¹Busa, mangahadlok kita, kay tingali unya, sanglit may saad nga gibilin sa pagpasulod sa iyang kapahulayan, may bisan kinsa kaninyo nga daw dili makakab-ut niini.

¹We may fear, then, lest a promise being left of entering into His rest, any one of you may seem to have come short,

²Kay sa pagkamatuod ginawali usab kanato ang Maayong Balita ingon usab kanila; apan ang pulong nga hingdunggan wala nila pagpusli, tungod kay wala pag-ubani sa pagtoo niadtong mga nanagpakadungog;

²for we also are having good news proclaimed, even as they, but the word heard did not profit them, not being mixed with faith in those who heard,

³Kay kita nga mingtoo makasulod niadto nga kapahulayan, bisan ingon sa gisulti niya: Sumala sa akong ginapanumpa tungod sa akong kaligutgut, dili sila makasulod sa akong kapahulayan, bisan pa ang mga buhat nangahuman sukad sa pagtukod sa kalibutan.

³for we do enter into the rest — we who did believe, as He said, `So I sware in My anger, If they shall enter into My rest — ;` and yet the works were done from the foundation of the world,

⁴Kay siya nag-ingon sa laing bahin mahitungod sa ikapito ka adlaw, sa ingon niini: Ug ang Dios mipahulay sa tanan niyang mga bulohaton sa ikapito ka adlaw.

⁴for He spake in a certain place concerning the seventh [day] thus: `And God did rest in the seventh day from all His works;`

⁵Ug niining bahina usab: dili sila magsulod sa akong kapahulayan.

⁵and in this [place] again, `If they shall enter into My rest — ;`

⁶Busa, sanglit matuod man gihapon nga may pipila nga kinahanglan mosulod didto, ug sila nga ginawalihan sa Maayong Balita kanhi wala makahimo sa pagsulod tungod sa pagkamasukihon,

⁶since then, it remaineth for certain to enter into it, and those who did first hear good news entered not in because of unbelief —

⁷Nagatudlo siya pag-usab ug usa ka adlaw, Karong-adlawa, nagaingon pinaagi kang David, sa human sa hataas nga panahon (bisan ingon sa gisulti niya kaniadto) Karong-adlawa kong makadungog kamo sa iyang tingog, dili ninyo pagpatig-ahon ang inyong mga kasingkasing.

⁷again He doth limit a certain day, `To-day,` (in David saying, after so long a time,) as it hath been said, `To-day, if His voice ye may hear, ye may not harden your hearts,`

⁸Kay kong si Josue mihatag pa kanila ug kapahulayan, wala unta siya magsulti mahitungod sa laing adlaw.

⁸for if Joshua had given them rest, He would not concerning another day have spoken after these things;

⁹Busa nagapabilin pa ang kapahulayan nga sa adlaw nga igpapahulay alang sa katawohan sa Dios.

⁹there doth remain, then, a sabbatic rest to the people of God,

¹⁰Kay siya nga nakasulod sa iyang kapahulayan, nakapahulay usab siya sa iyang kaugalingon gikan sa iyang mga buhat, sumala sa gihimo sa Dios gikan sa iyang mga buhat.

¹⁰for he who did enter into his rest, he also rested from his works, as God from His own.

¹¹Busa maninguha kita sa pagsulod niana nga kapahulayan, aron walay bisan kinsa nga tawo mahulog sa mao usab nga panig-ingnan sa pagkamasukihon.

¹¹May we be diligent, then, to enter into that rest, that no one in the same example of the unbelief may fall,

¹²Kay ang pulong sa Dios buhi ug maabtik, ug labi pang mahait kay sa bisan unsa nga espada nga duha ing sulab, ug nagadulot hangtud sa pagkabahin sa kalag ug sa espiritu, sa mga lutahan ug sa mga utok sa bukog, malagmit sa pag-ila sa mga hunahuna ug sa mga tuyo sa kasingkasing.

¹²for the reckoning of God is living, and working, and sharp above every two-edged sword, and piercing unto the dividing asunder both of soul and spirit, of joints also and marrow, and a discerner of thoughts and intents of the heart;

¹³Ug walay binuhat nga dili madayag sa iyang atubangan; kondili ang tanang mga butang mga hubo ug binuksan sa atubangan sa mga mata niadtong atong pagahatagan ug cuenta.

¹³and there is not a created thing not manifest before Him, but all things [are] naked and open to His eyes — with whom is our reckoning.

¹⁴Busa sa nabatonan ta ang usa ka labawng sacerdote nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus, ang Anak sa Dios, managlig-on kita sa atong pagsugid.

¹⁴Having, then, a great chief priest passed through the heavens — Jesus the Son of God — may we hold fast the profession,

¹⁵Kay kita waiay labawng sacerdote nga dili arang matandog sa pagbati sa atong mga kaluyahon; kondili usa nga gitintal sa tanang mga paagi sama kanato, apan walay sala.

¹⁵for we have not a chief priest unable to sympathise with our infirmities, but [one] tempted in all things in like manner — apart from sin;

¹⁶Busa, manuol kita nga may pagpangahas ngadto sa trono sa gracia, aron kita makadawat sa kalooy, ug makakaplag sa gracia nga makatabang kanato sa takna sa pagkinahanglan.

¹⁶we may come near, then, with freedom, to the throne of the grace, that we may receive kindness, and find grace — for seasonable help.