1Ngano nga wala hapniga sa Makagagahum ang kapanahonan? Ug ngano man nga kadtong managpakaila kaniya wala patan-awa sa iyang mga adlaw?
1Why, seeing times are not hidden from the Almighty, do they that know him not see his days?
2Adunay mga tawo nga nanagbalhin sa mga utlanan; Sila managpanulis sa kahayupan, ug managpakaon kanila.
2Some remove the landmarks; they violently take away flocks, and feed thereof.
3Sila manag-abog sa asno niadtong mga ilo; Ug ang vaca sa balong babaye ilang kuhaon tungod sa pasalig.
3They drive away the ass of the fatherless, they take the widow's ox for a pledge.
4Ilang gibalibaran ang mga makililimos: Ang mga kabus niining kalibutan manago tungod kanila.
4They turn the needy out of the way: the poor of the earth hide themselves together.
5Ania karon, ingon sa mga asnong ihalas sa kamingawan, Sila mangadto sa ilang buhatan, managpangita nga masingkamuton sa ilang kalan-on; Ang kamingawan nagahatag kanila ug makaon alang sa ilang mga anak.
5Behold, as wild asses in the desert, go they forth to their work; rising betimes for a prey: the wilderness yieldeth food for them and for their children.
6Sila nga namutol sa ilang kompay diha sa kapatagan; Ug sila nagapanghagdaw sa mga kaparrasan sa mga tawo nga dautan.
6They reap every one his corn in the field: and they gather the vintage of the wicked.
7Ug sila, walay mga bisti, managpanghigda sa tibook gabii, Ug walay ikahabol diha sa katugnaw.
7They cause the naked to lodge without clothing, that they have no covering in the cold.
8Sila nangahumod sa mga taligsik sa kabukiran, Ug naghalog sa kapangpangan tungod sa pagka-walay silonganan.
8They are wet with the showers of the mountains, and embrace the rock for want of a shelter.
9Adunay mga tawo nga managsakmit sa mga ilo gikan sa dughan, Ug modawat ug pasalig sa butang nga iya sa kabus;
9They pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor.
10Busa sila nagasuroy nga mga hubo, Ug tungod kay walay kaon, nagapas-an sila ug mga dagami.
10They cause him to go naked without clothing, and they take away the sheaf from the hungry;
11Sila nagabuhat ug lana sa sulod sa mga kamalig niining mga tawohana; Nagatuyok sa ilang mga giukan ug nag-antus sa kauhaw.
11Which make oil within their walls, and tread their winepresses, and suffer thirst.
12Sa mga dagkung lungsod may mga tawo nga nanag-agulo, Ug ang kalag sa linupigan nagatu-aw: Apan ang Dios wala magtagad sa binuang.
12Men groan from out of the city, and the soul of the wounded crieth out: yet God layeth not folly to them.
13Kini sila mao kadtong mga nangasdang batok sa kahayag; Sila wala managpanghibalo sa mga dalan niana. Wala usab sila mopuyo sa mga agianan niana.
13They are of those that rebel against the light; they know not the ways thereof, nor abide in the paths thereof.
14Sa kahayag mobangon ang mamomoo; Siya magapatay sa kabus ug sa makililimos; Ug sa gabii ingon siya sa usa ka kawatan.
14The murderer rising with the light killeth the poor and needy, and in the night is as a thief.
15Ang mata usab sa mananapaw magapaabut sa salumsum, Nga magaingon: Walay mata nga makasud-ong kanako: Ug iyang gitabonan ang iyang nawong.
15The eye also of the adulterer waiteth for the twilight, saying, No eye shall see me: and disguiseth his face.
16Sa mangitngit sila magalatas sa mga kabalayan: Sa maadlaw sila managsuksok; Sila wala makaila sa kahayag.
16In the dark they dig through houses, which they had marked for themselves in the daytime: they know not the light.
17Kay kanilang tanan ang kabuntagon sama sa dakung kangitngit: Kay sila nahibalo man sa mga kahadlokan sa dakung kangitngit.
17For the morning is to them even as the shadow of death: if one know them, they are in the terrors of the shadow of death.
18Sa kalit sila mangawagtang sa ibabaw sa katubigan; Ang ilang bahin sa ibabaw sa yuta ginapanghimaraut: Sila dili mosimang sa dalan sa kaparrasan.
18He is swift as the waters; their portion is cursed in the earth: he beholdeth not the way of the vineyards.
19Ang tinghulaw ug ang kainit magaut-ut sa katubigan sa nieve: Mao man usab ang pagabuhaton sa Sheol niadtong mga nanagpakasala.
19Drought and heat consume the snow waters: so doth the grave those which have sinned.
20Ang tagoangkan makalimot kaniya; Ang wati magakaon kaniya sa dakung kalipay; Siya dili na gayud mahinumduman; Ug ang pagkadili-matarung pagaputlon ingon sa usa ka kahoy.
20The womb shall forget him; the worm shall feed sweetly on him; he shall be no more remembered; and wickedness shall be broken as a tree.
21Siya nagalamoy sa apuli nga wala manganak, Ug wala maghimo ug kaayohan sa babayeng balo.
21He evil entreateth the barren that beareth not: and doeth not good to the widow.
22Apan ang Dios sa iyang kagahum nagabantay sa mga gamhanan tungod sa iyang gahum; Iyang gipatindog kadtong walay katinoan sa iyang kinabuhi.
22He draweth also the mighty with his power: he riseth up, and no man is sure of life.
23Ang Dios nagahatag kanila aron mahaluna sa kalig-on, ug niana sila nagapahulay; Ug ang iyang mga mata nagasud-ong sa ilang mga lakang.
23Though it be given him to be in safety, whereon he resteth; yet his eyes are upon their ways.
24Sila ginatuboy; apan diriyut lamang, sila nangahanaw; Oo, sila gipaubos na, sila ginakuha sa agianan sama sa uban, Ug ginasanggi ingon sa ulo sa mga puso.
24They are exalted for a little while, but are gone and brought low; they are taken out of the way as all other, and cut off as the tops of the ears of corn.
25Ug kong kini dili matuod karon, kinsa ang mopahayag nga ako bakakon, Ug mopadayag nga ang akong pakigpulong walay bili?
25And if it be not so now, who will make me a liar, and make my speech nothing worth?