¹Oh Jehova, ikaw nakasusi kanako, ug nahibalo kanako .

¹O lord, thou hast searched me, and known me.

²Ikaw nahibalo sa akong paglingkod ug sa akong pagtindog; Ikaw nakasabut sa akong hunahuna bisan sa halayo.

²Thou knowest my downsitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off.

³Ikaw nagasusi sa akong alagianan ug sa akong paghigda, Ug ikaw nahibalo sa tanan ko nga mga dalan.

³Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted with all my ways.

⁴Kay walay mausa ka pulong sa akong dila, Kondili, Oh Jehova, ania karon, ang tanan hibaloan nimo.

⁴For there is not a word in my tongue, but, lo, O LORD, thou knowest it altogether.

⁵Sa likod ug sa atubangan gibantayan mo ako, Ug kanako gitapion mo ang imong kamot.

⁵Thou hast beset me behind and before, and laid thine hand upon me.

⁶Alang kanako katingalahan kining kinaadmana; Kini hataas, dili ako makakab-ut niini.

⁶Such knowledge is too wonderful for me; it is high, I cannot attain unto it.

⁷Asa ba ako paingon gikan sa imong Espiritu? Kun asa ba ako mokalagiw gikan sa imong presencia?

⁷Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?

⁸Kong mosaka ako ngadto sa langit, didto atua ikaw: Kong sa Sheol pagabuhaton ko ang akong higdaanan, ania karon, didto atua ikaw.

⁸If I ascend up into heaven, thou art there: if I make my bed in hell, behold, thou art there.

⁹Kong itaud ko ang mga pako sa kaadlawon, Ug magapuyo sa labing mga kinatumyang dapit sa dagat;

⁹If I take the wings of the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea;

¹⁰Bisan pa didto magamando ang imong kamot kanako, Ug ang imong toong kamot magagunit kanako.

¹⁰Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.

¹¹Kong moingon ako: Sa pagkamatuod, ang kangitngit motikyup kanako. Ug ang kahayag nga nagalibut kanako mahimong gabii;

¹¹If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.

¹²Bisan ngani ang kangitngit dili makatago gikan kanimo, Kondili ang kagabhion mohayag ingon sa kasanag sa adlaw: Kanimo ang kangitngit ug ang kahayag managsama lamang.

¹²Yea, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light are both alike to thee.

¹³Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin: Sa tagoangkan sa akong inahan, imong gitabonan ako.

¹³For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother's womb.

¹⁴Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo; tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamut ang pagbuhat kanako: Kahibulongan man ang imong mga buhat; Ug kini hibaloan kaayo sa akong kalag.

¹⁴I will praise thee; for I am fearfully and wonderfully made: marvellous are thy works; and that my soul knoweth right well.

¹⁵Ang akong lawas wala hisalipdi gikan kanimo, Sa diha nga sa tago gibuhat ako, Ug sa pagbuhat nga kahibulongan didto sa mga dapit nga labing ubos sa yuta.

¹⁵My substance was not hid from thee, when I was made in secret, and curiously wrought in the lowest parts of the earth.

¹⁶Sa wala pa mahingpit ang lawas ko, nakita na sa imong mga mata; Ug diha sa imong basahon nahasulat na ang tanan, Bisan pa ngani ang mga adlaw nga natudlo alang kanako , Sa diha nga wala pay miabut kanila.

¹⁶Thine eyes did see my substance, yet being unperfect; and in thy book all my members were written, which in continuance were fashioned, when as yet there was none of them.

¹⁷Pagkabililhon usab sa imong mga hunahuna alang kanako, Oh Dios! Pagkadaku sa hilabihan ang gidaghanon nila!

¹⁷How precious also are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!

¹⁸Kong isipon ko sila labing daghan pa sila kay sa gidaghanon sa balas: Sa akong paghimata, ako anaa gihapon kanimo.

¹⁸If I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.

¹⁹Sa pagkamatuod gayud imong pagapatyon ang tawong dautan, Oh Dios: Busa pahalayo kamo kanako, kamong mga tawo nga giuhaw sa dugo.

¹⁹Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.

²⁰Kay sa mga pasipala, nanagsulti sila batok kanimo, Ug ang imong mga kaaway nanaggamit sa imong ngalan sa walay kapuslanan.

²⁰For they speak against thee wickedly, and thine enemies take thy name in vain.

²¹Wala ba nako pagdumti sila, Oh Jehova, sila nga nanagdumot kanimo? Ug wala ba ako masubo niadtong nanagpanukol batok kanimo?

²¹Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?

²²Gidumtan ko sila uban sa hingpit nga pagdumot: Sila nahimong akong mga kaaway.

²²I hate them with perfect hatred: I count them mine enemies.

²³Susiha ako, Oh Dios, ug hibaloi ang akong kasingkasing: Sulayi ako, ug hibaloi ang akong mga hunahuna;

²³Search me, O God, and know my heart: try me, and know my thoughts:

²⁴Ug tan-awa kong kanako aduna bay dalan sa pagkadautan, Ug mandoi ako sa dalan nga walay katapusan.

²⁴And see if there be any wicked way in me, and lead me in the way everlasting.