¹Apan usa ka tawo, nga ginganlan si Ananias, uban si Safira nga iyang asawa, nagbaligya ug usa ka katigayonan,

¹And a certain man, Ananias by name, with Sapphira his wife, sold a possession,

²Ug gitagoan niya ang bahin sa bili, nga hingbaloan usab sa iyang asawa; ug gidala niya ang usa ka bahin, ug gibutang niya sa tiilan sa mga apostoles.

²and did keep back of the price — his wife also knowing — and having brought a certain part, at the feet of the apostles he laid [it].

³Apan miingon si Pedro: Ananias, nganong gipuno ni satanas ang imong kasingkasing, aron magbakak ka sa Espiritu Santo, ug magtago ka sa bahin sa bili sa yuta?

³And Peter said, `Ananias, wherefore did the Adversary fill thy heart, for thee to lie to the Holy Spirit, and to keep back of the price of the place?

⁴Sa diha pa kini kanimo, wala ba magpabilin nga imong kaugalingon? Ug sa nabaligya na, wala na ba sa imong pagbulot-an? Nganong gibatonan mo kini sa imong kasingkasing? Wala ka magbakak sa tawo, kondili sa Dios.

⁴while it remained, did it not remain thine? and having been sold, in thy authority was it not? why [is] it that thou didst put in thy heart this thing? thou didst not lie to men, but to God;`

⁵Ug sa pagkadungog ni Ananias niini nga mga pulonga, napukan siya ug nabugto ang iyang gininhawa; ug giabut sa dakung kahadlok ang tanang mga nakadungog niini.

⁵and Ananias hearing these words, having fallen down, did expire, and great fear came upon all who heard these things,

⁶Ug ang mga batan-on mitindog, ug ilang gilimisan siya, ug ilang gidala sa gawas ug gilubong,

⁶and having risen, the younger men wound him up, and having carried forth, they buried [him].

⁷Ug sa miagi na ang tolo ka takna, misulod ang iyang asawa nga wala manghibalo sa nahitabo.

⁷And it came to pass, about three hours after, that his wife, not knowing what hath happened, came in,

⁸Ug si Pedro miingon kaniya: lasoy mo kanako, gibaligya ba ninyo sa maong bili ang yuta? Ug siya miingon: Oo, sa maong bili.

⁸and Peter answered her, `Tell me if for so much ye sold the place;` and she said, `Yes, for so much.`

⁹Ug si Pedro miingon kaniya: Nganong nagkasabut kamo sa pagsulay sa Espiritu sa Ginoo? Ania karon, anaa sa pultahan ang mga tiil niadtong mga nanaglubong sa imong bana, ug magadala kanimo sa gawas.

⁹And Peter said unto her, `How was it agreed by you, to tempt the Spirit of the Lord? lo, the feet of those who did bury thy husband [are] at the door, and they shall carry thee forth;`

¹⁰Ug siya napukan gilayon sa iyang tiilan, ug nabugto ang gininhawa. Ug ang mga batan-on mingsulod, ug hingkaplagan siya nga patay na, ug siya gidala nila sa gawas, ug gilubong tupad sa iyang bana.

¹⁰and she fell down presently at his feet, and expired, and the young men having come in, found her dead, and having carried forth, they buried [her] by her husband;

¹¹Ang dakung kahadlok miabut sa tibook nga iglesia ug niadtong tanan nga nakadungog niining mga butanga.

¹¹and great fear came upon all the assembly, and upon all who heard these things.

¹²Ug daghang mga ilhanan ug mga katingalahan ang gibuhat pinaagi sa mga kamot sa mga apostoles sa atubangan sa katawohan. Ug didto silang tanan, nga nagkahiusa sa alagian ni Salomon.

¹²And through the hands of the apostles came many signs and wonders among the people, and they were with one accord all in the porch of Solomon;

¹³Apan sa uban walay nangahas sa pag-ipon kanila; labut pa niini, sila gipakadaku gayud sa katawohan.

¹³and of the rest no one was daring to join himself to them, but the people were magnifying them,

¹⁴Ug nadugangan pa gayud ang mga magtotoo ngadto sa Ginoo, sa mga panon sa mga lalake, ug sa mga babaye usab;

¹⁴(and the more were believers added to the Lord, multitudes both of men and women,)

¹⁵Sa pagkaagi nga bisan pa ang mga masakiton gidala nila ngadto sa mga dalan, ug ilang ginabutang sila sa mga higdaanan ug sa mga lantay, aron nga sa pag-agi ni Pedro, ang uban kanila malandungan bisan sa labing diyutay na lamang sa iyang anino.

¹⁵so as into the broad places to bring forth the ailing, and to lay [them] upon couches and mats, that at the coming of Peter, even [his] shadow might overshadow some one of them;

¹⁶Ug midugok usab ang panon sa katawohan gikan sa mga lungsod nga nagalibot sa Jerusalem, nga nagadala ug mga masakiton, ug mga ginasakit sa mga espiritu nga mahugaw ug giayo silang tanan.

¹⁶and there were coming together also the people of the cities round about to Jerusalem, bearing ailing persons, and those harassed by unclean spirits — who were all healed.

¹⁷Apan mitindog ang labawng sacerdote, ug ang tanang kauban niya, nga mao ang pundok sa mga Saduceo, ug napuno sila sa kasina,

¹⁷And having risen, the chief priest, and all those with him — being the sect of the Sadducees — were filled with zeal,

¹⁸Ug gidakup nila ang mga apostoles, ug gipanulod nila sa bilanggoan sa lungsod.

¹⁸and laid their hands upon the apostles, and did put them in a public prison;

¹⁹Apan ang usa ka manolonda sa Ginoo, miabli sa kagabhion sa mga pultahan sa bilanggoan; ug sa ilang gihatud siya sa gawas, nag-ingon:

¹⁹and a messenger of the Lord through the night opened the doors of the prison, having also brought them forth, he said,

²⁰Lakaw kamo, ug manindog kamo sa templo ug isulti ninyo sa katawohan ang tanang mga pulong niini nga Kinabuhi.

²⁰`Go on, and standing, speak in the temple to the people all the sayings of this life;`

²¹Ug sa pagkadungog nila niini misulod sila sa buntag pa kaayo sa templo, ug nagpanudlo sila. Ug miabut ang labawng sacerdote ug ang mga kauban niya, ug gitawag ang Sanhedrin, ug ang tibook nga senado sa mga anak ni Israel, ug gipasugoan nila sa bilanggoan, aron paatubangon sila.

²¹and having heard, they did enter at the dawn into the temple, and were teaching. And the chief priest having come, and those with him, they called together the sanhedrim and all the senate of the sons of Israel, and they sent to the prison to have them brought,

²²Apan ang mga sulogoon nga miabut wala makakaplag kanila sa bilanggoan; ug mibalik sila ug nagsugilon,

²²and the officers having come, did not find them in the prison, and having turned back, they told,

²³Nga nagaingon: Sa pagkamatuod, nakita namo ang bilanggoan, nga naserhan sa malig-on gayud, ug ang mga bantay nagatindog sa mga pultahan; apan sa pag-abli namo, walay nakita nga bisan kinsa sa sulod.

²³saying — `The prison indeed we found shut in all safety, and the keepers standing without before the doors, and having opened — within we found no one.`

²⁴Ug sa pagkadungog sa capitan sa templo ug sa mga pangulong sacerdote niini nga mga pulonga, nangalibug sila mahatungod kanila kong asa kutob kini motubo.

²⁴And as the priest, and the magistrate of the temple, and the chief priests, heard these words, they were doubting concerning them to what this would come;

²⁵Ug may usa nga miabut, ug nagsugilon kanila: Ania karon, ang mga tawo nga inyong gisulod sa bilanggoan, atua sa templo, nga nagatindog ug nagapanudlo sa katawohan.

²⁵and coming near, a certain one told them, saying — `Lo, the men whom ye did put in the prison are in the temple standing and teaching the people;`

²⁶Unya ang capitan miadto uban ang mga punoan, ug ilang gidala sila sa walay paglugos, kay nangahadlok sila sa katawohan, nga tingali panagbatoon sila.

²⁶then the magistrate having gone away with officers, brought them without violence, for they were fearing the people, lest they should be stoned;

²⁷Ug sa gidala nila, gipaatubang sila sa Sanhedrin. Ug ang labawng sacerdote nangutana kanila,

²⁷and having brought them, they set [them] in the sanhedrim, and the chief priest questioned them,

²⁸Nga nagaingon: Wala ba kamo namo pagpinahi sa mapiut gayud, nga dili kamo magpanudlo niini nga ngalana? Ug ania karon, gipuno ninyo ang Jerusalem sa inyong pagtolon-an; ug buot kami ninyo sang-atan sa dugo niining tawohana.

²⁸saying, `Did not we strictly command you not to teach in this name? and lo, ye have filled Jerusalem with your teaching, and ye intend to bring upon us the blood of this man.`

²⁹Ug mitubag si Pedro ug ang mga apostoles, ug nanag-ingon: Kinahanglan magsugot kami sa Dios labi kay sa mga tawo.

²⁹And Peter and the apostles answering, said, `To obey God it behoveth, rather than men;

³⁰Ang Dios sa atong mga ginikanan nagbanhaw kang Jesus, nga inyong gipatay, gibitay sa usa ka kahoy.

³⁰and the God of our fathers did raise up Jesus, whom ye slew, having hanged upon a tree;

³¹Kini gibayaw sa Dios sa iyang toong kamot aron mahimong Principe ug Manluluwas, sa paghatag kang Israel sa paghinulsol ug pasaylo sa mga sala.

³¹this one God, a Prince and a Saviour, hath exalted with His right hand, to give reformation to Israel, and forgiveness of sins;

³²Ug kami mga saksi niya niining mga butanga, ug ingon man ang Espiritu Santo, nga gihatag sa Dios sa mga nagasugot kaniya.

³²and we are His witnesses of these sayings, and the Holy Spirit also, whom God gave to those obeying him.`

³³Apan sa pagkadungog nila niini, gisakitan sila sa ilang kasingkasing, ug nanagkauyon sa pagpatay kanila.

³³And they having heard, were cut [to the heart], and were taking counsel to slay them,

³⁴Apan may mitindog nga usa ka Fariseo sa Sanhedrin, nga ginganlan si Gamaliel, batid sa balaod, halangdon sa tibook nga katawohan, ug nagsugo nga pagulaon sa makadiyut ang mga apostoles.

³⁴but a certain one, having risen up in the sanhedrim — a Pharisee, by name Gamaliel, a teacher of law honoured by all the people — commanded to put the apostles forth a little,

³⁵Ug siya miingon kanila: Mga tawo sa Israel, magmatngon kamo sa inyong kaugalingon mahitungod niining mga tawohana kong unsa ang inyong pagabuhaton.

³⁵and said unto them, `Men, Israelites, take heed to yourselves about these men, what ye are about to do,

³⁶Kay sa wala pa kining mga adlawa mitindog si Teudas, nga nagapadakudaku sa iyang kaugalingon, nga kaniya mitipon ang may upat ka gatus ka tawo; gipatay kini siya, ug ang tanang nanagsugot kaniya, nagkatibulaag sila ug nangabanaw.

³⁶for before these days rose up Theudas, saying, that himself was some one, to whom a number of men did join themselves, as it were four hundred, who was slain, and all, as many as were obeying him, were scattered, and came to nought.

³⁷Sa tapus niini, mitindog si Judas, nga taga-Galilea sa mga adlaw sa padron, ug nagpasunod siya sa pipila sa katawohan; nawala usab siya, ug ang tanang mga nanagsugot kaniya, nagkatibulaag.

³⁷`After this one rose up, Judas the Galilean, in the days of the enrollment, and drew away much people after him, and that one perished, and all, as many as were obeying him, were scattered;

³⁸Ug karon nagaingon ako kaninyo: Pahalayo kamo niining mga tawohana ug pasagdan lamang sila: kay kong kini nga pagbulot-an, kun, kini nga buhat ila sa mga tawo, mawagtang kini;

³⁸and now I say to you, Refrain from these men, and let them alone, because if this counsel or this work may be of men, it will be overthrown,

³⁹Apan kong iya sa Dios, dili kamo arang makagwagtang niini: tingali hinoon makaplagan kamo nga nakig-away batok sa Dios.

³⁹and if it be of God, ye are not able to overthrow it, lest perhaps also ye be found fighting against God.`

⁴⁰Ug sila nanagpahiuyon kaniya: ug sa gitawag nila ang mga apostoles, ilang gihampak ug gisugo sa dili na pagsulti pinasikad sa ngalan ni Jesus, ug gibuhian sila.

⁴⁰And to him they agreed, and having called near the apostles, having beaten [them], they commanded [them] not to speak in the name of Jesus, and let them go;

⁴¹Busa namahawa sila sa atubangan sa Sanhedrin nga mga malipayon, kay naisip sila nga takus sa pag-antus sa kaulawan tungod sa iyang Ngalan.

⁴¹they, indeed, then, departed from the presence of the sanhedrim, rejoicing that for his name they were counted worthy to suffer dishonour,

⁴²Ug wala nila pag-undangi ang pagpanudlo sa matag-adlaw sulod sa templo ug sa kabalayan ug sa pagmantala kang Jesus nga mao ang Cristo.

⁴²every day also in the temple, and in every house, they were not ceasing teaching and proclaiming good news — Jesus the Christ.