¹Miingon si Jehova: Alaut sa masukihon nga mga anak, nga nagapakitambag, apan dili gikan kanako; ug nga nakigsagabay sa uban , apan dili sa akong Espiritu, aron ilang madugangan ang sala ngadto sa sala;

¹Wo [to] apostate sons, The affirmation of Jehovah! To do counsel, and not from Me, And to spread out a covering, and not of My spirit, So as to add sin to sin.

²Nga nanagpanggula aron sa paglugsong ngadto sa Egipto, ug wala magpangutana gikan sa akong baba; aron sa paglig-on sa ilang kaugalingon sa kusog ni Faraon, ug sa pagdangup diha sa landong sa Egipto!

²Who are walking to go down to Egypt, And My mouth have not asked, To be strong in the strength of Pharaoh, And to trust in the shadow of Egypt.

³Tungod niini ang kusog ni Faraon mahimo nga inyong kaulaw, ug ang dalangpanan diha sa landong sa Egipto ang inyong kalibug.

³And the strength of Pharaoh Hath been to you for shame, And the trust in the shadow of Egypt confusion,

⁴Kay ang ilang mga principe anaa sa Zoan, ug ang ilang mga sinugo ming-abut sa Hanes.

⁴For in Zoan were his princes, And his messengers reach Hanes.

⁵Silang tanan mangaulaw tungod sa usa ka katawohan nga dili magpulos kanila, nga dili makatabang ni magpulos, apan maoy usa ka kaulawan, ug usa usab ka sudya.

⁵All he made ashamed of a people that profit not, Neither for help, not for profit, But for shame, and also for reproach!

⁶Ang palas-anon sa mga mananap sa Habagatan. Latas sa yuta sa kaguol ug kasakit, diin magagikan ang bayeng leon ug ang leon, ang sawa ug ang daw kalayo nga halas nga molupad, ginadala nila ang ilang mga manggad sa ibabaw sa abaga sa batan-ong mga asno, ug ang ilang mga bahandi sa bokoboko sa mga camello, ngadto sa usa ka katawohan nga dili magpulos kanila .

⁶The burden of the beasts of the south. Into a land of adversity and distress, Of young lion and of old lion, Whence [are] viper and flying saraph, They carry on the shoulder of asses their wealth, And on the hump of camels their treasures, Unto a people not profitable.

⁷Kay ang Egipto nagatabang nga kawang, ug sa walay kapuslanan: tungod niini gitawag ko siya nga Rahab nga nagalingkod sa walay lihok.

⁷Yea, Egyptians [are] vanity, and in vain do help, Therefore I have cried concerning this: `Their strength [is] to sit still.`

⁸Karon lakaw, isulat kini sa atubangan nila sa usa ka tabla, ug ihulad kini sa usa ka basahon aron kini mahitabo sa panahon nga umalabut ngadto sa mga katuigan nga walay katapusan.

⁸No, go in, write it on a tablet with them, And on a book engrave it, And it is for a latter day, for a witness unto the age,

⁹Kay kini maoy usa ka masinupakon nga katawohan, bakakon nga mga anak, mga anak nga dili mamati sa Kasugoan ni Jehova;

⁹That a rebellious people [is] this, sons — liars, Sons not willing to hear the law of Jehovah.

¹⁰Nga nanag-ingon sa mga magtatan-aw: Ayaw kamo pagtan-aw; ug sa mga manalagna: Ayaw kamo pagtagna kanamo sa mga butang nga matarung, pagsulti kanamo ug malomo nga mga butang, pagtagna ug mga paglimbong,

¹⁰Who have said to seers, `Ye do not see,` And to prophets, `Ye do not prophesy to us Straightforward things, Speak to us smooth things, prophesy deceits,

¹¹Pahawa kamo sa alagianan, tipas kamo gikan sa dalan, himoa nga ang Balaan sa Israel mopahawa gikan sa among atubangan.

¹¹Turn aside from the way, decline from the path, Cause to cease from before us the Holy One of Israel.`

¹²Busa mao kini ang giingon sa Balaan sa Israel: Tungod kay inyong ginatamay kining pulonga, ug nagasalig kamo sa pagpanlupig ug sa binalit-ad, ug nagalaum kamo niana;

¹²Therefore, thus said the Holy One of Israel, Because of your kicking against this word, And ye trust in oppression, And perverseness, and rely on it,

¹³Tungod niini kining kasal-anan mahimo alang kaninyo ingon sa usa ka guba nga kuta nga andam sa pagkapukan, nga nagapatong sa usa ka hataas nga kuta, kansang pagkaguba modangat sa kalit sa dihadiha.

¹³Therefore is this iniquity to you as a breach falling, Swelled out in a wall set on high, Whose destruction suddenly, at an instant cometh.

¹⁴Ug kini pagabuk-on niya ingon sa pagkabuak sa saro sa magkokolon, pagabuk-on niya kini sa walay pagpasaylo; aron sa mga tipak niini walay hikit-an bisan usa ka bika nga kasudlan ug kalayo gikan sa dapog, kun ikakuha ug tubig gikan sa atabay.

¹⁴And He hath broken it As the breaking of the potters` bottle, Beaten down — He doth not spare, Nor is there found, in its beating down, A potsherd to take fire from the burning, And to draw out waters from a ditch.

¹⁵Kay mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova, ang Balaan sa Israel: Sa pagpauli ug sa pagpahulay pagaluwason kamo; sa kalinaw ug sa pagsalig anaa ang inyong kusog. Ug kamo wala bumuot.

¹⁵For thus said the Lord Jehovah, The Holy One of Israel: `In returning and rest ye are saved, In keeping quiet and in confidence is your might, And ye have not been willing.

¹⁶Apan kamo ming-ingon: Dili, kay kami mangalagiw nga mangabayo; tungod niini kamo mangalagiw: ug, Kami mangabayo sa matulin: tungod niini kadtong mogukod kaninyo mamatulin.

¹⁶And ye say, No, for on a horse we flee? Therefore ye flee, And on the swift we ride! Therefore swift are your pursuers.

¹⁷Usa ka libo nga mangalagiw tungod sa paghulga sa usa; sa paghulga sa lima kamo mangalagiw: hangtud nga kamo hibiyaan ingon sa usa ka suga sa tumoy sa usa ka bukid, ug ingon sa usa ka bandila sa ibabaw sa usa ba bungtod.

¹⁷One thousand because of the rebuke of one, Because of the rebuke of five ye flee, Till ye have been surely left as a pole On the top of the mountain, And as an ensign on the height.

¹⁸Ug tungod niini si Jehova magahulat, aron siya magmaloloy-on kaninyo; ug tungod niini pagabayawon siya aron siya adunay puangod kaninyo: kay si Jehova mao ang Dios sa justicia; bulahan kadtong tanan nga nagahulat kaniya.

¹⁸And therefore doth wait Jehovah to favour you, And therefore He is exalted to pity you, For a God of judgment [is] Jehovah, O the blessedness of all waiting for Him.

¹⁹Kay ang katawohan magapuyo sa Sion diha sa Jerusalem; ikaw dili na mohilak; siya sa pagkamatuod magmaloloy-on kanimo sa tingog sa imong pagtu-aw: sa diha nga siya makadungog, siya motubag kanimo.

¹⁹For the people in Zion dwell in Jerusalem, Weep thou not, weeping, Pitying, He pitieth thee at the voice of thy cry, When He heareth He answereth thee.

²⁰Ug bisan ang Ginoo magahatag kanimo sa tinapay sa kagul-anan ug sa tubig sa kasakit, bisan pa niana ang imong mga magtutudlo dili pagatagoan, kondili ang imong mga mata makakita hinoon sa imong mga magtutudlo;

²⁰And the Lord hath given to you bread of adversity, And water of oppression. And thy directors remove no more, And thine eyes have seen thy directors,

²¹Ug ang imong igdulungog makadungog sa usa ka pulong sa imong likod, nga magaingon: Kini mao ang dalan, lumakaw kamo diha niana: sa inyong pagliko sa kamot nga too ug sa inyong pagliko sa wala:

²¹And thine ear heareth a word behind thee, Saying, `This [is] the way, go ye in it,` When ye turn to the right, And when ye turn to the left.

²²Ug inyong pagabulingan ang sal-op sa inyong linilok nga mga larawan nga salapi, ug ang hanig sa inyong mga tinunaw nga larawan nga bulawan: imo silang isalibay ingon nga mahugaw nga butang: ikaw magaingon niini: Pahawa ikaw gikan dinhi.

²²And ye have defiled the covering of Thy graven images of silver, And the ephod of thy molten image of gold, Thou scatterest them as a sickening thing, `Go out,` thou sayest to it.

²³Ug siya magahatag sa ulan alang sa imong binhi, nga igapugas mo sa yuta; ug tinapay sa abut sa yuta, ug kini mamatambok ug magmadagayaon. Niadtong adlawa ang imong kahayupan manibsib sa dagkung mga sibsibanan.

²³And He hath given rain [for] thy seed, With which thou dost sow the ground, And bread, the increase of the ground, And it hath been fat and plenteous, Enjoy do thy cattle in that day an enlarged pasture.

²⁴Ang mga vaca usab ug ang batan-ong mga asno nga magauma sa yuta makakaon sa lamian nga kompay, nga pinadparan sa pala ug sa kakha.

²⁴And the oxen and the young asses serving the ground, Fermented provender do eat, That one is winnowing with shovel and fan.

²⁵Ug modangat sa ibabaw sa tanan nga bukid nga hataas, ug sa ibabaw sa tanan nga bungtod nga tag-as, ang mga sapa ug mga suba sa mga tubig, sa adlaw sa dakung kamatay, sa diha nga mangapukan ang mga torre.

²⁵And there hath been on every high mount, And on every exalted hill, Rivulets — streams of waters, In a day of much slaughter, in the falling of towers.

²⁶Labut pa ang kahayag sa bulan mahisama sa kahayag sa adlaw, ug ang kahayag sa adlaw pagapili-on sa pito ka pilo ingon sa kahayag sa pito ka adlaw, sa adlaw nga si Jehova magabaat sa samad sa iyang katawohan ug magaayo sa labud sa ilang samad.

²⁶And the light of the moon hath been as the light of the sun, And the light of the sun is sevenfold, As the light of seven days, In the day of Jehovah`s binding up the breach of His people, When the stroke of its wound He healeth.

²⁷Ania karon, ang ngalan ni Jehova magagikan sa halayo, nga magadilaab sa iyang kasuko, ug sa mabaga nga aso nga magautbo: ang iyang mga ngabil mapuno sa kasilag, ug ang iyang dila sama sa kalayo nga magaut-ut;

²⁷Lo, the name of Jehovah is coming from far, Burning is His anger, and great the flame, His lips have been full of indignation, And His tongue [is] as a devouring fire.

²⁸Ug ang iyang gininhawa ingon sa usa ka suba nga nagaawas, nga makaabut bisan hangtud sa liog, aron sa pag-alig-ig sa mga nasud sa ayagan sa kalaglagan: ug ang usa ka bokado nga makapasayup igataod sa mga apapangig sa mga katawohan.

²⁸And His breath [is] as an overflowing stream, Unto the neck it divideth, To sift nations with a sieve of vanity, And a bridle causing to err, [Is] on the jaws of the peoples.

²⁹Magabaton kamo ug usa ka alawiton ingon sa gabii sa pagsaulog sa usa ka balaan nga fiesta; ug kalipay sa kasingkasing, ingon sa usa ka tawo nga magalakaw uban ang usa ka flauta aron sa pag-adto sa bukid ni Jehova, ngadto sa Bato sa Israel.

²⁹Singing is to you as in a night sanctified for a festival, And joy of heart as he who is going with a pipe, To go in to the mountain of Jehovah, Unto the rock of Israel.

³⁰Ug himoon ni Jehova nga ang iyang mahimayaong tingog madungog, ug magapakita sa pagpahoyhoy sa iyang bukton, uban ang kapintas sa iyang kasuko, ug sa siga sa kalayo nga makaut-ut, uban ang usa ka unos, ug bagyo, ug ulan-nga-yelo.

³⁰And caused to be heard hath Jehovah The honour of His voice, And the coming down of His arm He doth shew with the raging of anger, And the flame of a consuming fire, Scattering, and inundation, and hailstone.

³¹Kay tungod sa tingog ni Jehova ang Asirianhon mamaluya; tungod sa iyang baras iyang hampakon siya .

³¹For from the voice of Jehovah broken down [is] Asshur, With a rod He smiteth.

³²Ug tagsatagsa ka hampak sa tinudlo nga sungkod, nga igapahamtang ni Jehova sa ibabaw niya, pagaduyogan sa tingog sa mga panderetas ug mga alpa; ug diha sa mga gubat uban sa pagwara-wara sa iyang bukton makig-away siya uban kanila.

³²And every passage of the settled staff, That Jehovah causeth to rest on him, Hath been with tabrets, and with harps, And in battles of shaking he hath fought with it.

³³Kay dugay na nga ang usa ka Topheth giandam; oo, alang sa hari kini inandam na; kini gihimo niya nga halalum ug daku; ang pundok niini mao ang kalayo ug daghang kahoy; ang gininhawa ni Jehova, sama sa usa ka sapa sa azufre, nagasunog niini.

³³For, arranged from former time is Tophet, Even it for the king is prepared, He hath made deep, He hath made large, Its pile [is] fire and much wood, The breath of Jehovah, As a stream of brim stone, is burning in it!