¹Kay atong hingbaloan, nga kong ang balay nga yutan-on nga atong balongbalong, mabungkag, kita may usa ka tinukod gikan sa Dios, usa ka balay nga dili binuhat sa kamot, balay nga walay katapusan sa mga langit.

¹For we have known that if our earthly house of the tabernacle may be thrown down, a building from God we have, an house not made with hands — age-during — in the heavens,

²Kay sa pagkamatuod dinhi mini nagaagulo kita, nga nangandoy nga masul-oban kita sa atong puloy-anan nga gikan sa langit;

²for also in this we groan, with our dwelling that is from heaven earnestly desiring to clothe ourselves,

³Kong ugaling matuod nga nasul oban kita, dili kita hikaplagan nga mga hubo.

³if so be that, having clothed ourselves, we shall not be found naked,

⁴Kay sa pagkamatuod kita nga ania niining balongbalong, nagaagulo, sanglit hingbug-atan kita; kay dili kita buot nga mahuboan, kondili nga masul-oban kita, aron ang pagka-may-kamatayon pagalamyon sa kinabuhi.

⁴for we also who are in the tabernacle do groan, being burdened, seeing we wish not to unclothe ourselves, but to clothe ourselves, that the mortal may be swallowed up of the life.

⁵Karon siya nga nagbuhat gayud kanato niini, mao ang Dios; nga naghatag kanato sa pasalig sa Espiritu.

⁵And He who did work us to this self-same thing [is] God, who also did give to us the earnest of the Spirit;

⁶Busa sa nagasalig kita gihapon, ug sa hingbaloan kana samtang nagapuyo pa kita sa lawas, wala kita didto sa Ginoo,

⁶having courage, then, at all times, and knowing that being at home in the body, we are away from home from the Lord, —

⁷(Kay nagalakaw kita pinaagi sa pagtoo, dili pinaagi sa pagtan-aw).

⁷for through faith we walk, not through sight —

⁸Kita may maayong pagsalig, naga-ingon ako, ug nahimuot hinoon nga mobiya sa lawas, ug mopuyo uban sa Ginoo.

⁸we have courage, and are well pleased rather to be away from the home of the body, and to be at home with the Lord.

⁹Busa usab naninguha kita nga bisan sa sulod, kun sa gawas sa lawas, magpahimuot kita kaniya.

⁹Wherefore also we are ambitious, whether at home or away from home, to be well pleasing to him,

¹⁰Kay kinahanglan kitang tanan igapahayag sa atubangan sa hukmanan ni Cristo, aron ang tagsatagsa makadawat sa mga butang nga nabuhat pinaagi sa lawas, sumala sa iyang paggawi kong maayo ba, kun dautan.

¹⁰for all of us it behoveth to be manifested before the tribunal of the Christ, that each one may receive the things [done] through the body, in reference to the things that he did, whether good or evil;

¹¹Busa sa hingbaloan namo ang kahadlok sa Ginoo, ginalukmay namo ang mga tawo: apan kami nangahimong dayag sa Dios, ug ginalauman ko nga kami nangahimong dayag usab sulod sa inyong mga kaisipan.

¹¹having known, therefore, the fear of the Lord, we persuade men, and to God we are manifested, and I hope also in your consciences to have been manifested;

¹²Wala kami magapakaayo pag-usab sa among kaugalingon kaninyo, kondili among ginahatag kaninyo ang higayon sa paghimaya alang kanamo, aron kamo adunay ikatubag niadtong mga nagahimaya sa ilang panagway, ug dili sa kasingkasing.

¹²for not again ourselves do we recommend to you, but we are giving occasion to you of glorifying in our behalf, that ye may have [something] in reference to those glorifying in face and not in heart;

¹³Kay, kun kami nawad-an sa buot, kana alang sa himaya sa Dios; kun mga mabuot kami, kana alang kaninyo.

¹³for whether we were beside ourselves, [it was] to God; whether we be of sound mind — [it is] to you,

¹⁴Kay ang gugma ni Cristo nagapugos kanamo; kay nagahukom kami sa ingon niini: nga ang usa namatay alang sa tanan, busa ang tanan nangamatay.

¹⁴for the love of the Christ doth constrain us, having judged thus: that if one for all died, then the whole died,

¹⁵Ug siya namatay alang sa tanan, aron sila nga mga buhi dili na magkinabuhi alang sa ilang kaugalingon kondili alang niadtong namatay ug nabanhaw alang kanila.

¹⁵and for all he died, that those living, no more to themselves may live, but to him who died for them, and was raised again.

¹⁶Busa, kutob karon kita walay bisan kinsa nga giila ingon sa unod; ug bisan si Cristo giila ta kaniadto ingon sa unod, apan karon dili na kita moila kaniya sa maong paagi.

¹⁶So that we henceforth have known no one according to the flesh, and even if we have known Christ according to the flesh, yet now we know him no more;

¹⁷Busa kong bisan kinsa ang anaa kang Cristo, bag-o siya nga binuhat; ang mga butang nga daan nanagpangagi na; ania karon, sila nangabag-o.

¹⁷so that if any one [is] in Christ — [he is] a new creature; the old things did pass away, lo, become new have the all things.

¹⁸Apan ang tanang mga butang gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto sa iyang kaugalingon pinaagi kang Cristo; ug naghatag kanato sa ministerio sa pagpasig-uli;

¹⁸And the all things [are] of God, who reconciled us to Himself through Jesus Christ, and did give to us the ministration of the reconciliation,

¹⁹Nga mao, nga ang Dios diha kang Cristo nga nagapasig-uli sa kalibutan ngadto sa iyang kaugalingon, nga wala niya pag-isipa ang ilang mga paglapas; ug gitugyan kanamo ang pulong sa pagpasig-uli.

¹⁹how that God was in Christ — a world reconciling to Himself, not reckoning to them their trespasses; and having put in us the word of the reconciliation,

²⁰Busa, mga tinugyanan kami tungod kang Cristo, maingon nga ang Dios nagatambag pinaagi kanamo: Nagapangaliyupo kami kaninyo tungod kang Cristo, magpasig-uli kamo sa Dios.

²⁰in behalf of Christ, then, we are ambassadors, as if God were calling through us, we beseech, in behalf of Christ, `Be ye reconciled to God;`

²¹Siya nga wala makaila ug sala, gipakasalaan siya tungod kanato, aron kita diha kaniya mamahimong pagkamatarung sa Dios.

²¹for him who did not know sin, in our behalf He did make sin, that we may become the righteousness of God in him.