¹Oo, niini nangurog ang akong kasingkasing, Ug nabalhin sa iyang dapit.

¹At this also my heart trembleth, and is moved out of his place.

²Patalinghug kamo, oh patalinghug sa lanog sa iyang tingog. Ug sa dinahunog nga mogula sa iyang baba.

²Hear attentively the noise of his voice, and the sound that goeth out of his mouth.

³Kana iyang gipadala sa ilalum sa tibook nga langit, Ug ang iyang kilat ngadto sa mga kinatumyan sa yuta.

³He directeth it under the whole heaven, and his lightning unto the ends of the earth.

⁴Sa tapus niana usa ka tingog modahunog; Sa tingog sa iyang pagkagamhanan siya nagpadalugdug; Ug siya wala magpahunong sa mga kilat sa diha nga ang iyang tingog mabati.

⁴After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellency; and he will not stay them when his voice is heard.

⁵Ang Dios magapadalugdug sa iyang tingog sa dakung kahibulongan; Siya magabuhat ug mga dagkung butang nga dili nato matugkad.

⁵God thundereth marvellously with his voice; great things doeth he, which we cannot comprehend.

⁶Kay siya magaingon sa nieve: Magpatalinghug ka sa yuta; Ingon man usab sa ulan, ug sa mga taligsik sa iyang ulan nga gamhanan.

⁶For he saith to the snow, Be thou on the earth; likewise to the small rain, and to the great rain of his strength.

⁷Siya magatak-um sa kamot sa tagsatagsa ka tawo; Aron ang tanang tawo nga iyang binuhat mahibalo niana.

⁷He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.

⁸Unya mangadto ang mga mananap sa sa mga hulonan, Ug mamuyo sa ilang mga lungib.

⁸Then the beasts go into dens, and remain in their places.

⁹Gikan sa puloy-anan sa habagatan mogula ang bagyo, Ug ang katugnaw gikan sa amihanan.

⁹Out of the south cometh the whirlwind: and cold out of the north.

¹⁰Pinaagi sa iyang gininhawa ang Dios nagahatag ug yelo; Ug ang gilapdon sa mga katubigan mahimong sigpit.

¹⁰By the breath of God frost is given: and the breadth of the waters is straitened.

¹¹Oo, iyang gilulanan ang mabaga nga panganod ug tubig; Ginakatag niya ang panganod sa iyang kilat.

¹¹Also by watering he wearieth the thick cloud: he scattereth his bright cloud:

¹²Ug sa iyang pagmando kana nagatuyok, Aron sila magatuman sumala sa bisan unsa nga iyang isugo kanila. Sa ibabaw sa kalibutan nga kapuy-an,

¹²And it is turned round about by his counsels: that they may do whatsoever he commandeth them upon the face of the world in the earth.

¹³Kong aron sa pagbadlong, kun tungod sa iyang yuta, Kun tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot nga kana iyang gipahatabo.

¹³He causeth it to come, whether for correction, or for his land, or for mercy.

¹⁴Pamatia kini, Oh Job: Humunong ka, ug tulotimbanga ang mga buhat nga katingalahan sa Dios.

¹⁴Hearken unto this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.

¹⁵Nasayud ba ikaw kong giunsa sa Dios ang iyang pagmando kanila, Ug kong giunsa sa pagpasiga ang kilat sa iyang panganod?

¹⁵Dost thou know when God disposed them, and caused the light of his cloud to shine?

¹⁶Nahibalo ka ba sa mga pagtulotimbang sa mga panganod, Sa mga buhat nga katingalahan niya nga hingpit sa kahibalo?

¹⁶Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him which is perfect in knowledge?

¹⁷Kong ngano nga ang imong nga bisti mainit, Sa diha nga ang kalibutan mahilum tungod sa hangin nga habagat?

¹⁷How thy garments are warm, when he quieteth the earth by the south wind?

¹⁸Makahimo ka ba sa pagbuklad sa langit uban kaniya, Nga magahi ingon sa salamin nga tinunaw?

¹⁸Hast thou with him spread out the sky, which is strong, and as a molten looking glass?

¹⁹Tudloi kami kong unsa ang among isulti kaniya; Kay kami dili makahusay sa among igasulti tungod sa kangitngit.

¹⁹Teach us what we shall say unto him; for we cannot order our speech by reason of darkness.

²⁰Ipahibalo ba kaniya nga ako buot mosulti? Kun buot ba ang tawo nga siya malamoy?

²⁰Shall it be told him that I speak? if a man speak, surely he shall be swallowed up.

²¹Ug karon ang mga tawo dili makakita sa suga sa kalangitan nga masiga; Apan ang hangin moagi ug magasilhig kanila.

²¹And now men see not the bright light which is in the clouds: but the wind passeth, and cleanseth them.

²²Gikan sa amihanan mogula ang bulawanong kahayag: Sa Dios anaa ang makalilisang kagamhanan.

²²Fair weather cometh out of the north: with God is terrible majesty.

²³Mahatungod sa Makagagahum, dili nato siya makita: Siya daku uyamut sa kagahum; Ug sa justicia ug sa madagayaon nga pagkamatarung siya dili magapaguol.

²³Touching the Almighty, we cannot find him out: he is excellent in power, and in judgment, and in plenty of justice: he will not afflict.

²⁴Busa ang mga tawo may kahadlok kaniya: Siya walay pinalabi sa mga maalam ug kasingkasing.

²⁴Men do therefore fear him: he respecteth not any that are wise of heart.