¹Ang kamingawan ug ang mala nga yuta magmasadya; ug ang kamingawan magakalipay, ug mamulak sama sa rosas.

¹They joy from the wilderness and dry place, And rejoice doth the desert, and flourish as the rose,

²Kini mamulak sa kadagaya, ug magakalipay uban sa kasadya ug pag-awit; ang himaya sa Libano igahatag kaniya, ang katahum sa Carmelo ug Saron: sila makakita sa himaya ni Jehova, ang katahum sa atong Dios.

²Flourishing it doth flourish, and rejoice, Yea, [with] joy and singing, The honour of Lebanon hath been given to it, The beauty of Carmel and Sharon, They — they see the honour of Jehovah, The majesty of our God.

³Pabaskuga ninyo ang mga kamot nga maluya, ug palig-ona ang mga tuhod nga mahuyang.

³Strengthen ye the feeble hands, Yea, the stumbling knees strengthen.

⁴Ingna sila nga adunay mahadlokon nga kasingkasing: Palig-ona, avaw kahadlok: ania karon, ang inyong Dios moanhi uban panimalus, uban ang pagbalus sa Dios: siya moanhi ug magaluwas kaninyo.

⁴Say to the hastened of heart, `Be strong, Fear not, lo, your God; vengeance cometh, The recompence of God, He Himself doth come and save you.`

⁵Unya ang mga mata sa mga buta mangabuka, ug ang mga igdulungog sa mga bungol makadungog.

⁵Then opened are eyes of the blind, And ears of the deaf are unstopped,

⁶Unya ang tawo nga piang molukso sama sa lagsaw, ug ang dila sa amang magaawit; kay sa kamingawan magagula ang mga tubig, ug ang mga sapa sa kamingawan.

⁶Then leap as a hart doth the lame, And sing doth the tongue of the dumb, For broken up in a wilderness have been waters, And streams in a desert.

⁷Ug ang nagakapagba nga balas mahimo nga usa ka linaw, ug ang giuhaw nga yuta magatuhod sa tubig: didto sa puloy-an sa mga iro nga ihalas, diin sila managhigda, motungha ang balili uban ang mga bagakay ug mga tangbo.

⁷And the mirage hath become a pond, And the thirsty land fountains of waters, In the habitation of dragons, Its place of couching down, a court for reed and rush.

⁸Ug didto may usa ka dalan, ug usa ka alagianan, ug kini pagatawgon: Ang alagianan sa pagkabalaan; ang mahugaw dili moagi sa ibabaw niini; apan kini maila sa mga linuwas : nga maglalakaw nga mga tawo, oo, ang mga hungog dili mangasayup sa sulod niini .

⁸And a highway hath been there, and a way, And the `way of holiness` is called to it, Not pass over it doth the unclean, And He Himself [is] by them, Whoso is going in the way — even fools err not.

⁹Walay leon nga mahaadto didto, ni bisan unsa nga manunukob nga mga mananap moadto didto; sila dili hipalgan didto apan ang mga linuwas magalakaw didto :

⁹No lion is there, yea, a destructive beast Ascendeth it not, it is not found there, And walked have the redeemed,

¹⁰Ug ang mga linukat ni Jehova mobalik ug moanha uban ang pag-awit alang sa Sion; ug ang kalipay nga walay katapusan anha sa ibabaw sa ilang mga ulo: sila makadawat sa kasadya ug kalipay, ug ang kasubo ug ang panghukaw mangahanaw.

¹⁰And the ransomed of Jehovah return, And have entered Zion with singing. And joy age-during on their head, Joy and gladness they attain, And fled away have sorrow and sighing!