¹Busa, mga hinigugma, sa nabatonan nato kini nga mga saad, managhinlo kita sa tanan nga kahugawan sa unod ug sa espiritu, magmahingpit sa pagkabalaan diha sa kahadlok sa Dios.

¹Having, then, these promises, beloved, may we cleanse ourselves from every pollution of flesh and spirit, perfecting sanctification in the fear of God;

²Ablihi ang inyong mga kasingkasing alang kanamo: kami walay gibuhat nga dili matarung sa bisan kang kinsa; kami walay gidaut nga bisan kinsa; kami wala mamintaha bisan kang kinsa;

²receive us; no one did we wrong; no one did we waste; no one did we defraud;

³Wala ko ipamulong kini sa paghukom sa silot kaninyo kay nag-ingon ako kaniadto, nga ania kamo sa among mga kasingkasing, sa pagpakamatay uban kaninyo ug sa pagpuyo uban kaninyo.

³not to condemn you do I say [it], for I have said before that in our hearts ye are to die with and to live with;

⁴Daku ang kaisug ko sa pagsulti kaninyo; daku ang paghimaya ko mahi-tungod kaninyo; napuno ako sa paglipay; miawas kanako ang pagmaya sa taliwala sa tanan namong mga kagul-anan.

⁴great [is] my freedom of speech unto you, great my glory on your behalf; I have been filled with the comfort, I overabound with the joy on all our tribulation,

⁵Kay bisan sa pag-abut namo sa Macedonia, walay kapahulayan ang among unod; kondili ginaipit kami sa tanan nga paagi: sa gawas, mga pakig-away; sa sulod, mga kahadlok.

⁵for also we, having come to Macedonia, no relaxation hath our flesh had, but on every side we are in tribulation, without [are] fightings, within — fears;

⁶Walay sapayan, siya nga nagalipay sa mga mapinaubsanon, ang Dios, nagalipay kanamo pinaagi sa pag-abut ni Tito;

⁶but He who is comforting the cast-down — God — He did comfort us in the presence of Titus;

⁷Ug dili lamang tungod sa iyang pag-abut, kondili tungod usab sa paglipay nga inyong gilipay kaniya, sa iyang pagsugilon kanamo sa inyong mainit nga paghandum, sa inyong kasubo, sa inyong kaawa tungod kanako, sa pagkaagi nga milabi ang akong kalipay.

⁷and not only in his presence, but also in the comfort with which he was comforted over you, declaring to us your longing desire, your lamentation, your zeal for me, so that the more I did rejoice,

⁸Kay bisan gipasubo ko kamo tungod sa akong sulat, wala ako magbasul niini; bisan nakagbasul ako niini kaniadto; (kay nakita ko, nga kadtong sulata nakapasubo kaninyo, sa makadiyut lamang).

⁸because even if I made you sorry in the letter, I do not repent — if even I did repent — for I perceive that the letter, even if for an hour, did make you sorry.

⁹Karon nalipay ako, dili tungod kay nakapasubo ako kaninyo, kondili kay nanagsubo kamo ngadto sa paghinulsol; kay gipasubo kamo sa paagi nga diosnon, aron kamo dili mapildihan bisan sa unsa tungod kanamo.

⁹I now do rejoice, not that ye were made sorry, but that ye were made sorry to reformation, for ye were made sorry toward God, that in nothing ye might receive damage from us;

¹⁰Kay ang diosnong pagkasubo, nagabunga ug paghinulsol ngadto sa kaluwasan, nga dili pagabasuian; apan ang kasubo nga iya sa kalibutan nagapamunga ug kamatayon.

¹⁰for the sorrow toward God reformation to salvation not to be repented of doth work, and the sorrow of the world doth work death,

¹¹Kay tan-awa, kining maong butang nga nakapasubo sa paagi nga diosnon, daw unsa ang pagkamainiton sa pag-amoma nga nahimo diha kaninyo; daw unsa ang pagkamainiton sa paglaban kaninyo; daw unsa nga kaligutgut; daw unsa nga kahadlok; daw unsa nga kainit nga paghandum; daw unsa nga kakugi; daw unsa nga pagpanimalus! Sa tanan nanagpadayag kamo nga mga putli sa bulohaton.

¹¹for, lo, this same thing — your being made sorry toward God — how much diligence it doth work in you! but defence, but displeasure, but fear, but longing desire, but zeal, but revenge; in every thing ye did approve yourselves to be pure in the matter.

¹²Busa bisan ako nagsulat kaninyo, wala ko kadto sulata tungod sa hinungdan niya nga nagbuhat sa sala, bisan tungod kaniya nga nag-antus sa sala, kondili aron ang inyong mainitong pag-amoma alang kanamo, mapadayag sa atubangan sa Dios.

¹²If, then, I also wrote to you — not for his cause who did wrong, nor for his cause who did suffer wrong, but for our diligence in your behalf being manifested unto you before God —

¹³Tungod niini, ginalipay kami; ug sa among paglipay, ginalipay namo sa hilabihan gayud ang kalipayan ni Tito, kay ang iyang espiritu nabag-o pag-usab tungod kaninyong tanan.

¹³because of this we have been comforted in your comfort, and more abundantly the more did we rejoice in the joy of Titus, that his spirit hath been refreshed from you all;

¹⁴Kay, kong may gihimaya ako kaniya tungod kaninyo, wala ako maulawi; apan ingon nga kami nagasulti kaninyo sa tanang mga butang sa tinuod, ingon usab ang among paghimaya sa atubangan ni Tito, nakita nga matuod.

¹⁴because if anything to him in your behalf I have boasted, I was not put to shame; but as all things in truth we did speak to you, so also our boasting before Titus became truth,

¹⁵Ug ang iyang mga pagbati nga kinasingkasing nagamadagayaon pa gayud alang kaninyo, samtang mahinum-dum siya sa pagkamatinumanon ninyo nga tanan, unsa nga uban sa kahadlok ug pagkurog gidawat ninyo siya.

¹⁵and his tender affection is more abundantly toward you, remembering the obedience of you all, how with fear and trembling ye did receive him;

¹⁶Ginakalipay ko nga sa tanan ako may malig-ong pagsalig kaninyo.

¹⁶I rejoice, therefore, that in everything I have courage in you.