1Ug miingon usab siya sa iyang mga tinon-an: May usa ka tawo nga dato, nga adunay usa ka tinugyanan; ug kini gisumbong kaniya nga nagausik-usik sa iyang mga butang.
1And he said also unto his disciples, There was a certain rich man, which had a steward; and the same was accused unto him that he had wasted his goods.
2Ug iyang gitawag siya, ug giingon: Unsa kini nga akong hingdunggan mahatungod kanimo? Maghatag ka ug husay sa imong pagkatinugyanan, kay dili na ikaw mahimo nga akong tinugyanan.
2And he called him, and said unto him, How is it that I hear this of thee? give an account of thy stewardship; for thou mayest be no longer steward.
3Ug ang tinugyanan miingon sa iyang kaugalingon: Unsay ako nga pagabuhaton, nasud-ong ko nga ang akong agalon nagakuha gikan kanako sa pagkatinugyanan? Sa pagkalot ako walay kusog; sa pagpakilimos ako maulaw.
3Then the steward said within himself, What shall I do? for my lord taketh away from me the stewardship: I cannot dig; to beg I am ashamed.
4Nahibaloan ko ang akong pagabuhaton, aron nga, kong papahawaon ako sa pagkatinugyanan, sila magadawat kanako sa ilang mga balay.
4I am resolved what to do, that, when I am put out of the stewardship, they may receive me into their houses.
5Ug sa ginatawag niya ngadto kaniya ang tagsatagsa sa mga utangan sa iyang agalon, miingon siya sa nahauna: Pilay utang mo sa akong agalon?
5So he called every one of his lord's debtors unto him, and said unto the first, How much owest thou unto my lord?
6Ug siya miingon: Usa ka gatus ka takal nga lana. Ug siya miingon kaniya: Dawata ang imong kalig-onan; ug lumingkod ka pagdali ug isulat: kalim-an.
6And he said, An hundred measures of oil. And he said unto him, Take thy bill, and sit down quickly, and write fifty.
7Unya miingon siya sa usa: Ug ikaw, pilay utang mo? Ug siya miingon: Usa ka gatus ka takal nga trigo. Siya miingon kaniya: Dawata ang imong kalig-onan, ug isulat: kawaloan.
7Then said he to another, And how much owest thou? And he said, An hundred measures of wheat. And he said unto him, Take thy bill, and write fourscore.
8Ug ang iyang agalon nagdayeg sa iyang dili-matarung tinugyanan kay nagbuhat siya nga maalamon: kay ang mga anak niini nga kalibutan, alang sa ilang kaugalingong kaliwatan, labi pang mga maalamon kay sa mga anak sa kahayag.
8And the lord commended the unjust steward, because he had done wisely: for the children of this world are in their generation wiser than the children of light.
9Ug ako nagaingon kaninyo: Mangita kamo ug mga abyan sa inyong mga kaugalingon pinaagi sa mga bahandi sa dili-pagkamatarung, aron, nga kong kana mawala na, sila magadawat kaninyo didto sa mga puloy-anan nga walay katapusan.
9And I say unto you, Make to yourselves friends of the mammon of unrighteousness; that, when ye fail, they may receive you into everlasting habitations.
10Siya nga matinumanon sa diriyut kaayo, matinumanon usab sa daghan; ug ang dili matarung sa diriyut kaayo, dili matarung usab sa daghan.
10He that is faithful in that which is least is faithful also in much: and he that is unjust in the least is unjust also in much.
11Busa, kong kamo wala magmatinumanon sa mga bahandi nga dili-matarung, kinsay mosalig sa pagtugyan diha kaninyo sa mga bahandi nga matuod?
11If therefore ye have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches?
12Ug kong kamo wala magmatinumanon niadtong iya sa laing tawo, kinsay magtugyan kaninyo niadtong inyong kaugalingon?
12And if ye have not been faithful in that which is another man's, who shall give you that which is your own?
13Walay ulipon nga makaalagad sa duha ka agalon; kay siya magdumot sa usa, ug mahigugma sa usa; kun, sa laing pagkaagi, siya moayon sa usa, ug magtamay sausa. Kamo dili makahimo sa pag-alagad sa Dios ug sa bahandi.
13No servant can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.
14Ug ang mga Fariseo nga mga mahigugmaon sa salapi, nagpakadungog sa tanan niining mga butanga, ug sila nanagyubit kaniya.
14And the Pharisees also, who were covetous, heard all these things: and they derided him.
15Ug siya miingon kanila: Kamo mao ang mga nagapakamatarung sa inyong kaugalingon sa atubangan sa mga tawo; apan ang Dios nakaila sa inyong mga kasingkasing; kay ang ginapahitaas sa mga tawo, kangil-aran sa atubangan sa Dios.
15And he said unto them, Ye are they which justify yourselves before men; but God knoweth your hearts: for that which is highly esteemed among men is abomination in the sight of God.
16Ang Kasugoan ug ang mga manalagna nagapadayon hangtud kang Juan; sukad niadtong panahona, ang Maayong Balita sa gingharian sa Dios giwali, ug ang tagsa ka tawo nagalugos sa pagsulod niini.
16The law and the prophets were until John: since that time the kingdom of God is preached, and every man presseth into it.
17Apan labi pang masayon alang sa langit ug sa yuta ang pagkawagtang, kay alang sa usa ka kudlit sa Kasugoan nga mapakyas.
17And it is easier for heaven and earth to pass, than one tittle of the law to fail.
18Ang tagsatagsa nga magabiya sa iyang asawa, ug nagapangasawa sa lain, makasala sa panapaw; ug ang mangasawa sa usa nga gibiyaan sa usa ka bana, makasala sa panapaw.
18Whosoever putteth away his wife, and marrieth another, committeth adultery: and whosoever marrieth her that is put away from her husband committeth adultery.
19Karon may usa ka tawong dato, ug siya nagasaput sa purpura ug sa lino nga manipis, nga nagapuyo sa kalipay ug sa kaanyag sa adlaw-adlaw.
19There was a certain rich man, which was clothed in purple and fine linen, and fared sumptuously every day:
20Ug may usa ka makililimos nga ginganlan si Lazaro nga puno sa mga samad, gibutang sa pultahan sa dato.
20And there was a certain beggar named Lazarus, which was laid at his gate, full of sores,
21Ug nagatinguha nga mabusog sa mga mumho nga nagpangatagak gikan sa lamesa sa dato; tan-awa, bisan pa ang mga iro nanagpanuol ug nanagpanilap sa iyang mga samad.
21And desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man's table: moreover the dogs came and licked his sores.
22Ug nahitabo nga namatay ang makililimos, ug siya gidala sa mga manolonda ngadto sa sabakan ni Abraham; ug ang dato usab namatay, ug gilubong.
22And it came to pass, that the beggar died, and was carried by the angels into Abraham's bosom: the rich man also died, and was buried;
23Ug didto sa Hades giyahat niya ang iyang mga mata, sanglit nagaantus sa mga kasakit, ug nagalantaw kang Abraham sa halayo, ug kang Lazaro sa iyang sabakan.
23And in hell he lift up his eyes, being in torments, and seeth Abraham afar off, and Lazarus in his bosom.
24Ug siya misinggit ug miingon: Amahan nga Abraham, kaloy-i ako, ug sugoa si Lazaro, aron ituslob niya ang tumoy sa iyang tudlo sa tubig, ug pabugnawan niya ang akong dila; kay ania ako sa kasakit niining siga.
24And he cried and said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame.
25Apan si Abraham miingon: Anak, hinumdumi nga sa buhi pa ikaw nakadawat ka sa imong mga maayong butang; ug si Lazaro sa mao nga pagkaagi, sa mga dautang butang; apan karon ania siya ginalipay, ug ikaw anaa sa kasakit.
25But Abraham said, Son, remember that thou in thy lifetime receivedst thy good things, and likewise Lazarus evil things: but now he is comforted, and thou art tormented.
26Ug labut pa niining tanan, sa taliwala namo ug nimo, adunay gibutang usa ka dakung bung-aw, aron nga ang buot motabok gikan diri nganha kaninyo, dili makahimo; ug nga walay makatabok gikan dinha ngari kanamo.
26And beside all this, between us and you there is a great gulf fixed: so that they which would pass from hence to you cannot; neither can they pass to us, that would come from thence.
27Ug siya miingon: Busa, amahan, ako nagaampo kanimo nga siya sugoon mo unta sa balay sa akong amahan;
27Then he said, I pray thee therefore, father, that thou wouldest send him to my father's house:
28Kay ako adunay lima ka mga igsoong lalake; aron siya magamatuod ngadto kanila, tingali unya makaari usab sila niaring dapita sa kasakitan.
28For I have five brethren; that he may testify unto them, lest they also come into this place of torment.
29Apan si Abraham miingon: Atua kanila si Moises ug ang mga manalagna; papatalinghuga sila kanila.
29Abraham saith unto him, They have Moses and the prophets; let them hear them.
30Ug siya miingon: Dili, amahan nga Abraham; kay kong usa sa mga minatay ang moadto kanila, maghinulsol sila.
30And he said, Nay, father Abraham: but if one went unto them from the dead, they will repent.
31Ug si Abraham miingon kaniya: Kong kang Moises ug sa mga manalagna dili sila managpatalinghug, dili usab sila mangalukmay bisan may usa nga mabanhaw gikan sa mga minatay.
31And he said unto him, If they hear not Moses and the prophets, neither will they be persuaded, though one rose from the dead.