¹Oh Jehova, patalinghugi ang akong pag-ampo, Ug padangata ang akong pagtu-aw nganha kanimo.

¹Hear my prayer, O LORD, and let my cry come unto thee.

²Ayaw pagtagoa ang imong nawong gikan kanako sa adlaw sa akong kalisdanan: Ikiling kanako ang imong igdulungog; Sa adlaw sa akong pagsangpit, tubaga ako sa madali.

²Hide not thy face from me in the day when I am in trouble; incline thine ear unto me: in the day when I call answer me speedily.

³Kay ang akong mga adlaw nangahanaw sama sa aso, Ug ang akong mga bukog nangasunog ingon sa agipo.

³For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.

⁴Ang akong kasingkasing gisamaran ingon sa balili, ug nalaya; Kay nahakalimot ako sa pagkaon sa akong tinapay.

⁴My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.

⁵Tungod sa tingog sa akong pagagulo Ang akong mga bukog mingtapot sa akong unod.

⁵By reason of the voice of my groaning my bones cleave to my skin.

⁶Ako sama sa pelicano sa kamingawan; Ingon ako sa ngiw-ngiw sa mga dapit nga kamingawan.

⁶I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.

⁷Nagatukaw ako, ug nahimong ingon sa gorion Nga nagainusara sa ibabaw sa atop sa balay.

⁷I watch, and am as a sparrow alone upon the house top.

⁸Sa tibook nga adlaw nagatamay ang akong mga kaaway; Ang mga nangasuko batok kanako, nanagpanghimaraut kanako.

⁸Mine enemies reproach me all the day; and they that are mad against me are sworn against me.

⁹Kay nakakaon ako sa abo ingon sa tinapay, Ug gisagol ko ang akong ilimnon uban sa paghilak,

⁹For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping.

¹⁰Tungod sa imong kasuko ug sa imong kaligutgut: Kay gibayaw mo ako ug gisalikway mo ako.

¹⁰Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down.

¹¹Ang akong mga adlaw ingon sa animo nga nagalingay; Ug ako nagmala ingon sa balili.

¹¹My days are like a shadow that declineth; and I am withered like grass.

¹²Apan ikaw, Oh Jehova, magapabilin sa walay katapusan; Ug ang imong ngalan nga halandumon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

¹²But thou, O LORD, shall endure for ever; and thy remembrance unto all generations.

¹³Ikaw motindog, ug abuton ug kalooy sa Sion; Kay panahon na sa pagkalooy kaniya, Oo, ang panahon nga gitagal miabut na.

¹³Thou shalt arise, and have mercy upon Zion: for the time to favour her, yea, the set time, is come.

¹⁴Kay ang imong mga alagad nahagugma sa iyang mga bato, Ug sila adunay kalooy sa iyang mga abug.

¹⁴For thy servants take pleasure in her stones, and favour the dust thereof.

¹⁵Busa mahadlok ang mga nasud sa ngalan ni Jehova, Ug ang tanang mga hari sa yuta mangurog sa imong himaya.

¹⁵So the heathen shall fear the name of the LORD, and all the kings of the earth thy glory.

¹⁶Kay si Jehova nagpatindog sa Sion; Sa iyang himaya mitungha siya.

¹⁶When the LORD shall build up Zion, he shall appear in his glory.

¹⁷Nagatagad siya sa pag-ampo sa mga masulob-on, Ug wala niya tamaya ang pagampo nila.

¹⁷He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.

¹⁸Kini sulaton alang sa kaliwatan nga umalabut; Ug ang katawohan nga pagabuhaton magadayeg kang Jehova.

¹⁸This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the LORD.

¹⁹Kay nasud-ong niya gikan sa kahitas-an sa iyang balaang puloyanan; Gikan sa langit natan-aw ni Jehova ang yuta;

¹⁹For he hath looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;

²⁰Aron sa pagpatalinghug sa panghupaw sa binilanggo; Aron sa pagbuhi niadtong mga sinilotan sa kamatayon;

²⁰To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;

²¹Aron isugilon sa mga tawo ang ngalan ni Jehova sa Sion, Ug ang iyang pagdayeg didto sa Jerusalem;

²¹To declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;

²²Sa diha nga ang mga katawohan managtigum sa tingub, Ug ang mga gingharian, aron sa pag-alagad kang Jehova.

²²When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.

²³Iyang gipaluya ang akong kusog diha sa dalan; Gipahamubo niya ang akong mga adlaw.

²³He weakened my strength in the way; he shortened my days.

²⁴Miingon ako: Oh Dios ko, ayaw ako pagkuhaa sa kinataliwad-an sa akong mga adlaw: Ang imong katuigan nagapadayon ngadto sa tanang mga kaliwatan.

²⁴I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years are throughout all generations.

²⁵Sa kanhi pa gayud gitukod mo ang patukoranan sa yuta; Ug ang mga langit mao ang mga buhat sa imong mga kamot.

²⁵Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens are the work of thy hands.

²⁶Sila mangahanaw, apan ikaw molungtad; Oo, silang tanan mangadaan sama sa bisti; Ingon sa usa ka bisting-ilisan nga pagailisan mo sila, ug sila pagaalid-an:

²⁶They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed:

²⁷Apan ikaw mao sa gihapon, Ug ang imong mga tuig walay katapusan.

²⁷But thou art the same, and thy years shall have no end.

²⁸Ang mga anak sa imong mga ulipon managpadayon, Ug ang ilang kaliwat mapalig-on sa atubangan nimo.

²⁸The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.