¹Busa, kinahanglan nga hatagan ta sa labing mainitong pagtagad ang mga butang nga hingdunggan, tingali unya nga ipanganod kita gikan kanila.

¹Because of this it behoveth [us] more abundantly to take heed to the things heard, lest we may glide aside,

²Kay kong ang pulong nga gisulti pinaagi sa mga manolonda nagapaila nga malig-on, ug ang tanan nga paglapas ug pagsuki nakadawat sa matarung bayad sa balus;

²for if the word being spoken through messengers did become stedfast, and every transgression and disobedience did receive a just recompense,

³Unsaon ta sa paglikay, kong talikdan ta ang ingon nga pagkadaku nga kaluwasan? nga sa sinugdan gisulti pinaagi sa Ginoo, gipamatud-an kanato pinaagi kanila nga mga nagpakadungog;

³how shall we escape, having neglected so great salvation? which a beginning receiving — to be spoken through the Lord — by those having heard was confirmed to us,

⁴Nga gipamatud-an usab sa Dios uban kanila, pinaagi sa mga ilhanan ug sa mga katingalahan usab, ug sa mga nagakalainlain nga mga gahum, ug sa mga hiyas sa Espiritu Santo, sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on.

⁴God also bearing joint-witness both with signs and wonders, and manifold powers, and distributions of the Holy Spirit, according to His will.

⁵Kay wala niya igapasakup sa mga manoionda ang palaabuton nga kalibutan nga ginasultihan ta.

⁵For not to messengers did He subject the coming world, concerning which we speak,

⁶Apan may usa nga nagapamatuod, sa usa ka dapit nga nagaingon: Unsa ba ang tawo nga nagamatinagdanon man ikaw kaniya? Kun ang anak sa tawo nga ikaw nagaduaw man kaniya?

⁶and one in a certain place did testify fully, saying, `What is man, that Thou art mindful of him, or a son of man, that Thou dost look after him?

⁷Gibuhat mo siya nga ubos ug diyutay lamang kay sa mga manolonda; gipurongpurongan mo siya uban sa himaya ug kadungganan, ug gipahaluna mo siya ibabaw sa mga buhat sa imong mga kamot;

⁷Thou didst make him some little less than messengers, with glory and honour Thou didst crown him, and didst set him over the works of Thy hands,

⁸Gisakup mo ang tanang mga butang sa ilalum sa iyang mga tiil. Kay sa pagsakup niya sa tanang mga butang, wala siyay gibiyaan nga wala isakup kaniya. Apan karon wala pa nato makita ang tanang mga butang nga nasakup kaniya.

⁸all things Thou didst put in subjection under his feet,` for in the subjecting to him the all things, nothing did He leave to him unsubjected, and now not yet do we see the all things subjected to him,

⁹Apan nakita nato ang gihimong ubos ug diyutay lamang kay sa mga manolonda, bisan si Jesus, tungod sa pag-antus sa kamatayon, gipurongpurongan sa himaya ug kadungganan aron nga tungod sa gracia sa Dios, pagatilawan niya ang kamatayon alang sa tagsatagsa ka tawo.

⁹and him who was made some little less than messengers we see — Jesus — because of the suffering of the death, with glory and honour having been crowned, that by the grace of God for every one he might taste of death.

¹⁰Kay angay kaniya, alang kang kinsa ang tanang mga butang, ug pinaagi kang kinsa ang tanang mga butang, sa pagdala ug daghang mga anak ngadto sa himaya, aron sa paghimong hingpit sa magbubuhat sa ilang kaluwasan pinaagi sa mga pag-antus.

¹⁰For it was becoming to Him, because of whom [are] the all things, and through whom [are] the all things, many sons to glory bringing, the author of their salvation through sufferings to make perfect,

¹¹Kay ang nagabalaan ug kadtong mga gibalaan gikan sa usa lamang; tungod niana nga hinungdan siya wala maulaw sa pagtawag kanila nga mga igsoon,

¹¹for both he who is sanctifying and those sanctified [are] all of one, for which cause he is not ashamed to call them brethren,

¹²Nga nagaingon: Igapahayag ko ang imong ngalan ngadto sa akong mga igsoon, sa taliwala sa kapunongan magaawit ako sa imong pagdayeg.

¹²saying, `I will declare Thy name to my brethren, in the midst of an assembly I will sing praise to Thee;` and again, `I will be trusting on Him;`

¹³Ug usab: Igabutang ko ang akong pagsalig kaniya. Ug usab: Ania karon, ako ug ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako.

¹³and again, `Behold I and the children that God did give to me.`

¹⁴Busa sanglit kay ang mga anak umalambit man sa unod ug dugo, sa maong pagkaagi, siya usab miambit niini, aron tungod sa kamatayon pagawagtangon niya pinaagi sa kamatayon ang may gahum sa kamatayon, nga mao ang yawa;

¹⁴Seeing, then, the children have partaken of flesh and blood, he himself also in like manner did take part of the same, that through death he might destroy him having the power of death — that is, the devil —

¹⁵Ug pagaluwason niya ang tanan nga tungod sa kahadlok sa kamatayon nagpasakup sa pagkaulipon sa tibook nila nga kinabuhi.

¹⁵and might deliver those, whoever, with fear of death, throughout all their life, were subjects of bondage,

¹⁶Kay sa pagkamatuod, dili sa mga manolonda siya nagahatag ug tabang, kondili nagahatag siya ug tabang sa kaliwat ni Abraham.

¹⁶for, doubtless, of messengers it doth not lay hold, but of seed of Abraham it layeth hold,

¹⁷Tungod niana, kinahanglan siya mahimong sama sa iyang mga igsoon sa tanang mga butang, aron mahimo siyang maloloy-on ug matinumanon nga labawng sacerdote sa mga butang nga mahitungod sa Dios, sa paghimo ug halad sa pagpasig-uli alang sa mga sala sa katawohan.

¹⁷wherefore it did behove him in all things to be made like to the brethren, that he might become a kind and stedfast chief-priest in the things with God, to make propitiation for the sins of the people,

¹⁸Kay niana, siya sa iyang kaugalingon nag-antus sanglit gitintal, takus siya sa pagtabang niadtong mga gitintal.

¹⁸for in that he suffered, himself being tempted, he is able to help those who are tempted.