Cebuano

King James Version

Matthew

22

1Ug sa mitubag si Jesus, nagsulti pag-usab kanila sa sambingay nga nagaingon.
1And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said,
2Ang gingharian sa langit sama sa usa ka hari nga nagakombira sa kasal sa iyang anak.
2The kingdom of heaven is like unto a certain king, which made a marriage for his son,
3Ug gipaadto niya ang iyang mga ulipon aron panawgon nila ang mga dinapit sa kasal. Ug nagdumili sila sa pag-adto.
3And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come.
4Gipaadtoan na usab niya sa laing mga ulipon nga nagaingon: Ania karon, naandam ko na ang pagkaon; ang akong mga nati ug mga hayup nga mga gipatambok, nangaihaw, ug ang tanan nahikay na gayud, umari kamo sa kasal.
4Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and my fatlings are killed, and all things are ready: come unto the marriage.
5Apan wala sila magtagad niini ug nanlakat sila: ang usa, sa iyang kaugalingong uma; ang usa, sa iyang patigayon,
5But they made light of it, and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:
6Ug ang uban nanagdakup sa iyang mga ulipon, ug kini gipasipalahan nila ug gipamatay.
6And the remnant took his servants, and entreated them spitefully, and slew them.
7Apan ang hari nasuko, ug gipaadtoan niya sa iyang mga sundalo, ug gipalaglag niya kadtong mga mamumuno, ug gipasunog ang lungsod nila.
7But when the king heard thereof, he was wroth: and he sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city.
8Ug nag-ingon sa iyang mga ulipon: Sa pagkamatuod ang kasal nahikay na, apan ang mga dinapit dili mga takus.
8Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they which were bidden were not worthy.
9Busa pangadto kamo sa mga kinasang-an sa mga dalan, ug ang tanan nga hingkit-an ninyo, dapita ninyo sa kombira sa kasal.
9Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage.
10Ug sa nanagpanlakaw kadtong mga ulipon sa mga dalan, ilang gitigum ang tanang mga hingsugatan nila, mga dautan ug mga maayo; ug ang kan-anan sa kasal napuno sa mga dinapit.
10So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests.
11Ug sa misulod ang hari sa pagtan-aw sa mga dinapit, hingkit-an niya didto ang usa ka tawo nga wala magsul-ob sa bisti nga alang sa kasal.
11And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:
12Ug siya miingon kaniya: Abyan, nganong misulod ka dinhi nga wala ikaw ing bisti nga alang sa kasal? Ug mihilum siya.
12And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And he was speechless.
13Unya ang hari nag-ingon sa mga sulogoon: Gapusa ninyo siya sa mga tiil ug sa mga kamot, ug isalibay ninyo siya sa kangitngitan sa gawas, didto mahitabo ang paghilak ug ang pagkagut sa mga ngipon,
13Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness, there shall be weeping and gnashing of teeth.
14Kay daghan ang mga gipanawag, apan diriyut da ang mga napili.
14For many are called, but few are chosen.
15Unya namahawa ang mga Fariseo, ug nanagsabutsabut sila sa ilang kaugalingon kong unsaon pagbitik kaniya sa iyang pagpanulti.
15Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in his talk.
16Tungod niini ilang gipaadtoan siya sa ilang mga tinon-an kauban sa mga Herodianhon sa pag-ingon: Magtutudlo, hingbaloan namo nga ikaw maminatud-on, ug nga ginatudlo mo sa matuod ang dalan sa Dios, sa walay pagtagad kang bisan kinsa, kay wala mo pagatan-awa ang pamayhon sa mga tawo.
16And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any man: for thou regardest not the person of men.
17Busa isuiti kanamo: Unsay imong hunahuna, uyon ba sa balaod ang paghatag sa buhis kang Cesar, kun dili?
17Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not?
18Apan naila ni Jesus ang ilang pagkadautan, ug nag-ingon: Nganong ginatintal ako ninyo, mga salingkapaw?
18But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, ye hypocrites?
19Ipakita kanako ang salapi sa buhis. Ug ilang gidad-an siya sa usa ka denario.
19Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny.
20Unya Siya nag-ingon kanila: Kang kinsa kini nga dagway ug kining nahasulat?
20And he saith unto them, Whose is this image and superscription?
21Sila nagaingon kaniya: Kang Cesar. Unya siya miingon kanila: Nan, magbayad kamo kang Cesar sa iya ni Cesar, ug sa Dios, sa iya sa Dios.
21They say unto him, Caesar's. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things which are Caesar's; and unto God the things that are God's.
22Ug sa hingdunggan nila kini, nanghibulong sila, ug ilang gibiyaan siya ug namahawa.
22When they had heard these words, they marvelled, and left him, and went their way.
23Niadto gihapon nga adlawa miduol kaniya ang mga Saduceo, sila nga nanag-ingon nga walay pagkabanhaw, ug nanagpangutana kaniya,
23The same day came to him the Sadducees, which say that there is no resurrection, and asked him,
24Nga nanag-ingon: Magtutudlo, si Moises nag-ingon: Kong usa ka tawo mamatay nga walay mga anak, ang iyang igsoon makapakasal sa asawa niya, ug magbangon sa kaliwat sa iyang igsoon.
24Saying, Master, Moses said, If a man die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed unto his brother.
25Nan, dinhi sa taliwala namo may pito ka managsoon nga lalake; ug ang nahauna nakapangasawa, ug namatay; ug kay wala siyay liwat, gibilin ang iyang asawa sa iyang igsoon.
25Now there were with us seven brethren: and the first, when he had married a wife, deceased, and, having no issue, left his wife unto his brother:
26Sa ingon usab nga pagkaagi ang ikaduha ug ang ikatolo, hangtud sa ikapito.
26Likewise the second also, and the third, unto the seventh.
27Ug sa human kanilang tanan, namatay usab ang babaye.
27And last of all the woman died also.
28Busa, sa pagkabanhaw, kinsa sa pito ang makaasawa kaniya? Kay ang tanan nangasawa kaniya.
28Therefore in the resurrection whose wife shall she be of the seven? for they all had her.
29Apan sa mitubag si Jesus, nag-ingon kanila: Nangasayup kamo, kay wala ninyo hibaloi ang mga Kasulatan, bisan ang gahum sa Dios.
29Jesus answered and said unto them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God.
30Kay sa pagkabanhaw dili sila makapangasawa, bisan makapamana, kondili ingon sila sa mga manolonda sa langit.
30For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
31Apan, nahatungod sa pagkabanhaw sa mga minatay, wala ba ninyo hibasahi ang gisulti sa Dios kaninyo nga nagaingon:
31But as touching the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken unto you by God, saying,
32Ako mao ang Dios ni Abraham, ug ang Dios ni Isaac; ug ang Dios ni Jacob? Ang Dios dili mao ang Dios sa mga minatay, kondili sa mga buhi.
32I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living.
33Ug sa hindunggan kini sa katawohan, nanghitingala sila sa iyang pagtolon-an.
33And when the multitude heard this, they were astonished at his doctrine.
34Apan sa pagkadungog sa mga Fariseo nga napahilum niya ang mga Saduceo, nanagtigum sila pagtingub.
34But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were gathered together.
35Ug usa kanila nga batid sa balaod, nangutana sa usa ka pangutana sa pagtintal kaniya:
35Then one of them, which was a lawyer, asked him a question, tempting him, and saying,
36Magtutudlo, unsa ang dakung sugo sa Kasugoan?
36Master, which is the great commandment in the law?
37Si Jesus miingon kaniya: Higug-maon mo ang Ginoo nga imong Dios, sa bug-os mong kasingkasing, ug sa bug-os mong kalag, ug sa bug-os mong hunahuna.
37Jesus said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38Kini mao ang nahauna ug dakung sugo.
38This is the first and great commandment.
39Ug ang ikaduha sama niini: Higugmaon mo ang imong isigkatawo ingon sa imong kaugalingon.
39And the second is like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40Dinhi niining duha ka sugo nagagikan ang tanan nga Kasugoan, ug ang mga Manalagna.
40On these two commandments hang all the law and the prophets.
41Ug samtang nanagkatigum pa ang mga Fariseo, gipangutana sila ni Jesus sa usa ka pangutana,
41While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them,
42Nga nagaingon: Unsay hunahuna ninyo nahatungod kang Cristo? Kang kinsa siya nga anak? Sila nagaingon kaniya: Anak ni David.
42Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say unto him, The son of David.
43Siya nagaingon kanila: Nan, ngano man si David sa pagsulti sa Espiritu nagangalan kaniya nga Ginoo, nga nagaingon:
43He saith unto them, How then doth David in spirit call him Lord, saying,
44ang Ginoo nag-ingon sa akong Ginoo: Lumingkod ka sa akong too, hangtud nga ikabutang ko ang imong mgakaaway sa ilalum sa imong mga tiil?
44The LORD said unto my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool?
45Kong si David nagangalan kaniya nga Ginoo, sa unsang pagkaagi nga maanak siya ni David?
45If David then call him Lord, how is he his son?
46Ug walay bisan kinsa nga nakahimo sa pagtubag kaniya ug usa ka pulong; ug walay bisan kinsa usab nga nangahas sukad niadtong adlawa sa pagpangutana kaniya ug uban pang mga pangutana.
46And no man was able to answer him a word, neither durst any man from that day forth ask him any more questions.