1Jehova, ang akong kasingkasing dili palabilabihon, ni mapahitason ang akong mga mata; Ni magabansay-bansay ako sa akong kaugalingon alang sa mga dagkung butang, Kun sa mga butang nga hilabihan da ka katingalahan alang kanako.
1Lord, my heart is not haughty, nor mine eyes lofty: neither do I exercise myself in great matters, or in things too high for me.
2Sa pagkatinuod gialam-alaman kore ug gipahilum ko ang akong kalag; Sama sa usa ka bata nga gilutas sa iyang inahan, Sama sa usa ka bata nga gilutas ang akong kalag sa sulod nako.
2Surely I have behaved and quieted myself, as a child that is weaned of his mother: my soul is even as a weaned child.
3Oh Israel, lumaum ka kang Jehova Sukad karon ngadto sa umalabut ug sa walay katapusan.
3Let Israel hope in the LORD from henceforth and for ever.