1Sa pagkamatuod ang Dios mao ang maayo sa Israel, Bisan kanila nga mga ulay ug kasingkasing.
1Truly God is good to Israel, even to such as are of a clean heart.
2Apan alang kanako, daw mahidalinas na ang akong mga tiil; Diriyut na mahiligas ang akong mga lakang.
2But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
3Kay nasina ako sa mga palabilabihon, Sa diha nga natan-aw ko ang kauswagan sa mga dautan.
3For I was envious at the foolish, when I saw the prosperity of the wicked.
4Kay walay mga kahapdos ang ilang kamatayon; Apan hinonoa ang ilang kusog nagapadayon.
4For there are no bands in their death: but their strength is firm.
5Sila wala sa kalisdanan ingon sa uban nga mga tawo; Ni sila gihampak sama sa ubang mga tawo.
5They are not in trouble as other men; neither are they plagued like other men.
6Busa ang palabilabi maingon sa kulentas sa ilang liog; Ang pagpanlupig nasul-ob kanila ingon sa usa ka bisti.
6Therefore pride compasseth them about as a chain; violence covereth them as a garment.
7Ang ilang mga mata nagbudlat sa katambok: Ang anaa kanila labaw sa kay sa ikatagbaw sa pangandoy sa kasingkasing.
7Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
8Nanagyubit sila, ug diha sa kadautan nanaglituk sila ug pagdaugdaug: Nanagsulti sila nga mapahitas-on.
8They are corrupt, and speak wickedly concerning oppression: they speak loftily.
9Ginapatunong nila ang ilang mga baba ngadto sa kalangitan, Ug ang ilang dila nagasuroy latas sa yuta.
9They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10Tungod niana ang iyang katawohan mingbalik dinhi; Ug ang mga tubig sa usa ka copa nga puno gititi nila.
10Therefore his people return hither: and waters of a full cup are wrung out to them.
11Ug sila nagaingon: Unsaon sa pagkahibalo sa Dios? Ug aduna bay kahibalo ang Hataas Uyamut?
11And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
12Ania karon, kini mao ang mga dautan; Ug, sanglit anaa kanunay sa kasayon, sila ming-uswag sa mga bahandi.
12Behold, these are the ungodly, who prosper in the world; they increase in riches.
13Sa pagkamatuod kawang lamang ang paghinlo ko sa akong q2 kasingkasing, Ug ang paghunaw sa akong mga kamot sa pagka-inocente;
13Verily I have cleansed my heart in vain, and washed my hands in innocency.
14Kay gihampak ako sa tibook nga adlaw, Ug gicastigo sa matag-buntag.
14For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
15Kong nag-ingon pa unta ako: Magasulti ako niini: Ania karon, ako nagmabudhion sa kaliwatan sa imong mga anak.
15If I say, I will speak thus; behold, I should offend against the generation of thy children.
16Sa diha nga naghunahuna ako unsaon ko sa pagkahibalo niini, Kini mahapdos kaayo nga buhat alang kanako;
16When I thought to know this, it was too painful for me;
17Hangtud nga miadto ako sa balaang puloy-anan sa Dios, Ug nagpamalandong sa katapusan nilang sangputanan.
17Until I went into the sanctuary of God; then understood I their end.
18Sa pagkamatuod gayud gibutang mo sila sa mga dapit nga madanglog: Gisalikway mo sila ngadto sa pagkalaglag.
18Surely thou didst set them in slippery places: thou castedst them down into destruction.
19Naunsa nga sa pagkadali sila nahimong usa ka awa-aw! Nangaut-ut gayud sila uban ang mga kalisang.
19How are they brought into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
20Ingon sa usa ka damgo sa diha nga ang usa ka tawo mahagmata, Ingon niini, Oh Ginoo, sa diha nga ikaw mahagmata, pagatamayon mo ang ilang larawan.
20As a dream when one awaketh; so, O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
21Kay gisakit ang akong kalag, Ug ako mibati ug kangutngut sa akong kasingkasing:
21Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
22Pagkamabangis nako, ug pagkaburong; Ingon sa usa ka mananap ako sa atubangan mo.
22So foolish was I, and ignorant: I was as a beast before thee.
23Bisan pa niana, ako ania gihapon uban kanimo: Gikuptan mo ang too ko nga kamot.
23Nevertheless I am continually with thee: thou hast holden me by my right hand.
24Ikaw magamando kanako uban sa imong pagtambag, Ug sa ulahi pagadawaton mo ako sa himaya.
24Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me to glory.
25Kinsa may ako sa langit kondili ikaw da ? Ug walay bisan kinsa dinhi sa ibabaw sa yuta nga akong gitinguha gawas kanimo.
25Whom have I in heaven but thee? and there is none upon earth that I desire beside thee.
26Ang akong unod ug ang akong kasingkasing nangaluya; Apan ang Dios mao ang kalig-on sa akong kasingkasing, ug ang akong bahin sa walay katapusan.
26My flesh and my heart faileth: but God is the strength of my heart, and my portion for ever.
27Kay ania karon, sila nga nanagpahalayo gikan kanimo mangahanaw: Imong gilaglag silang tanan nga nanagpakighilawas, nga mingbulag gikan kanimo.
27For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go a whoring from thee.
28Apan maayo alang kanako ang pagpahaduol ngadto sa Dios: Ang Ginoo nga si Jehova gihimo ko nga akong dalangpanan, Aron isugilon ko ang tanan mong mga buhat.
28But it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.