¹Mga hinigugma, kini mao na ang ikaduha nga sulat, nga gisulat ko kaninyo; niining duha giagda ko ang inyong lunsay nga panghunahuna pinaagi sa pagpahinumdum kaninyo;

¹This, now, beloved, a second letter to you I write, in both which I stir up your pure mind in reminding [you],

²Aron hinumduman ninyo ang mga pulong nga gisulti kaniadto sa mga balaang manalagna, ug ang sugo sa Ginoo ug Manluluwas pinaagi sa inyong mga apostoles;

²to be mindful of the sayings said before by the holy prophets, and of the command of us the apostles of the Lord and Saviour,

³Sa hibaloan ninyo una kini, nga sa katapusan nga mga adlaw, mangabut ang mga mayubiton nga may pagyubit, nga magasunod sa ilang kaugalingong mga kailibgon,

³this first knowing, that there shall come in the latter end of the days scoffers, according to their own desires going on,

⁴Nga nagaingon: Hain na ang saad sa iyang pag-anhi? Kay sukad sa adlaw nga nangatulog ang mga ginikanan, ang tanang mga butang nagapadayon ingon sa gihapon gikan sa sinugdan sa pagbuhat sa langit ug yuta.

⁴and saying, `Where is the promise of his presence? for since the fathers did fall asleep, all things so remain from the beginning of the creation;`

⁵Kay kini ginakalimtan nila pagtuyo, nga may mga langit sukad sa daan pa nga panahon, ug yuta nga giumol gikan sa tubig ug sa kinataliwad-an sa tubig, pinaagi sa pulong sa Dios;

⁵for this is unobserved by them willingly, that the heavens were of old, and the earth out of water and through water standing together by the word of God,

⁶Nga tungod niana, ang kalibutan nga kaniadto gilunopan sa tubig, nawala.

⁶through which the then world, by water having been deluged, was destroyed;

⁷Apan ang mga langit nga mao karon ug ang yuta, pinaagi sa maong pulong, gitagana alang sa kalayo sa adlaw sa paghukom, ug sa paglaglag sa mga tawo nga dili-diosnon.

⁷and the present heavens and the earth, by the same word are treasured, for fire being kept to a day of judgment and destruction of the impious men.

⁸Apan, mga hinigugma, ayaw ninyo paghikalimti kining usa ka butang, nga ang usa ka adlaw sa atubangan sa Ginoo, ingon sa usa ka libo ka tuig, ug ang usa ka libo ka tuig ingon sa usa ka adlaw.

⁸And this one thing let not be unobserved by you, beloved, that one day with the Lord [is] as a thousand years, and a thousand years as one day;

⁹ang Ginoo dili magalangan mahitungod sa iyang saad, ingon sa paglangan sa gihunahuna sa uban; apan siya may pagkamapailubon alang kaninyo, sanglit dili buot nga may bisan kinsa nga mawala, kondili nga ang tanan makadangat sa paghinulsol.

⁹the Lord is not slow in regard to the promise, as certain count slowness, but is long-suffering to us, not counselling any to be lost but all to pass on to reformation,

¹⁰Apan ang adlaw sa Ginoo moabut ingon sa usa ka kawatan; nga unya ang mga langit moagi sa daku gayud nga dinagook; ug ang mga butang sa kalangitan mangatunaw sa hilabihang kainit sa siga, ug pagasunogon ang yuta ug ang mga buhat nga ania niini.

¹⁰and it will come — the day of the Lord — as a thief in the night, in which the heavens with a rushing noise will pass away, and the elements with burning heat be dissolved, and earth and the works in it shall be burnt up.

¹¹Sanglit kay pagatunawon kining tanang mga butang, unsa man ang pagka-kinahanglan gayud nga magpuyo kamo sa balaan nga kinabuhi ug pagka-diosnon.

¹¹All these, then, being dissolved, what kind of persons doth it behove you to be in holy behaviours and pious acts?

¹²Nga magapaabut kamo ug magatinguha kamo sa tinud-anay gayud sa pag-abut sa adlaw sa Dios; nga sa maong adlaw, nga tungod niini ang mga langit nga nagadilaab mangatunaw ug ang mga butang sa kalangitan mangatunaw sa hilabihang kainit sa siga?

¹²waiting for and hasting to the presence of the day of God, by which the heavens, being on fire, shall be dissolved, and the elements with burning heat shall melt;

¹³Apan, sumala sa iyang saad, nagapaabut kita sa bag-ong mga langit ug sa bag-ong yuta, nga niini nagapabilin ang pagkamatarung.

¹³and for new heavens and a new earth according to His promise we do wait, in which righteousness doth dwell;

¹⁴Tungod niini, mga hinigugma, kay nagapaabut man kamo niining mga butanga, maninguha kamo sa kakugi gayud nga makakaplag kamo diha sa pakigdait, sa walay mansa ug walay ikasaway sa iyang atubangan.

¹⁴wherefore, beloved, these things waiting for, be diligent, spotless and unblameable, by Him to be found in peace,

¹⁵Ug ilhon ninyo nga ang pagkamapailubon sa atong Ginoo mao ang kaluwasan, sumala usab sa gisulat kaninyo sa atong hinigugmang igsoon nga si Pablo, sumala sa kaalam nga gihatag kaniya;

¹⁵and the long-suffering of our Lord count ye salvation, according as also our beloved brother Paul — according to the wisdom given to him — did write to you,

¹⁶Ingon man sa tanan niyang mga sulat, nga kanila ginapamulong niya kining mga butanga; nga ang uban kanila mga malisud nga sabton, nga ginatuis sa mga burong ug mga mahuyang, ingon sa ginabuhat usab nila sa uban nga mga kasulatan ngadto sa ilang kaugalingong pagkalaglag.

¹⁶as also in all the epistles, speaking in them concerning these things, among which things are certain hard to be understood, which the untaught and unstable do wrest, as also the other Writings, unto their own destruction.

¹⁷Busa kamo, mga hinigugma, sa nahibaloan ninyo kini nga daan, magmatngon kamo aron dili kamo madala sa kasaypanan sa mga masupilon, ug mahulog kamo gikan sa inyong kaugalingong kalig-on.

¹⁷Ye, then, beloved, knowing before, take heed, lest, together with the error of the impious being led away, ye may fall from your own stedfastness,

¹⁸Apan managtubo kamo diha sa gracia ug sa pag-ila sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesucristo. Kaniya ang himaya, karon ug ingon man sa walay katapusan. Amen.

¹⁸and increase ye in grace, and in the knowledge of our Lord and Saviour Jesus Christ; to him [is] the glory both now, and to the day of the age! Amen.