1Unya mitubag si Job ug miingon:
1Then Job answered and said,
2Hangtud anus-a ang inyong pagsamok sa akong kalag, Ug sa pagdugmok kanako sa mga pulong?
2How long will ye vex my soul, and break me in pieces with words?
3Ikapulo na kining pagpakaulaw ninyo kanako: Kamo walay kaulaw sa inyong dautan nga pakigharong kanako.
3These ten times have ye reproached me: ye are not ashamed that ye make yourselves strange to me.
4Ug bisan pa gayud nga kono ako nasayup, Ang kasayup ko magapabilin ra sa akong kaugalingon.
4And be it indeed that I have erred, mine error remaineth with myself.
5Kong kamo magapaburot gayud sa inyong kaugalingon batok kanako, Ug maoy inyong ipasikad batok kanako ang akong pagkasalawayon;
5If indeed ye will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach:
6Hibaloi ninyo karon nga ang Dios nagpiit kanako, Ug naglukob kanako sa iyang pukot.
6Know now that God hath overthrown me, and hath compassed me with his net.
7Ania karon, ako nagatu-aw tungod sa pagtampalas, apan ako wala tagda: Ako nagtawag ug pakitabang, apan walay justicia.
7Behold, I cry out of wrong, but I am not heard: I cry aloud, but there is no judgment.
8Iyang giparilan ang akong dalan aron ako walay kaagian, Ug ang akong pagalaktan iyang gihimong kangitngitan.
8He hath fenced up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
9Gihuboan ako niya sa akong himaya, Ug gikuha ang purongpurong gikan sa akong ulo.
9He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
10Iya akong gilumpag sa luyo ug luyo, ug ako tiwas na; Ug ang akong kalauman ingon sa usa ka kahoy nga iyang giluka.
10He hath destroyed me on every side, and I am gone: and mine hope hath he removed like a tree.
11Iya usab nga gipasiga ang iyang kapungot batok kanako, Ug sa iyang atubangan siya nag-isip kanako nga usa iyang mga kabatok.
11He hath also kindled his wrath against me, and he counteth me unto him as one of his enemies.
12Ang iyang kasundalohan nanagtigum, Ug ilang gitukod ang ilang agianan batok kanako, Ug ilang gilukban ang akong balong-balong.
12His troops come together, and raise up their way against me, and encamp round about my tabernacle.
13Iyang gibutang ang akong mga kaigsoonan sa halayo kanako, Ug ang akong mga kaila gipabulag niya kanako.
13He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are verily estranged from me.
14Ang akong mga kabanayan nanaglikay, Ug ang mga higala ko nga sandurot nahakalimot kanako.
14My kinsfolk have failed, and my familiar friends have forgotten me.
15Ang tanan nga nagapuyo sa akong balay, ug ang akong sulogoong babaye, nag-isip kanako nga dumuloong: Dumuloong ako sa ilang mga mata.
15They that dwell in mine house, and my maids, count me for a stranger: I am an alien in their sight.
16Motawag ako sa akong sulogoon, ug siya dili motubag kanako, Bisan ako mopakilooy sa akong kaugalingong baba.
16I called my servant, and he gave me no answer; I intreated him with my mouth.
17Ang akong asawa mahibulong sa akong gininhawa, Ug sa akong paghangyo sa mga anak sa akong kaugalingong inahan.
17My breath is strange to my wife, though I intreated for the children's sake of mine own body.
18Bisan ang mga gagmayng kabataan managyubit kanako; Kong ako motindog, sila magsulti batok kanako.
18Yea, young children despised me; I arose, and they spake against me.
19Ang tanan ko nga mga higala nga sandurot ginaluud kanako, Ug kadtong tanan nga akong gihigugma nanagbatok kanako.
19All my inward friends abhorred me: and they whom I loved are turned against me.
20Ang akong bukog nanagtaput sa akong panit ug sa akong unod, Ug naluwas lamang ako tungod sa mga panit sa akong mga ngipon.
20My bone cleaveth to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
21Kaloy-i ako ninyo, kaloy-i ako ninyo, Oh kamo mga higala ko; Kay ang kamot sa Dios nagtapion kanako.
21Have pity upon me, have pity upon me, O ye my friends; for the hand of God hath touched me.
22Ngano man nga naglutos kamo kanako ingon sa Dios, Ug wala manghimuot sa akong unod?
22Why do ye persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
23Oh nga gisulat unta karon ang akong mga pulong? Oh nga nahamutang unta sila sa usa ka basahon!
23Oh that my words were now written! oh that they were printed in a book!
24Nga sa tinalinsan nga puthaw ug tingga Magapatik kanila sa ibabaw sa usa ka bato nga walay katapusan!
24That they were graven with an iron pen and lead in the rock for ever!
25Apan alang kanako nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, Ug sa kaulahian nga adlaw siya motindog sa ibabaw sa yuta:
25For I know that my redeemer liveth, and that he shall stand at the latter day upon the earth:
26Ug sa tapus ang akong panit, kining lawas ko gayud malaglag, Unya sa wala ang akong unod makita ko ang Dios;
26And though after my skin worms destroy this body, yet in my flesh shall I see God:
27Kang kinsa ako, ako gayud, motan-aw dinhi sa akong kilid, Ug ang akong mga mata makasud-ong, nga dili ingon sa dumuloong. Naut-ut ang akong kasingkasing sa sulod kanako.
27Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another; though my reins be consumed within me.
28Kong kamo magaingon: Ngano nga pagalutoson nato siya! Sanglit ang gamut sa maong butang igakita sa sulod kanako;
28But ye should say, Why persecute we him, seeing the root of the matter is found in me?
29Kahadloki ninyo ang espada: Kay ang kaligutgut magadala sa mga silot sa espada, Aron nga kamo mahibalo nga adunay paghukom.
29Be ye afraid of the sword: for wrath bringeth the punishments of the sword, that ye may know there is a judgment.