¹Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.

¹My breath is corrupt, my days are extinct, the graves are ready for me.

²Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.

²Are there not mockers with me? and doth not mine eye continue in their provocation?

³Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?

³Lay down now, put me in a surety with thee; who is he that will strike hands with me?

⁴Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.

⁴For thou hast hid their heart from understanding: therefore shalt thou not exalt them.

⁵Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.

⁵He that speaketh flattery to his friends, even the eyes of his children shall fail.

⁶Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.

⁶He hath made me also a byword of the people; and aforetime I was as a tabret.

⁷Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.

⁷Mine eye also is dim by reason of sorrow, and all my members are as a shadow.

⁸Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.

⁸Upright men shall be astonied at this, and the innocent shall stir up himself against the hypocrite.

⁹Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.

⁹The righteous also shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.

¹⁰Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.

¹⁰But as for you all, do ye return, and come now: for I cannot find one wise man among you.

¹¹Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.

¹¹My days are past, my purposes are broken off, even the thoughts of my heart.

¹²Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila , haduol sa kangitngitan.

¹²They change the night into day: the light is short because of darkness.

¹³Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan;

¹³If I wait, the grave is mine house: I have made my bed in the darkness.

¹⁴Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;

¹⁴I have said to corruption, Thou art my father: to the worm, Thou art my mother, and my sister.

¹⁵Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?

¹⁵And where is now my hope? as for my hope, who shall see it?

¹⁶Kini mopadulong ngadto sa mga trangka sa Sheol, Kay didto lamang sa abug adunay pahulay.

¹⁶They shall go down to the bars of the pit, when our rest together is in the dust.