¹Apan nagaingon ako: Nga sa bata pa ang manununod, walay kalainan gikan sa usa ka ulipon bisan siya ginoo sa tanan.

¹Now I say, That the heir, as long as he is a child, differeth nothing from a servant, though he be lord of all;

²Kondili anaa siya sa ilalum sa mga magbalantay ug sa mga tinugyanan sa panahon nga gitagal sa amahan.

²But is under tutors and governors until the time appointed of the father.

³Ingon man usab kita, nga sa bata pa kita, mga ulipon kita sa ilalum sa mga bata nga pagtolon-an sa kalibutan.

³Even so we, when we were children, were in bondage under the elements of the world:

⁴Apan sa pag-abut sa kahingpitan sa panahon, gipadala sa Dios ang iyang Anak, nga natawo sa usa ka babaye, natawo sa ilalum sa Kasugoan,

⁴But when the fulness of the time was come, God sent forth his Son, made of a woman, made under the law,

⁵Aron pagtubson niya sila nga anaa sa ilalum sa Kasugoan, aron makadawat kita sa pagka-sinagop nga mga anak.

⁵To redeem them that were under the law, that we might receive the adoption of sons.

⁶Ug tungod kay mga Anak kamo, ang Dios nagpadala sa Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing, nga nanggilaba: Abba, Amahan.

⁶And because ye are sons, God hath sent forth the Spirit of his Son into your hearts, crying, Abba, Father.

⁷Sa pagkaagi nga, dili na ikaw ulipon, kondili anak; ug kong anak, nan, manununod sa Dios pinaagi kang Cristo.

⁷Wherefore thou art no more a servant, but a son; and if a son, then an heir of God through Christ.

⁸Apan niadtong panahona, sa wala pa kamo makaila sa Dios, kamo mga ulipon nila nga sa ilang kinaiya dili mga dios.

⁸Howbeit then, when ye knew not God, ye did service unto them which by nature are no gods.

⁹Apan karon, nga nakaila na kamo sa Dios, kun ingnon hinoon, sa hing-ilhan kamo sa Dios, naunsa ba nga mobalik man kamo pag-usab niadtong mga maluya ug uban sa mga bata nga pagtolon-an, nga niini buot kamo magpaulipon pag-usab.

⁹But now, after that ye have known God, or rather are known of God, how turn ye again to the weak and beggarly elements, whereunto ye desire again to be in bondage?

¹⁰Gilihian ninyo ang mga adlaw, ug ang mga bulan, ug ang mga panahon, ug ang mga tuig.

¹⁰Ye observe days, and months, and times, and years.

¹¹Nahadlok ako kaninyo, nga tingali nakabuhat ako sa walay kapuslanan alang kaninyo.

¹¹I am afraid of you, lest I have bestowed upon you labour in vain.

¹²Mga igsoon, nagapangaliyupo ako kaninyo nga manig-ingon kamo kanako, kay ako usab ingon man kaninyo. Wala kamoy nahimo kanako nga bisan unsa nga dautan.

¹²Brethren, I beseech you, be as I am; for I am as ye are: ye have not injured me at all.

¹³Apan hingbaloan ninyo nga tungod sa usa ka sakit sa unod, nagmantala una ako kaninyo sa Maayong Balita.

¹³Ye know how through infirmity of the flesh I preached the gospel unto you at the first.

¹⁴Ug kadtong sa akong unod nga maoy usa ka panulay kaninyo, wala ninyo pagtamaya, ug wala ninyo isalikway; kondili inyong gidawat ako ingon sa usa ka manolonda sa Dios, ingon kang Cristo Jesus.

¹⁴And my temptation which was in my flesh ye despised not, nor rejected; but received me as an angel of God, even as Christ Jesus.

¹⁵Busa hain na man kadtong pag-dayeg sa inyong kaugalingon? Kay ginapamatuod ko kaninyo, nga, kong arang mahimo, gilusok unta ninyo ang inyong mga mata, ug ihatag ninyo kanako.

¹⁵Where is then the blessedness ye spake of? for I bear you record, that, if it had been possible, ye would have plucked out your own eyes, and have given them to me.

¹⁶Sa ingon niana, nahimo ba ako nga kaaway ninyo tungod sa pag-asoy ko kaninyo sa kamatuoran?

¹⁶Am I therefore become your enemy, because I tell you the truth?

¹⁷Sila nagapangita sa masingkamoton kaninyo sa paagi nga dili maayo; hinonoa, buot nila nga isalikway kamo, aron kamo managpangita kanila.

¹⁷They zealously affect you, but not well; yea, they would exclude you, that ye might affect them.

¹⁸Apan maayo nga pangitaon kita sa masingkamoton sa kaayohan sa tanang panahon; ug dili lamang kong anaa ako, nga nagaatubang kaninyo.

¹⁸But it is good to be zealously affected always in a good thing, and not only when I am present with you.

¹⁹Mga anak ko, tungod kaninyo mibalik ang akong kasakit, hangtud nga si Cristo matawo sa sulod ninyo.

¹⁹My little children, of whom I travail in birth again until Christ be formed in you,

²⁰Apan buot unta ako makig-atubang kaninyo karon, ug sa pag-ilis sa akong tingog; kay nalibug ako tungod kaninyo.

²⁰I desire to be present with you now, and to change my voice; for I stand in doubt of you.

²¹Suginli ako ninyo, kamo nga buot mopasakup sa Kasugoan, wala ba kamo makadungog sa Kasugoan?

²¹Tell me, ye that desire to be under the law, do ye not hear the law?

²²Kay nahasulat na, nga si Abraham may duha ka mga anak nga lalake; ang usa sa ulipon nga babaye, ug ang usa sa babaye nga may kagawasan.

²²For it is written, that Abraham had two sons, the one by a bondmaid, the other by a freewoman.

²³Apan ang anak sa ulipon natawo sumala sa unod; apan ang anak sa babaye nga may kagawasan, natawo pinaagi sa saad.

²³But he who was of the bondwoman was born after the flesh; but he of the freewoman was by promise.

²⁴Kining mga butanga mga panganinawan. Kay kining mga babaye mao ang duha ka mga tugon; ang usa gikan sa bukid sa Sinai, nga nanganak ngadto sa pagkaulipon, nga mao si Agar.

²⁴Which things are an allegory: for these are the two covenants; the one from the mount Sinai, which gendereth to bondage, which is Agar.

²⁵Kay kining pulong Agar, mao ang bukid nga Sinai sa Arabia, ug mahatungod sa Jerusalem karon, kay anaa sa pagkaulipon uban sa iyang mga anak.

²⁵For this Agar is mount Sinai in Arabia, and answereth to Jerusalem which now is, and is in bondage with her children.

²⁶Apan ang Jerusalem nga atua sa itaas mao ang may kagawasan, nga mao ang atong inahan.

²⁶But Jerusalem which is above is free, which is the mother of us all.

²⁷Kay nahasulat: Maglipay ka, ikaw apuli nga wala mag-anak; tumiyabaw ug suminggit ka, ikaw nga wala manganak; kay daghan pa ang mga anak sa mga gibiyaan kay kaninyo nga iya sa may bana.

²⁷For it is written, Rejoice, thou barren that bearest not; break forth and cry, thou that travailest not: for the desolate hath many more children than she which hath an husband.

²⁸Busa, kita mga igsoon, sama kang Isaac, mga anak sa saad.

²⁸Now we, brethren, as Isaac was, are the children of promise.

²⁹Apan ingon kaniadto siya nga gipanganak sumala sa unod, naglutos kaniya nga gipanganak sumala sa espiritu, mao usab kini karon.

²⁹But as then he that was born after the flesh persecuted him that was born after the Spirit, even so it is now.

³⁰Apan unsa bay giingon sa Kasulatan? Isalikway ang ulipon nga babaye ug ang iyang anak; kay ang anak sa ulipon nga babaye dili makapanunod uban sa anak sa babaye nga may kagawasan.

³⁰Nevertheless what saith the scripture? Cast out the bondwoman and her son: for the son of the bondwoman shall not be heir with the son of the freewoman.

³¹Busa, mga igsoon, kita dili mga anak sa ulipon nga babaye, kondili, sa babaye nga may kagawasan.

³¹So then, brethren, we are not children of the bondwoman, but of the free.