulong sa yuta?
21有谁知道人的灵是往上升，牲畜的魂（“魂”的原文与“灵”〔3:21〕和“气息”〔3:19〕相同）是下降而入地呢？”
22Busa nakita ko nga wala nay laing maayo, kay niadtong tawo nga magakalipay unta sa iyang mga buhat; kay kana mao ang iyang bahin: kay kinsa man ang modala kaniya pagbalik aron sa pagtan-aw kong unsa may mahitabo sunod kaniya?
22因此我看人最好是在自己所作的事上自得其乐，因为这也是他的分；谁能使他看见他自己死后的事呢？